پرسش: کودک هشت‌ساله‌ای دارم که در بازی با دیگران اگر امتیاز لازم را کسب نکند یا به اصطلاح برنده نشود، به شدت گریه می‌کند. چطور او را متقاعد کنم این کار اشتباه است؟
پاسخ: پرسشگر عزیز، بسیار عالی است که در پی اصلاح اشتباه کودک‌تان هستید. اگر نیازهای فرزندان در کودکی به درستی برآورده شود و آنها نسبت به تأمین نیازهای بیولوژیکی، عاطفی و امنیت از جانب پدر و مادر مطمئن باشند، عزت نفس‌شان بالا می‌رود و آنگاه کسی بیشتر از پدر و مادر نمی‌تواند بر آنها تأثیر بگذارد؛ پس سعی کنید اعتماد به نفس او را بالا ببرید.
از مهارت‌هایی که والدین باید به کودکان خود بیاموزند، تحمل شکست است. کودک باید بیاموزد در مقابل هر بردی یک باخت وجود دارد و این نشانه ضعف نیست، بلکه آغاز پیروزی است. به او اجازه دهید پس از شکست، گریه کند و مدتی را با خودش خلوت داشته باشد؛ زیرا این کار باعث آرامش و کسب تجربه از گذشته‌اش می‌شود. پس از آرام شدن، با او صحبت کنید. فرزندان برای سعی و تلاش باید تحسین و تشویق شوند. در بازی‌ها عکس‌العمل شما در مقابل بازنده یا برنده بسیار مهم است. فرایند سعی و تلاش او را صراحتاً و بدون اما و اگر تشویق کنید و به نتیجه توجهی نشان ندهید. تحسین دروغین، خودآگاهی کودک و اعتماد او را به هر بزرگسالی از بین می‌برد، همچنین ترس از شکست را در او افزایش می‌دهد. در این میان روش‌های تشویق فیزیکی را فراموش نکنید. در آغوش کشیدن و بوسیدن کمتر جنبه قضاوت دارد. از انتقاد و سرزنش‌های غیرمنصفانه نیز بپرهیزید.زمانی که شما و فرزندتان آرام هستید، قوانین بازی و پیامدهای بعدش را مشخص کنید. در لیست بازی‌هایش، بازی‌های غیر رقابتی را قرار دهید، و در نهایت هرگز او را با خواهر و برادر یا همسالانش مقایسه نکنید.