در بحرانی که جهان را به خود مشغول کرده است، می‌توانیم متوجه ضعف‌های اخلاقی انسان‌ها یا دولت‌ها و حکومت‌ها شویم. آنان که برای بردن یک کالا با یکدیگر درگیر شدند، پیکر اعضای خانواده‌شان را در خیابان رها کردند، محموله تجهیزات پزشکی و مراقبتی را از کشوری دزیدند و… به راستی این رفتارها و شرارت‌ها در جهان از کجا نشئت گرفته است؟ یکی از مهم‌ترین آنها دروغ‌گویی است. در جهان امروز دروغ‌گویی در رسانه‌ها به حکمرانان کمک می‌کند تا هر جنایتی را توجیه کنند و به هر شرارتی دست بزنند. اگر به تعالیم دین اسلام توجه کنیم، می‌بینیم اهل بیت(ع) روایات بسیاری را در مذمت و حرمت دروغ می‌یابیم؛ امام باقر(ع) می‌فرمایند: «خدای عزوجل برای بدی قفل‌هایی قرار داده و کلیدهای آنها را شراب قرار داده و دروغ بدتر از شراب است.»(کافی، ج ۲، ص ۳۳۹) همچنین حضرت امیرالمؤمنین(ع) دروغ را کلید شرائر می‌دانند و می‌فرمایند: «دروغ کلید تمام بدی‌هاست.» (میزان الحکمة، ج ۳، باب ۳۴۵۹) امام عسكرى(ع) هم در این باره فرموده‌اند: «همه پليدى‌‌ها را در خانهاى نهادند و كليد آن، دروغ است.»(بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۶۳) اما در این میان آنچه بدتر است، هم‌نشینی و اعتماد به رسانه‌های دروغ‌گو و دروغ‌ساز است که موجب می‌شود شرارت رشد پیدا کند و خسارتش بیشتر شود. اعتماد به این رسانه‌ها یعنی بها دادن به آنها برای دروغ‌گویی که رفاقت با آنان نیز شمرده می‌شود و فرد را در هر شرارتی با آنان شریک می‌کند. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «براى مرد مسلمان سزاوار و شایسته است كه از رفاقت با دروغ‌گو بپرهیزد؛ زیراكه او دروغ گوید تا بدان‌جا كه اگر راست هم بگوید، باور نشود.»نقش رسانه‌هایی که در خبررسانی‌های‌شان مدام دروغ‌سازی و دروغ‌پردازی می‌کنند غیر قابل انکار است و امروز باید پرسید این جهان کدام جنایتی بدون همراهی رسانه‌های دروغ‌ساز صورت گرفته است؟