شاید شما هم این روزها در تماس‌های تلفنی و مکالمات‌تان در فضای مجازی، شاهد شکایت‌ها و نارضایتی‌های شدید بعضی افراد از وضعیت موجود بوده باشید.
از اخبار تلخ کرونا، تلفات مرگبار و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی‌اش گرفته تا گلایه‌مندی از سختی‌های قرنطینه خانگی، ناآرامی‌ها و اذیت‌های کودکان در محیط محدود خانه و فراهم نبودن امکان سفر و گردش و... شاید حتی گاهی خودتان نیز همین امواج و انرژی‌های منفی را دریافت و سختی این روزها را چندبرابر حس کرده‌اید.
بدون شک، نمی‌توان منکر وضعیت نامطلوب این روزها بود و تغییر روال ثابت زندگی و عوارض آن را نادیده گرفت.
اما حقیقت این است که بیماری‌ها، بلایا و مصیبت‌ها بخش‌های جدانشدنی زندگی هستند که در کنار نعمت‌های سلامتی، آرامش و شادی، زندگی را رقم می‌زنند.
گاهی زندگی بر مدار شادی قرار می‌گیرد و گاه بر مدار سختی‌ها؛ ضمن اینکه آموزه‌های دینی ما آسانی را در دل سختی و همراه آن می‌داند و مؤید این حقیقت است که «إن مع العسر یسراً...». با این نوع نگاه جایی برای بزرگنمایی مشکلات و گله‌مندی و اعتراض‌های شدید باقی نمی‌ماند؛ که صبر و امید مهم‌ترین عنصر زیستن است.
در عین حال آنچه سبب عبور آسان‌تر از موقعیت‌های سخت است، بالا بردن سطح تحمل و صبر در برابر آنهاست؛ همان جامه‌ای که تمام انبیای الهی در مواجهه با آزمون‌های الهی و بلاها بر تن کردند و اطرافیان را نیز به پوشیدن آن توصیه می‌کردند.
البته نه صبر منفعل که با نشستن در گوشه‌ای و در بغل‌گرفتن زانوی غم همراه باشد، بلکه صبری فعال و مؤثر؛ مقاومتی که با توکل به خدا، توسل به اهل بیت(ع)، رعایت توصیه‌های بهداشتی و پزشکی و تلاش برای خلق لحظاتی شاد در کنار اعضای خانواده همراه باشد و کشتی خانواده و جامعه را تا ساحل سلامت، آرامش و رهایی از شر این ویروس منحوس یاری کند.