از زمانی که زندگی اجتماعی شروع شده، برای داشتن زندگی ایمن در فضای فیزیکی با حفظ آزادی‌های مشروع، به قراردادها و مقررات اجتماعی نیاز داریم که از سالیان سال این قانون‌گذاری با ویژگی‌های فضای فیزیکی شروع شده است. به عبارتی کسانی که روی کره زمین زندگی می‌کنند، یکسری مقررات را پذیرفته‌اند و آن مقررات برای ارتباطات اجتماعی تنظیم شده است تا مردم جامعه بتوانند در سایه آن مقررات زندگی ایمنی را داشته باشند. در سال‌های اخیر، فضای دیگری به فضای فیزیکی زندگی اضافه شده که فضای «مجازی» یا «الکترونیک» است و ویژگی‌ها و خواص خود را دارد و از این نظر که دنیای جدیدی است، بستر جدیدی هم هست. این فضا از قبل مقررات خاصی نداشته است، بنابراین می‌طلبد که مقررات و قوانین خاص این فضا ایجاد، تبیین و در نهایت مصوب شود تا افراد جامعه بتوانند با امنیت در آن فضا حضور داشته باشند. این مقررات باید در فضای مجازی بر اساس چارچوب‌های ارزشی که آن جامعه از جمله جامعه اسلامی ایران می‌پذیرد و پذیرفته است، پیاده‌سازی شود تا فضای مجازی سبب یک نوع هرج‌ومرج و ناامنی در جامعه نشود که این خلأ احساس می‌شد؛ بر همین اساس طرحی تهیه شد، هر چند ممکن است به تکمیل نیاز داشته باشد که ما از همین طریق از همه افراد صاحب نظر دعوت می‌کنیم نقطه نظرات خود را برای ما ارسال کنند تا بتوانیم در فرآیند تصویب از آن استفاده کنیم.
طبیعی است که فضای مجازی کنونی و ولنگاری فرهنگی، سبب آسیب رسیدن به نسل فعلی جامعه می‌شود و نمی‌تواند به این نحو ادامه داشته باشد و باید کاری کنیم که مردم در آن فضا رها باقی نمانند. ما از همین طریق اعلام می‌کنیم آنهایی که واقعاً نگران محدود شدن آزادی‌های مشروع هستند، بدانند که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و حتماً آزادی‌های مشروع و آزادی‌هایی که برابر قانون اساسی جمهوری اسلامی است، مدنظر قانونگذار و شورای نگهبان قرار گرفته و رعایت می‌شود. اما آنهایی که احساس می‌کنند در فضای بی‌بند و باری و ولنگاری منافع‌شان یا اهداف‌شان تأمین نمی‌شود، باید نگران باشند که البته تعداد اینها بسیار محدود است؛ اما هدف ما از این طرح محدودسازی و بستن فضای مجازی نیست، بلکه هدف‌مان این است که بتوانیم به یک نحوی این فضا را ساماندهی و سازماندهی کنیم که بتواند در خدمت تعالی انسان‌ها و اقتصاد و استراتژیک صحیح قرار بگیرد و در عین حال فرهنگ جامعه نیز در آن به رشد و تعالی برسد و آسیب نبیند.
شورای عالی فضای مجازی مقررات خوبی داشته است، اما به نظر می‌رسد تاکنون یک ضمانت اجرایی مناسب در برخی از محورها نداشته و برخی اعضا، از جمله وزارت ارتباطات به وظیفه خود عمل نکرده است. وقتی هم از وزیر ارتباطات در این زمینه سؤال می‌شود از این شاخه به آن شاخه و از این بحث به بحث دیگر می‌رود و خود را مخفی می‌کند وبه نوعی خود را دور از پاسخگویی قرار می‌دهد. اگر این قانون‌گذاری صورت بگیرد، به هر حال تکالیف همه دستگاه‌ها مشخص می‌شود که باید در مقابل وظیفه خود پاسخگو هم باشند. ما از انتقاداتی که از روی دلسوزی جامعه بیان می‌شود، کاملاً استقبال می‌کنیم و از هر گونه انتقاد یا پیشنهادی که به آدرس مجلس ارسال کنند یا برای نمایندگان یا شخص بنده بفرستند، استفاده می‌کنیم. این را در نظر داشته باشید که فعلاً کلیات این طرح تهیه شده است و وقتی تهیه‌کننده طرح، یک مطلبی را می‌نویسد و بقیه نمایندگان می‌خواهند آن را امضا کنند، می‌بینید که طرح مزبور 80 درصد حسن و 20درصد ایراد دارد، به دلیل آن 20 درصد از امضای آن خودداری نمی‌کنند، بلکه طرح را امضا کرده و در مراحل بعدی تلاش می‌کنند ایرادات آن را اصلاح کنند.