انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حالی برگزار می‌شد که اعتدال‌گرایان در پیوند با اصلاح‌طلبان توانسته بودند در بهار ۱۳۹۲ قدرت اجرایی کشور را در اختیار خود بگیرند. طبیعی بود که این تغییر در دولت، می‌توانست زمینه تغییر در قوه مقننه را نیز فراهم آورد؛ چراکه زمانه، زمانه تغییر شده بود و اصلاح‌طلبان به اعتبار رأی خود در انتخابات ریاست‌جمهوری، آمده بودند که فاتح انتخابات مجلس نیز باشند.
در این شرایط، اصلاح‌طلبان با همه توان به میدان آمدند تا با لیستی قدرتمند به رقابت انتخاباتی پا گذارند؛ اما در این میان هنوز از حساسیت‌های شورای نگهبان نسبت به ماجرای فتنه ۱۳۸۸ و اقدامات غیرقانونی منسوبان به این جریان کاسته نشده بود و آنها معتقد بودند چنین افرادی از صلاحیت‌های قانونی برای تصدی قدرت در مجلس برخوردار نیستند. این امر موجب شد چهره‌های کمتر شناخته‌شده‌ای در فهرست اصلاح‌طلبان قرار گیرند و صورت جدیدی از آن لیست بدون حضور نام‌های جنجالی این جریان پدید آید که با عنوان «لیست امید» شهرت یافت.
اما مسئله اول اصولگرایان همچنان ائتلاف و رسیدن به رویه‌ا‌ی بود که بتواند اضلاع مختلف اصول‌گرایی از طیف هواداران لاریجانی (فراکسیون رهروان ولایت مجلس) تا جمعیت مؤتلفه، جمعیت ایثارگران و جبهه پایداری را در یک لیست جمع کند. اتفاقی که در نهایت به ثمر نرسید و موجب جدایی هواداران لاریجانی و پیوستن به اصلاح‌طلبان و اعتدالیون شد. انتخابات در هفتم اسفند ماه ۱۳۹۴ در سراسر کشور برگزار شد؛ بیش از 61/83 درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردند و قریب به ۳۴ میلیون رأی به صندوق‌ها ریخته شد. در نهایت اصلاح‌طلبان ۱۲۶ و اصولگرایان ۹۲ کرسی را در اختیار گرفتند.