انتخابات هشتمین دوره مجلس در روز جمعه ۲۴ اسفند سال ۱۳۸۶ برگزار شد و دولت اصولگرای نهم که در سوم تیرماه ۱۳۸۴ به ریاست دکتر محمود احمدی‌نژاد به قدرت رسیده بود، متولی برگزاری آن بود.
در انتخابات مجموعه‌ای با عنوان کمیته ۵+۶ که متشکل از نمایندگان همه طیف‌های گوناگون اردوگاه اصولگرایان بود، شکل گرفت تا استراتژی و تاکتیک این طیف را در انتخابات مجلس هشتم مدیریت کند. این مجموعه که به «جبهه متحد اصولگرایان» شهرت یافت از سه ضلع «جبهه پیروان خط امام و رهبری»، «جمعیت ایثارگران و تحول‌خواهان» و «رایحه خوش خدمت» تشکیل شد. از سویی دیگر، بخشی از جریان اصولگرا که در کمیته ۵+۶ سهمی نداشتند و در فهرست نهایی تهران نیز قرار نگرفتند، به طور مستقل وارد میدان شدند و به «ائتلاف فراگیر اصولگرایان» شهرت یافتند.
در مقابل، جریان دوم خرداد در حالی خود را آماده هشتمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌کرد که در چند انتخابات گذشته، نتوانسته بود موفقیت قابل توجهی کسب کند. پیروزی در این دوره می‌توانست امیدهای این جریان را برای بازگشت به قدرت زنده کند و این جریان را از محاق حاصل‌شده خارج نماید. سرانجام جریان دوم خرداد شامل گروه‌هایی، چون «حزب مشارکت»، «سازمان مجاهدین» و «مجمع روحانیون مبارز» و گروه‌های همسوی دیگر با عنوان «ائتلاف اصلاح‌طلبان» (یاران خاتمی) وارد میدان شدند. از سوی دیگر، «حزب اعتماد ملی» به رهبری مهدی کروبی قرار داشت که پس از انتخابات ریاست‌جمهوری نهم در سال ۱۳۸۴، از مجمع روحانیون استعفا داده بود و منتقد عملکرد گروه‌های دوم خرداد مستقلاً وارد انتخابات شد.
با حضور بیش از ۵۲ درصد از مردم اصولگرایان اکثریت مجلس هشتم را به دست آوردند.