پایگاه بصیرت گروه ترجمه ـ خبرگزاری رویترز 27 آوریل 2014 (۷ اردیبهشت) در مقالهای به انتخابات عراق پرداخت و نوشت: انتخابات پارلمانی عراق در روز چهارشنبه نخستین انتخابات از زمان خروج نیروهای آمریکایی در اواخر 2011 است و از آن زمان تاکنون نفوذ آمریکا کاهش یافته و ایران در این همسایه عربی نفوذ بیشتری یافته است. کشمکش در سوریه میان اسد و شورشیان عمدتاً سنی که مارس 2011 آغاز شد نیز به عراق سرریز کرده و میتواند بر نتیجه انتخابات این کشور تأثیر بگذارد. عصام الفیلی، استاد تاریخ سیاسی، میگوید: «انتخابات در عراق در میانه کشمکشی منطقهای صورت میگیرد که سوریه منشأ آن است و عراق نیز دور از این کشمکش نیست... عراق به لحاظ تاریخی عرصه کشمکش میان قدرتهای بزرگ است و امروز بار دیگر بهنظر میرسد عراق صحنهای برای مناقشههای مشابهی است که ایران، آمریکا، کشورهای خلیجفارس و نیز سوریه بر آن اثرگذار هستند.»
در ادامه مقاله آمده است: ایران و آمریکا نقشی کلیدی در انتخاب مجدد نوری مالکی، نخستوزیر، در سال 2011 داشتند؛ اما خروج نظامی آمریکا در اواخر 2011 به ایران اجازه داد به تقویت نفوذ سیاسی خود در عراق بپردازد و این کشور را به بزرگترین بازیگر خارجی در عراق بدل کند. مایکل نایت، عضو مؤسسه سیاست خاورنزدیک واشنگتن، میگوید: «نفوذ ایران قطعاً بیشتر است؛ زیرا آنها نظارت مستقیمی بر برخی گروهها در عراق دارند... آمریکا میتواند نفوذ خود را با توانایی خود از طریق ندادن تسلیحات اعمال کند.» نیروهای امنیتی عراق در حال حاضر با حملات گسترده در سراسر کشور مقابله میکنند و آمریکا همچنان تأمینکننده اصلی تسلیحات در عراق است. افزایش نفوذ ایران در عراق همچنین باعث بروز مناقشه میان ایران و عمده پادشاهیهای سنی خلیجفارس بر سر جنگ داخلی سوریه شده است. جنگ داخلی خونین سوریه سیاستمداران عراق را دچار اختلاف کرده و در عین حال، دولت شیعه عراق موضع رسمی خود را بیطرفی اعلام کرده است. عراق خواستار حلوفصل سیاسی کشمکش سوریه است و مسلح کردن شورشیان مخالف اسد را رد کرده است که البته بیشتر پادشاهیهای خلیجفارس خواهان حمایت تسلیحاتی از شورشیان هستند. مالکی ماه مارس علیه عربستان سعودی و قطر موضعگیری تندی کرد و آنها را به اعلان جنگ علیه عراق متهم کرد و گفت ریاض از تروریسم در منطقه و جهان حمایت میکند. بیشتر شیعیان عراق نگران آینده و قدرتیابی شورشیان در صورت پیروزی، سنی در سوریه هستند؛ زیرا این شورشیان از سنیهای عراق حمایت خواهند کرد.
در پایان مقاله آمده است: از سال 2006 تا 2008 عراق شاهد جنگ داخلی فرقهای شیعیان و سنیها بود. آقای فیلی، استاد تاریخ، میگوید: «بسیاری از قدرتهای خارجی در عراق عامل دارند... این عوامل به کشورهایی از جمله کشورهای خلیجفارس که از آنها حمایت میکنند، وفادار هستند. این کشورها در انتخابات و پس از آن، برای قدرتیابی دولتی وفادار به خود تلاش خواهند کرد... امنیت ملی ایران اجازه قدرتیابی دولتی غیرهمراه و مخالف را در عراق نمیدهد و رقبای منطقهای ایران که ممکن است آمریکا را در کنار خود داشته باشند، در برابر این اوضاع ایستادگی خواهند کرد.» تحلیلگران و دیپلماتها میگویند ایران با وجود این رقابت و تنش بر سر نفوذ منطقهای بهشدت امیدوار است که انتخابات عراق موفقیتآمیز باشد. برگزاری انتخاباتی موفق میتواند به ایجاد انسجام در عراق و یکپارچگی شیعیان آن کمک کند و ایران نیز میتواند از این وضعیت برای تمرکز کامل توان خود بر جنگ سوریه بهرهبرداری کند. یک دیپلمات غربی که نخواست نامش فاش شود، گفت: «ایران مدتهاست در عراق بازی قدرت را به پیش میبرد... اولویت در عراق اکنون حفظ آرامش در این کشور تا حد توان است، زیرا آنها (ایرانیها) کاملاً درگیر بحران سوریه هستند و بسیار مشغول سازماندهی شبهنظامیان شیعه به منظور اعزام عراقیها برای جنگ در کنار حزبالله لبنان در سوریه هستند. »