امروز سالگرد بازگشت آزادگان سرافراز دفاع مقدس به خاک وطن است. این آزادگان پس از حضور در جبهه و رویارویی با دشمن بعثی و به اسارت درآمدن، فصلی غریب را در عرصه دفاع مقدس گشودند، نه از آن بابت که اولین اسیران تاریخ جنگ‌ها بودند، از این بابت که از جمله اسیران نادری بودند که با ادامه جدال و جنگ با دشمن در وضعیت اسارت، اسارت را به اسیری آزادگی درآوردند. حضور آزادمردی به نام حاج علی‌اکبر ابوترابی در میان اسیران ایرانی در بند صدام و نیز انتقال مشی و منش این بزرگمرد به سایر اسیران ایرانی موجب شد تا صدامیان بعثی در نبرد اجسام، پیروز به نظر آیند چون جسم اسیران را به بند کشیده بودند؛ اما یقیناً در نبرد ارواح، بازنده قطعی نبرد بودند؛ زیرا هیچ‌گاه نتوانستند روح بزرگ آن‌ها را تسلیم کنند. صحنه‌های مختلف ضبط و ثبت شده از مواجهه اسیران ایرانی با صدامیان پلید، گواه صادق این ادعا است. شهدای غریب، عزیز و قهرمان دوران اسارت که از تعدادی از آن‌ها هیچ اثر و نشانه‌ای نیست، شاهد این حقیقت غرورآفرین هستند؛ از این رو عبارت «آزادگان» لفظ رایگانی نیست که ملت به اسیران پیشکش کرده باشد، بلکه فاصله دراز و راه پر مشقت میان دو نقطه است که اسیران ایرانی با تلاش و مردانگی، آن را طی کردند تا به نقطه «آزادگی» رسیدند. توفیق الهی همراه شود تا قدرشناسشان باشیم.