تصمیم دونالد ترامپ مبنی بر خروج سریع نیروهای آمریکایی برای بسیاری از کسانی که سیاست‌های آمریکا در قبال منطقه را بررسی و تحلیل می‌کردند، شگفت‌انگیز و باورنکردنی بود.
«جان بولتون» در کتاب خود در این زمینه مطرح می‌کند که ترامپ برای بیرون آمدن از سوریه، به دنبال بهانه بود و بعد از تماس تلفنی با اردوغان به این نتیجه رسید که بهتر است کار مبارزه با داعش را به آنکارا بسپارد و نیروهای آمریکایی را از این کشور خارج کند. با این حال، اطرافیان ترامپ به اردوغان اطمینان نداشتند و احساس می‌کردند شاید او از این مسئله برای مبارزه با گروه‌های کُرد سوری استفاده کند؛ بنابراین بار دیگر ترامپ با اردوغان تماس گرفت. بولتون درباره این تماس تلفنی می‌نویسد: «اما ماجرای سوریه همچنان داغ بود. در طول آخر هفته، ترامپ تصمیم گرفت که می‌خواهد بار دیگر با اردوغان صحبت کند تا دو نکته را به او بگوید: اول اینکه هیچ کدام از نیروهای آمریکایی در سوریه را مورد هدف قرار نده و دوم مطمئن شو که داعش را هدف قرار می‌دهی و نه کردها را. هر دو نکته درست بودند اما کمی برای اشاره کردن به این دو نکته، بعد از تماس اولیه‌اش با اردوغان و رسانه‌ای کردن خبرها دیر شده بود. به این ترتیب، بعد از سلام و احوالپرسی، ترامپ در وهله اول گفت که از اردوغان می‌خواهد از شر داعش رها شود و اینکه اگر ترکیه نیاز داشته باشد، ما به آنها کمک می‌کنیم. دوم، او تأکید کرد که اردوغان نباید به دنبال کردها و کشتن آنها برود و به این مسئله اشاره کرد که بسیاری از مردم به دلیل اینکه آنها به همراه ما علیه داعش جنگیده‌اند، دوست‌شان دارند. ترکیه و کردها باید با هم به دنبال باقی‌مانده نیروهای داعش بروند. ترامپ می‌دانست که چنین استراتژی‌ای شاید تغییری برای اردوغان باشد، اما دوباره تأکید کرد که چقدر از کردها در ایالات متحده حمایت می‌شود. ترامپ بعد از این به سراغ چیزی که فکر می‌کرد نتیجه‌گیری‌اش از این بحث باشد رفت: چشم‌انداز تجارت گسترده‌تر و بزرگ‌تر ایالات متحده با ترکیه. اردوغان زمان و انرژی زیادی صرف کرد که بگوید عاشق کردها هست و بالعکس اما اضافه کرد که YPG,PYD,PKK (سه گروه از کردهایی که در ترکیه و سوریه حضور دارند و اردوغان به گونه‌ای الفبای نام آنها را می‌گفت که گویی نام خود را هجی می‌کند) در حال به هم ریختن وضع کردها هستند و نماینده آنها نیستند.
از من خواست که نظرم را راجع به صحبت‌های اردوغان بیان کنم. در همان لحظه گفتم که باید این نوع جزئیات را در گفت‌وگوهای بین نظامیان مشخص کنیم که بتوانیم بین تروریست‌ها و غیر تروریست‌ها تفاوت قائل شویم. احساسم این بود که تجزیه و تحلیل این سؤال و تلاش برای پاسخ دادن به آن، به هیچ جا ختم نمی‌شود به جز عقب افتادن زمان خروج ما از سوریه.»