صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صبح صادق >>  نگاه >> یادداشت مخاطبین
تاریخ انتشار : ۳۱ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۵  ، 
شناسه خبر : ۳۲۴۸۹۳
مروری تحلیلی بر کتاب جان بولتون‌‌ـ۱۲
پایگاه بصیرت / ثمانه اکوان

یکی از جالب توجه‌ترین فصل‌های کتاب خاطرات جان بولتون، فصلی است که به پرونده افغانستان اختصاص یافته و از ایده‌های ترامپ برای حل معضل گرفتار شدن نیروهای آمریکایی در این کشور می‌گوید. بولتون در این فصل اشاره می‌کند که ترامپ در سال 2017 در یکی از سخنرانی‌های خود که با مشورت «جیمز متیس» وزیر دفاعش انجام داده بود، بیان می‌کند که راهبرد آمریکا در مقابل افغانستان و گروه طالبان، تهاجمی خواهد بود. با این حال پس از مدتی، تغییر عقیده داده و بیان می‌کند این سخنرانی یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات زندگی‌اش بوده است. او به دلیل اینکه نیروهای آمریکایی در افغانستان گیر افتاده و نه راه پیش داشتند و نه راه پس، ناراحت بود و کار تا جایی پیش می‌رود که در یکی از جلسات پر تنش کاخ سفید، ترامپ مسائلی را مطرح می‌کند که بسیار جالب است.

جان بولتون درباره این جلسه پر تنش و اضطراب می‌نویسد: «ترامپ گفت: «استراتژی من {منظورش چیزهایی بود که ژنرال‌هایش در سال 2017 به او گفته بودند} اشتباه بود، ولی هدفم اصلاً اشتباه نبود. ما همه‌چیز را باخته‌ایم. این شکستی واقعی بود. این هدر دادن همه‌چیز است. این مایه شرم است. همه‌ این تلفات. من از اینکه بخواهم راجع به این مسائل صحبت کنم، نفرت دارم.»... ترامپ با تمسخر گفت: «این نمایش ترسناکی است. بالاخره باید از آنجا خارج شویم.» کوتز بیان کرد که افغانستان موضوع امنیت مرزی برای آمریکاست، اما ترامپ گوش نمی‌داد.

پمپئو وارد بحث شد و گفت: «اگر این دستور باشد، ما آن را اجرا می‌کنیم اما داستان این است که پیروزی را به دست نمی‌آوریم». ترامپ جواب داد: «آنجا ویتنام است. اصلاً چرا داریم از کره جنوبی در برابر کره شمالی حفاظت می‌کنیم؟» پمپئو گفت: «فقط 90 روز به ما زمان بده» اما ترامپ جواب داد: «هرقدر بیشتر طول بکشد، این جنگ، بیشتر جنگ من می‌شود. من از شکست خوردن در جنگ‌ها متنفرم. ما نمی‌خواهیم، این جنگ، جنگ «ما» شود. حتی اگر ببریم، باز هم هیچی گیرمان نمی‌آید.»

سرانجام متیس رویه خود را تغییر داد و پیشنهاد کرد: «بیایید بگوییم که ما به جنگ پایان دادیم نه اینکه از آنجا بیرون می‌آییم.» ترامپ بدون اینکه اشاره‌ای به کسی کند از این جمله محبوبش استفاده کرد: «اوکی، شما آماده‌اید؟» و می‌خواست نشان دهد که اتفاق بزرگی در راه است. بعد از این گفت: «بگویید ما برای 18 سال در آنجا بودیم، ما کار فوق‌العاده‌ای انجام دادیم اگر هرکدام‌شان {تروریست‌ها‌} به اینجا بیایند، طوری با آنها برخورد می‌شود که تاکنون نشده است. این چیزی است که ما می‌گوییم.»... متیس پرسید: «می‌توانیم بیرون آمدن را به تأخیر بیندازیم تا بیشتر از این نظامیان و دیپلمات‌های‌مان را از دست ندهیم؟» ترامپ دوباره غرغرکنان گفت: «نمی‌توانیم هزینه‌هایش را بپردازیم. ما شکست خوردیم. اگر اتفاق دیگری می‌افتاد و ورق برمی‌گشت من این کار را نمی‌کردم.»

 

نام:
ایمیل:
نظر: