جوهره انقلاب اسلامی ایران یک حرکت مستمر، پویا و تکاملی است که جهت‌گیری انقلابی سکانداران و درجه تبعیت و اطاعت امت از رهبری رمز پایایی و مانایی آن است. بر این مبنا، یکی از سنت‌های الهی هم برای خِزلان و نقمت هر امت و ملتی ناسپاسی در برابر نعمت زعامت رهبری صالح است. امروز ائتلاف معاندان، منافقان و مداهنان با هجمه وسیع رسانه‌ای به تکاپو افتاده‌اند تا زعامت 30 ساله رهبر معظم انقلاب، این آفتاب روشنی‌بخش در عصر جاهلیت مدرن را کم‌فروغ نشان دهند. سالگرد ارتحال امام راحل عظیم‌الشأن در طلیعه گام دوم انقلاب فرصت مغتنمی است تا ویژگی‌های این نعمت را در ابعاد مختلف تبیین کنیم.
۱ـ جامعیت علمی، فقهی و ادبی؛ تأیید مرتبت علمی و فقهی رهبر معظم انقلاب از سوی امام عظیم‌الشأن، شهادت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی و احمد آقا بر تأکید مکرر امام بر صلاحیت رهبری حضرت آقا، همچنین اظهار صلاحیت علمى و اجتهاد معظم‌له از سوى بسیارى از مراجع و بزرگان و جامعه مدرسین ازجمله مرحوم آیت‌الله‌العظمی فاضل‌لنکرانی که فرمودند در مقام شامخ علمی و اجتهاد و فقاهت معظم‌له جای هیچ‌گونه تردید نیست و سوابق درس خارج رهبری که از سال 69 شروع شده و ایشان بیش از 25 سال است به صورت منظم مباحث فقهی، اصولی و رجال ارائه می‌دهند، نشان‌دهنده جامعیت امام خامنه‌ای، مانند سلف خود امام راحل است و به تعبیر اعضای شورای خبرگان رهبری وقت، ایشان همچنان برای جایگاه رهبری نظام اسلامی «خیر الموجودین» هستند.
۲ـ برخوردار از نظام معرفتی و تفکر منظومه‌ای با تأسی بر مبانی اندیشه‌ای امام راحل؛ تفکر جامع‌نگر، سیستمی و شبکه‌ای معظم‌له به حوزه‌های متکثر، با ماهیت تخصصی متفاوت اقتصادی، سیاسی، امنیتی، فرهنگی، نظامی، بین‌الملل و... از خصوصیات بارز و بی‌بدیل ایشان است که پیکره مجموعه بیانات و تصمیمات ایشان عاری از تضاد، تداخل و تعارض بوده و بالعکس قرین انسجام، درهم تنیدگی و روح واحد است. همه این خصایص با تأسی و در پرتو راه و تفکر امام(ره) سامان یافته است؛ به طوری که فرمودند: «ما با خدا پیمان بسته‌ایم راه امام خمینی(ره) را دنبال کنیم و از هیچ یک از آرمان‌هایی که به وسیله امام ترسیم شده، چشم‌پوشی نخواهیم کرد.»
۳ـ اخلاص و تقوای عملی؛ اخلاص و تقوای ناب ایشان در مشی رهبری، جهت‌گیری‌های مدیریتی و مواجهه حکیمانه با دوست و دشمن که ملهم از توحیدباوری، مرگ‌آگاهی و عدالت‌محوری است، آن چنان مشهود است که برخی از بزرگان فرمودند: «گوش فقط به دهان رهبری بدوزید که او گوش به دهان امام زمان(عج) دارد.» بر همین مبنا، زهد و پارسایی ایشان در زندگی شخصی و مراقبت ویژه از زندگی فرزندان برای نیالوده شدن به بازار مکاره دنیاگرایی به قدری برجسته است که بحمدالله تاکنون دشمنان هر چه در این 30 سال رهبری کوشیدند تا چیزی را به ایشان نسبت دهند، نتوانستند.
۴ـ بصیرت نافذ و هوشمندی سیاسی؛ زمان‌شناسی، درک مقتضیات زمانه و رصد و پیش‌بینی تحولات، توأم با درک اغراض و مقاصد پیدا و پنهان و شیوه‌های دشمنی، عرصه را چنان بر طراحان مکر و فتنه تنگ کرده که برخی از آنان به صراحت ابراز داشتند آنچه ما در اتاق‌های فکر پس از ماه‌ها کار مطالعاتی و اطلاعاتی طراحی می‌کنیم، او با یک سخنرانی نابود می‌کند.
۵ـ مجاهدت انقلابی و شجاعانه در افزایش قدرت و عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران؛ نگاه اعتقادی و قرآنی معظم‌له به مقاومت، کنار نیامدن با ظالم، رشوه نپذیرفتن از زورمند و زرمند، پافشردن بر حقیقت، سازش نکردن با نظام سلطه و استکبارستیزی سبب شد تا ادبیات پایداری و گنجینه گرانبهای دفاع مقدس به تصویر کشیده شود. اقدامات و تحرکات شومی که از سال 1370 برخی جریان‌های سیاسی برای سازش با آمریکا شروع کردند، ناکام بماند و معادله قدرت در منطقه به نفع جبهه مقاومت تغییر یابد و مبارزه سنگ فلسطینیان به «موشک جواب موشک» تبدیل شود و ارتقا یابد. حاصل همه اینها، رخ عیان کردن عمق استراتژیک قدرت و ضریب نفوذ جمهوری اسلامی ایران در لبنان، فلسطین، سوریه، عراق، افغانستان، یمن و... بوده است.
6ـ مدیریت حکیمانه و طبیبانه در عبور از بحران‌ها؛ یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های رهبر معظم انقلاب به اعتراف دوست و دشمن، مدیریت عالی و خلاقانه ایشان در اوضاع حساس و بحرانی است. مشکلات و معضلاتی همچون فتنه طالبان و القاعده در افغانستان، کاهش قیمت نفت به زیر 10 دلار، پرونده انفجار آمیا، تحریک قومیت‌ها و اقلیت‌های دینی، گشایش سفره بحران و ناامنی در کشور، تحریم‌های شدید اقتصادی، قطعنامه‌های شورای امنیت، دادگاه میکونوس، کنفرانس برلین، اصلاح قانون مطبوعات، تحصن نمایندگان مجلس ششم، جنگ 33 روزه حزب‌الله لبنان و سلسله جنگ‌های مقاومت فلسطین(22روزه، 8 روزه و 2روزه) با رژیم صهیونیستی، صدور حکم حکومتی در تأیید صلاحیت مصطفی معین، فتنه 88 و... نشان می‌دهد، انقلاب چه نگین ارزشمندی را بر رکاب خود نشانده است. خطبه‌ها و بیانات هنرمندانه و روشنگرانه ایشان درباره عبرت‌های عاشورا در 18 اردیبهشت 77 و خطبه ایشان در برهه قتل‌های زنجیره‌ای در 18 دی ماه 77 و همچنین خطبه معروف‌شان در حوادث کوی دانشگاه در 8 مرداد 78 و در نهایت خطبه طوفانی ایشان در 29 خرداد 88 را می‌توان جزء خطبه‌های تاریخ‌ساز ایشان در مدیریت بحران‌ها به شمار آورد. امید که رابطه عاطفی، التزام فکری و تبعیت عملی امت با امام‌شان تا ظهور بقیه‌الله اعظم(عج) مستدام و تابناک باقی بماند.