چنانچه پیش‌بینی می‌شد، تعدادی از اصلاح‌طلبان به شکلی شتابزده و پیش از اعلام رسمی نتایج انتخابات آمریکا، دست بر قلم برده و پیروزی بایدن بر ترامپ را یک فرصت خواندند. این جماعت در حالی تلاش کردند این رویداد را فرصت مجددی برای مذاکره و بازگشت به برجام معرفی کنند که هنوز زمان زیادی از وعده‌های دروغین آنها به مردم در ساختن چهره‌ای منطقی از آمریکا و رفع تحریم‌ها از طریق مذاکره و حل مشکلات کشور از طریق توافق با کدخدا نگذشته است. معلوم نیست کسانی که دروغ‌های‌شان ثابت شده، چگونه و با چه رویی دوباره وعده حل مشکلات کشور با بایدن را می‌دهند و اگر او هم مانند اسلاف خود در کاخ سفید عمل کرد، اینها چه حرفی برای گفتن خواهند داشت؟
تردیدی نیست که سیاست بایدن به عنوان چهره‌ای سیاسی و کارکشته به نسبت ترامپ کم عقل و متکبر برای ملت مسلمان و مستقل ایران به مراتب خطرناک‌تر و پیچیده‌تر خواهد بود؛ اما اصلاح‌طلبان که در حال حاضر خود را بر سر دوراهی حیات و ممات می‌بینند و می‌دانند به هر قیمت باید به انتخابات بازگشته و با نامزد اختصاصی یا مشترک، خود را در قدرت سهیم کنند، لازم است اشتباهات گذشته خویش در حمایت از دولت فعلی را توجیه کنند و اکنون که ترامپ به عنوان عامل خروج آمریکا از برجام شکست خورده، می‌توانند همه اشکالات را متوجه وی کنند. از این منظر پیروزی بایدن برای جریان اصلاحات یک فرصت است.
1ـ شکست خویش در بهبود وضعیت اقتصادی کشور و معیشت مردم را توجیه کنند.
2ـ ناکامی در خوش‌بینی به غرب در رفع تحریم‌ها را جبران کنند.
3ـ وعده‌های دروغی که به مردم دادند را توجیه کنند.
4ـ بر شکست سیاست خویش در معرفی تعامل و مذاکره به عنوان ریشه حل مشکلات اقتصادی کشور سرپوش بگذارند.
5ـ ادعای خود را در معرفی آمریکا به عنوان دولتی اهل مذاکره و پایبند به تعهدات تکرار کنند.
6ـ افکار عمومی را از علل واقعی ناکارآمدی دولت مورد حمایت‌شان منحرف کنند.
اما چرا حضور بایدن در کاخ سفید برای ملت ایران هرگز یک فرصت نیست:
1ـ جابه‌جا شدن دولت‌ها و دست به دست شدن قدرت میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان هیچ تغییر محسوسی در دشمنی با ملت ایران نداشته و اساساً سیاست خارجی آمریکا در حیطه اختیارات کنگره این کشور، نه کاخ سفید است. چنانچه نمایندگان جمهوری‌خواه از هم اکنون اعلام داشته‌اند که اجازه نخواهند داد تا بایدن نسبت به کاهش تحریم‌های ایران به اقدام خودسرانه‌ای دست بزند.
2ـ اگرچه ترامپ برجام را به شکل علنی پاره کرد، اما مردم ایران به خاطر دارند که نقض برجام در دوره اوباما شروع شد و نامزدهای هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در وعده نقض برجام با یکدیگر مسابقه گذاشته بودند. ضمن آنکه مشکل ترامپ با وجود آنکه ادعای نداشتن نفع اقتصادی برای کشورش، مشکل اصلی خود با برجام را بندی معرفی می‌کرد که به پایان تحریم‌ها اشاره داشت و تحت عنوان «غروب آفتاب» از آن یاد می‌شود. این دقیقاً همان موردی است که بایدن نیز از لزوم تغییر آن سخن گفته است.
3ـ اگر اصلاح‌طلبان برای مقاصد جناحی خویش خود را به تغافل می‌زنند؛ اما مردم ایران می‌دانند از 53 تحریمی که در طول 40 سال گذشته بر ملت ایران تحمیل شده، 70 درصد آن در دوره دموکرات‌ها اعمال شده است. چنانچه اعضای اصلی تیم مذاکره آمریکا نیز شخصیت‌های برجسته دموکرات‌ها بوده و در تحمیل تحریم‌های ظالمانه به ملت ایران نقش داشته‌اند.
4ـ اصلاح‌طلبان به گونه‌ای از پیروزی بایدن هیجان‌زده شده و در بیانیه 500 واژه‌ای خود پنج بار از کلمه فرصت استفاده کرده‌اند که انگار پیش از روی کارآمدن ترامپ، دولت آمریکا به همه تعهدات خویش در برجام پایبند بوده و هیچ تحریمی علیه کشورمان در دوره اوباما اعمال نشده است. ضمن آنکه ظاهراً اصلاح‌طلبان برخورد دولت آمریکا با دولت اصلاحات را که اتفاقاً دموکرات هم بودند، از یاد برده‌اند که چگونه گفت‌وگوی تمدن‌ها را با معرفی کشورمان به عنوان محور شرارت پاسخ دادند. شاید این جماعت قصد دارند همه جنایت‌ها و خیانت‌های آمریکا علیه کشورمان را به شخص ترامپ مرتبط سازند.
5ـ حزب دموکرات آمریکا دو طیف راست(تندرو) و چپ(معتدل) دارد. اصلاح‌طلبان در حالی تلاش می‌کنند بایدن را ادامه اوباما معرفی کنند که اوباما به طیف چپ نزدیک بود و بایدن را جهت ایجاد تعادل به کابینه اوباما تحمیل کردند. زیرا اوباما در مصاحبه با «دفی گولدر» اظهار کرده بود، ورود به مذاکره با ایران را با نگاه پذیرش واقعیتی به نام جمهوری اسلامی تجویز می‌کند و حتی معتقد بود عربستان باید واقعیت ایران را بپذیرد؛ اما خانم کلینتون که نماد راست این حزب است، نگاهش به مذاکره ابزاری برای کنترل ایران بود. رابرت گیتس‌ـ که آن موقع جمهوری‌خواه و وزیر دفاع اوباما بودـ در کتاب خاطرات خود گفته که این دو نگاه در دولت اوباما تا روز تظاهرات روز قدس سال 88ـ وقتی آن شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران در آمدـ وجود داشت و نگاه خانم کلینتون تقریبا بر نگاه تیم اوباما غلبه کرد و تیم اوباما این نگاه را پذیرفتند و بعد از آن وارد مذاکرات شدند.