تاریخ به همراه وقایع آن در ذهن‌ها ماندگار می‌شود و هیچ کس و هیچ چیزی نمی‌تواند همچون تاریخ‌نگارانی که در جریان وقایع قرار گرفته‌اند، تاریخ را ثبت کند. انقلاب اسلامی و دفاع مقدس مهم‌ترین وقایع تاریخی معاصر کشورمان به حساب می‌آیند؛ به همین سبب در سال‌های اخیر برخی از صاحب‌نظران تأکید داشته‌اند باید انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را به بهترین شکل در تاریخ ثبت کرد. به طور حتم ادبیات یکی از بهترین راه‌ها برای ثبت وقایع تاریخی است، پس می‌توان بر قطار کلمات سوار شد و انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را برای آیندگان فرستاد؛ اما ثبت این وقایع در قالب تاریخ بر عهده چه کسانی است؟
همه صاحب‌نظران معتقدند افرادی که در جریان این اتفاقات قرار گرفته‌اند، بهترین گزینه برای ثبت انقلاب اسلامی و دفاع مقدس هستند تا در آینده شاهد تحریف تاریخ نباشیم.
تحریف تاریخ نتیجه بی‌توجهی به ثبت وقایع آن است، پس نباید از این امر غافل شد؛ البته در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس کم توجهی افراد به این مسائل را شاهد بوده‌ایم؛ زیرا به نظر می‌رسد بیشتر افرادی که به نوعی در وقایع سهم داشته‌اند، نیازی نمی‌دیدند از نگاه خودشان تاریخ را روایت کنند و این کار خود را متواضعانه می‌دانستند؛ اما تواضع در این‌گونه موارد جایز نیست و نتیجه مخربی خواهد داشت. شاید به همین سبب است که در سال‌های گذشته شاهد افزایش نوشتن کتاب‌هایی با موضوع خاطرات دفاع مقدس با تمرکز روی شخصیت اشخاص هستیم. گاهی، این کتاب‌ها نتیجه مصاحبه با راوی و پیاده کردن دقیق مطالب ذکر شده در این مصاحبه‌هاست. در این میان برخی از راویان تلاش کرده‌اند دست به قلم شوند و خاطرات خودشان را روایت کنند، این موضوع در برخی مواقع نه در زمان فعلی، بلکه در همان زمان وقوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس کلید خورده است.
اما امروز به جز ثبت تاریخ، پرداختن به موضوعات روز جامعه نیز اولویت دارد و این کار باید به دست افرادی انجام شود که دلسوز مردم و کشور هستند؛ به همین سبب سرلشکر سیدیحیی رحیم صفوی، مشاور رهبر معظم انقلاب، در آیین پایانی چهاردهمین دوره از جشنواره انتخاب کتاب سال پاسداران اهل قلم که هفته گذشته برگزار شد، زبان مردم بودن را مهم خوانده و بیان کرد: «چند پیشنهاد دارم؛ پیشنهاد اول اینکه قلم و بیان شما در جهت امیدافزایی و حفظ انسجام درونی مردم، مسئولان و تبعیت از پرچم‌دار عزت ایران یعنی رهبر انقلاب باشد. دوم اینکه گفتمان مقاومت را در مقابل سازش و تسلیم شدن در ساحت‌های مختلف علمی، فلسفی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تبیین کنید. سوم اینکه تاریخ ایران را بخوانید و به گفتمان مقاومت بپردازید. چهارم اینکه جامعه مخاطب قلم خود را نسل دوم انقلاب قرار دهید و در کتاب‌ها و یا مقاله‌های‌تان به سرطان نفوذی‌ها و فساد اقتصادی و تولید نارضایتی که تولید ناامنی می‌کند، بپردازید. در واقع زبان مردم خود باشید.»
بی‌شک، این روزهای پس از چهل سالگی انقلاب اسلامی نیز دورانی است که در آینده، تاریخ کشورمان را رقم خواهد زد؛ پس همان‌گونه که باید نسبت به دفاع مقدس و ثبت آن اهتمام ورزید، نسبت به مسائل روزِ انقلاب اسلامی نیز نباید بی‌تفاوت بود.