هر چند مدت زمان زیادی از تشکیل یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نمی‌گذرد، اما مهم‌ترین وجه تمایز این دوره مجلس با دوره‌های پیشین، حضور پررنگ چهره‌های جوان در ترکیب 290 نفره مجلس شورای اسلامی است. حضور فعال در رسانه‌های اجتماعی و عدم محافظه‌کاری در طرح و پیگیری مسائل روز و مهم کشور، از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های چهره‌های جوان حاضر در یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی است که این مسئله به عنوان یک موهبت، موجب افزایش آگاهی افکار عمومی از تحولات روز خانه ملت شده است. با دنبال کردن حساب کاربری نماینده حوزه انتخابیه خود در یک رسانه اجتماعی، مانند توئیتر و فعال کردن قابلیت Account Notifications می‌توانید به صورت آنی از دیدگاه‌های منتشرشده از سوی وی مطلع شوید، خصوصاً اگر آن نماینده از طیف جوان و فعال در شبکه‌های اجتماعی باشد. به همین دلیل نیز می‌توان گفت جامعه امروز ما در مقایسه با گذشته، خصوصا سال‌های پیش از دهه 80 که فراگیری رسانه‌های نوین ارتباطی به حد و اندازه امروز نبود، از سطح آگاهی و شناخت مطلوبی نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی برخوردار شده است، به طوری که برخی جامعه‌شناسان بر این باورند که زمینه لازم برای شروع فصل جدیدی از مردم‌سالاری که از آن با عنوان «دموکراسی هوشمند» یا S-Democracy یاد می‌شود، فراهم شده است.بر مبنای دموکراسی هوشمند، توده‌های مردم و سیاست‌گذاران جامعه با بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌های نوین و به طور خاص رسانه‌های اجتماعی، در نزدیک‌ترین فاصله از یکدیگر قرار می‌گیرند و Interaction یا تعامل متقابل بین این دو به بیشترین میزان خود می‌رسد؛ به این معنا که هیچ سیاست‌گذاری موفقی از سوی سیاست‌گذار صورت نمی‌گیرد مگر اینکه او پیشتر نظر اکثریت افکار عمومی حوزه مربوطه خود را دریافت کرده و در طراحی سازوکار آن سیاست به کار بسته باشد. از سوی دیگر در چنین جامعه‌ای دسترس‌پذیری مسئولان به مطلوب‌ترین حالت ممکن می‌رسد و دیگر ملاقات با یک مقام مسئول مشروط به هماهنگی قبلی و حضور در دفتر وی نمی‌شود. در اینجا بد نیست به این نکته اشاره شود که عمدتاً در شیوه‌های سنتی حکمرانی، فرد پس از کسب مقام و مسئولیت در ساختار حاکمیت، از مردم عادی فاصله می‌گیرد و کم‌کم به صورت ناخواسته با واقعیت‌های زندگی شهروندان عادی بیگانه می‌شود؛ چرا که فرد مسئول نه تنها در یک مجموعه ایزوله از توده‌های مردم کار و فعالیت می‌کند، بلکه محل زندگی و ترددات عمومی وی نیز به محله‌ها و شهرک‌هایی ایزوله و دور از مردم عادی منتقل می‌شود که در نتیجه این دست تغییرات، سطح تماس بی‌واسطه مسئول با عامه مردم کاهش می‌یابد و به تبع آن زمینه برای بروز تضاد و شکاف بین اقدامات مسئولان و مطالبات مردمی فراهم می‌شود؛ از این‌رو با توجه به شرایط امروز منطقه و جهان، خواهی نخواهی نمایندگان ملت باید بدون واسطه پاسخگوی عملکرد و سیاست‌های خود در مجلس باشند و هم‌زمان با پیشنهاد یک طرح، افکار عمومی را نیز نسبت به آن آگاه و اقناع کنند؛ البته به عنوان یک تذکر باید به این نکته هم توجه داشت که حضور فعال نمایندگان ملت در شبکه‌های اجتماعی هر چند نویدبخش فصل جدیدی از ارتباط مسئولان و آحاد جامعه است، اما نمایندگان باید هم‌زمان با حفظ حضور پویا و فعال خود در این بسترهای ارتباطی، مراقب ضربه نزدن به اعتماد عمومی جامعه نسبت به کلیت مجلس و فراتر از آن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشند؛ تأکید موکد بر این مسئله ناشی از ماهیت حاشیه‌ساز فضای مجازی است؛ زیرا در بستر رسانه‌های مجازی به راحتی می‌توان با تفسیر جهت‌دار توئیت یک نماینده، چالش امنیتی و حقوقی بزرگی را علیه امنیت ملی و روانی جامعه به راه انداخت؛ بنابراین پیش از ظهور و بروز این دست آسیب‌ها، مجلس شورای اسلامی باید مقررات داخلی ویژه خود را در این حوزه تدوین کند.