دوم خردادی ها برای انتخابات آینده بازی پیچیده ای شبیه به ماز تهیه کرده اند که هم حریف خود را تا انتخابات سرگرم امور غیر مهم کنند و هم کمتر خود را پاسخگو به افکار عمومی بدانند، در این زمینه دو دیدگاه در اردوگاه دوم خردادی ها برای بازی انتخاباتی با کلید واژه عبور از روحانی شکل گرفته است:
دیدگاه اول:می گوید اساسا سرمایه گذاری برروی روحانی اشتباه و دال بر انفعال ما است.این طیف می گویند اصلاح طلبان در این دوره نباید با طناب روحانی وارد چاه شوند و باید خودمان کاندیدای اصیل در انتخابات داشته باشیم وبازی خودمان را انجام دهیم و معتقدند هراس ما از شکست نباید مانع از معرفی کاندیدای اصیل شود.
دیدگاه دوم: به دیده شک و تردید به روحانی می نگرند و دیدگاه واقعگرا تری نسبت به وضع موجود دارند. آنها ضمن اینکه اعتقاد دارند روحانی اصلاح طلب نبوده اما می شود از او بعنوان رحم اجاره ای استفاده کرد.ولی یک مسئله خیلی آزارشان می دهد که چطور روحانی با دادن وعده وعید هایی از جمله رفع حصر از نردبانشان بالا رفت و در نهایت سرکارشان گذاشت.لذا امروز نسخه کنترل و مدیریت کردن روحانی را می پیچند و می گویند باید شخصی را در آب نمک نگه داریم تا روحانی علیرغم احساس خطر از سوی اصولگراها از سوی ما نیز احساس خطر کند و نباید خیالش از سوی ما راحت باشد و از این طریق بتوانیم از او امتیاز بگیریم.
در این خصوص پدر خوانده کارگزاران با پدرخوانده اصلاحات وارد شور شدند و ضمن ابراز نگرانی از وضع روحانی پیشنهاد آلترناتیوی را می دهند .البته اصلاح طلبان چهره کاریزمایی برای آلترناتیو روحانی ندارند که رونمایی کنند و بازهم عارف را معرفی می کنند که بدلیل ترس از برهم زدن بازی آنها و عدم کناره گیری در دقیقه ۹۰ موافقت نمی شود اما پدر خوانده کارگزاران چهره دیگری را پیشنهاد می کند،که صحبتهای اولیه با ایشان صورت گرفته و موافقت ایشان هم گرفته شده است.