در آغاز ماه محرم چند نکته را عرض می‌کنم؛ اول اینکه محرم، ماه حزن اهل بیت(ع) است و بیش از همه امام زمان(عج) عزادار هستند و دعا برای سلامتی ایشان باید ذکر همه مراسمهای ما باشد. نکته دوم؛ اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نمیگذارند کسی طلبکار ایشان باشد و به همه صله میدهند و خوشا به حال آنانی که به سان فراز آخر زیارت عاشورا صله‌شان در یوم‌الورود باشد. نکته سوم اینکه راه رسیدن به خدا از مسیر اهل بیت(ع) میگذرد. در سال جاری که با مسئله کرونا مواجه هستیم، هیچ حادثه‌ای نمیتواند عشق به امام حسین(ع) را در دلها کمرنگ کند؛ بلکه موجب نوآوریهای گوناگونی خواهدشد.
مسئله اصلی در اینجا خود ماجرای عاشوراست. هیچ حادثه ای در کل تاریخ بشر قابل مقایسه با واقعه عاشورا نیست. «عاشورا» احیای بعثت، دفاع جانانه از غدیر و زمینه‌ساز ظهور است. عاشورا حادثه‌ای نیست که سال 61 هجری اتفاق افتاده و تمام شده باشد. عاشورا نیز به سان شب قدر است. شب قدری که بزرگداشت آن به دلیل آن نیست که قرآن به یکباره در آن نازل شد؛ بلکه خود موضوعیت دارد. امام حسین(ع) جبه های را به وسعت تمام زمین و همه زمانها باز کرد و هر سال عاشورایی دارد و عاشورای هر سال هم کارکرد خاص خود را دارد. در دورانی که ما مقدمه سازان ظهور هستیم، با تأسی از عاشورا و همین زنده کنندگی این نهضت جاری در تاریخ به سان همان سخن که «همه روزها عاشورا و همه زمینها کربلاست»، باید با زنده تر نگهداشتن این مهم بر تأثیرگذاری آن بیفزاییم. آنچه میتواند سهم ما، از زمینه‌سازی ظهور باشد، زنده نگهداشتن همین امر خواهد بود. هرچقدر این زنده نگهداشتن و ترویج فرهنگی حسینی شدت بیشتری یابد و جبهه حسینی شلوغتر شود، زمینه‌سازی برای ظهور بیشتر اتفاق افتاده است؛ از این رو حوادث دستوپاگیری مانند کرونا و محدودیتهای ناشی از آن نباید سبب شود که در تعظیم و بزرگداشت محرم و صفر که به تعبیر امام راحل زنده‌کننده اسلام است، کم بگذاریم. یکی از شاخص‌های تمایز جبهه امام حسین(ع) و جبهه مقابل آن حضرت، جنگ بین عبودیت‌الله و عبودیت دنیاست مشکل جبهه مقابل امام حسین(ع) به تعبیر خودشان آن است که این جبهه شعار خدا می‌دهد، نماز هم می‌خوانند. اما در فرمانبری و عبودیت واقعی، دنیاپرست «عبدالدنیا» است. از آ‌ن‌سو بزرگ‌ترین جلوه عرفانی، سیاسی و اعتقادی جبهه امام حسین(ع)، عبودیت خداوند متعادل است، به عبارتی بزرگ‌ترین ویژگی یاران امام حسین(ع) در کربلا عبودیت واقعی خداست که این عبودیت را از چشمه ولایت اخذ کرده و چشیده‌اند. شاخص دیگر جبهه امام حسین(ع) ولایت‌مداری است، شاخص دیگر تکلیف‌گرایی است. جنگ بین امام حسین(ع) و یزید جنگ بر سر توحید، رسالت، معاد، روزه و نماز نبود، جنگ بر سر ولایت بود. مداحان عزیز تلاش کنید احساس را با عقلانیت درآمیزید. حماسه عاشورا را با اشک همراه کنید. امروزه بیش از همیشه به بعد حماسی امام حسین(ع) نیاز است.از خدا بخواهید که خداوند به روضه‌ها، هیئت‌ها و جلسات شما اثربخشی عنایت فرماید. جلسات امسال به جهت وضعیت موجود ان‌شاءالله جلساتی بی‌ریا و مخلصانه‌تر خواهد بود.