مهم‌ترین انتظار امام(ره) از مسئولان این بود که مردمی باشند، با مردم زندگی کنند و خوی و خصلت اشرافی پیدا نکنند. از سوی دیگر، روحیه ساده‌زیستی در آنها موج بزند و مردم با آنها احساس یگانگی کنند و مسئولان را از جنس خود بدانند؛ اما در حال حاضر، آیا واقعاً مسئولان ما این‌گونه هستند؟
امیرالمؤمنین علی(ع) «عثمان‌بن‌حنیف» را خطاب قرار می‌دهند، چرا در مجلسی حضور پیدا کرده‌ای که فقرا در آن مجلس نبوده‌اند؟ آیا ما امروز چنین فرهنگی را در بین مسئولان خود می‌بینیم؟ متأسفانه، برخی مسئولان در اشرافی‌گری از یکدیگر سبقت می‌گیرند؛ به همین دلیل احساس اعتماد مردم به مسئولان و احساس اینکه آنها از خود مردم هستند، هر روز ضعیف‌تر از گذشته می‌شود. مردم چنین مسئولانی را از جنس خود نمی‌دانند و دیوار بلندی بین مسئولان و مردم کشیده می‌شود؛ این همان نکته‌ای است که امام(ره) به شدت روی آن حساسیت داشتند و مسئولان را از چنین روزی بر حذر می‌داشتند که مردم احساس کنند مسئولان آنها در مدار اشرافی‌گری و خودشیفتگی به سر می‌برند. نکته دیگر مواضع مسئولان است؛ یکی از موضوعات محوری امام(ره) استکبارستیزی بود؛ اما امروزه آشکارا گفته می‌شود ما باید با کدخدای جهان مسئله را حل کنیم یا اینکه اگر می‌خواهیم در جهان زندگی کنیم، باید در نظام بین‌الملل که همان نظام سلطه است، هضم بشویم و با ارکستر جهانی ساز هم‌کوک بنوازیم، یعنی تسلیم نظام سلطه شویم. امام(ره) قلب انقلاب اسلامی را بر مبارزه و ردّ فرهنگ شرکی و چرکی نظام سلطه قرار داده بودند و به شدت روی آن حساسیت داشتند و معتقد بودند باید نظام جمهوری اسلامی بر مدار مقاومت حرکت کند و این، از آن موضوعاتی است که تضعیف و کمرنگ شده است.
نکته بعد اینکه، امام(ره) معتقد بودند دولت باید تلاش کند ظرفیت‌های کشور را بر مدار رفاه مردم قرار دهد؛ یعنی مردم از وجود نظام اسلامی احساس آسایش، آرامش و رفاه کنند. در واقع، مردم باید از ظرفیت‌های نظام برخورداری عادلانه داشته باشند.
آیا امروز همه قوانینی که در دست دولت است، به دنبال کاهش فاصله طبقاتی است! امام(ره) معقتد بودند، مسئولان باید ظرفیت‌ها را در جهت تقویت مستضعفان و محرومان و نزدیک کردن آنها به طبقات مرفه جامعه فراهم کنند، نه اینکه ظرفیت‌ها صرف منافع شخصی و حزبی شود.
نکته آخر اینکه امام(ره) اعتقاد داشتند باید با فساد، قاطعانه برخورد شود؛ همچنین ضروری است با فساد افرادی که در مناصب رسمی کشور در دولت، مجلس و قوه قضائیه هستند، به شدت برخورد شود. به نظر می‌رسد، بسیاری از مسئولان از نظام فکری امام(ره) فاصله گرفته‌اند. موفقیت نظام انقلابی، دولت و ملت ما بازگشت به امام(ره) است، یعنی برگشت به همان چیزی است که امام(ره) گفته‌اند. به عبارتی، می‌توان گفت راه رستگاری، رفاه و آزادگی و عزت ملت ما صرفاً در بازگشت به منویات امام(ره) و رهبری است.