طبیعتاً هر نهاد و دستگاهی که در حوزه حاکمیت و نظام عمل می‌کند، نمی‌تواند سیاسی نباشد؛ یعنی اگر ما مجموعه عمل و اقدام سیاسی را در یک نگاه کلان ببینیم، هر فعالیت و اقدامی می‌تواند سیاسی باشد. در واقع عمل در حوزه مدنی و حوزه نهاد حاکمیتی، سیاسی است؛ مضاف بر اینکه بنیاد انقلاب اسلامی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بوده است.
انقلاب اسلامی یک حرکت پویای سیاسی را در سطح دنیا شکل داده و به طور طبیعی کسانی که نگهبان، پاسدار و عامل نگهداری و حفظ این انقلاب هستند، باید در برابر دشمنی‌ها، خصومت‌ها و اقداماتی که معاندان و قدرت‌ها علیه این انقلاب انجام می‌دهند، بصیرت و نگاه و تحلیل سیاسی داشته باشند.
بسیج هم در جایگاه نهادی که در این چارچوب بوده و حافظ، نگهبان و مدافع انقلاب و نظام است، باید سیاسی باشد و نگاه سیاسی داشته باشد. بنابراین بسیجی باید با فکر و عقل به مسائل ورود پیدا کند و این نگاه عقلایی، به تحلیل نیاز دارد. اما اینکه گفته می‌شود نیروی بسیج یا نهاد بسیج یک فعال سیاسی است، به معنای این نیست که فعال حزبی است و برای کسب قدرت و فعالیت سیاسی متعارف رفتار می‌کند. بسیجی متعلق به نظام و انقلاب است و فعالیت سیاسی در این چارچوب و تراز است و متعلق به هیچ جریان و جناح سیاسی در کشور
نیست.
قطعاً یکی از کارکردهای بسیج رشد تفکر سیاسی مردم در جریان‌های داخلی و خارجی است، از این رو بسیج در کلان کشور وظایف متعددی، از جمله دفاع از چارچوب‌های اصولی نظام، انقلاب و تبیین گفتمان انقلاب اسلامی را دارد. بسیج همانطور که در دفاع نظامی از انقلاب اسلامی و مرزهای جغرافیای انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی وظیفه دارد، به طور طبیعی در حوزه‌های مختلف و در دفاع گفتمانی، سیاسی و تعلیمی هم وظیفه دارد، به همین دلیل بصیرت‌افزایی و آگاهی‌بخشی یک جزء مهم کارویژه‌ها و نقش‌های بسیج است. طی این دوران، بسیج توانسته است علاوه بر کارکردهای سیاسی وارد بازی‌های سیاسی نشود و در جاهایی که در چارچوب نظام و انقلاب باید عمل سیاسی داشته باشد، ورود کرده و تحلیل و بصیرت داشته باشد؛ اما به منزله یک ابزار و حزب سیاسی ایفای نقش نکرده و نخواهد کرد.