دوازدهم آذرماه، سالگرد بیانات بسیار مهم و جامع و پررمز و رازی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال 1379، در جمع کارگزاران و مسئولان نظام، در ماه مبارک رمضان ایراد کردند. آنچه ما را واداشت تا این سخنرانی مهم و این مناسبت بسیار پراهمیت را یادآور شویم، شرایطی است که انقلاب اسلامی امروز در آن قرار دارد. کم و بیش ما با مخاطرات، دغدغه‌ها، نگرانی‌ها، مشکلات و چالش‌های انقلاب آشنا هستیم. دغدغه‌مندان و کسانی که نسبت به انقلاب اسلامی دل بستگی دارند، هر کس از یک زاویه‌ای و در عین حال با یک احساس مشترکی نسبت به این موضوع همدرد هستند. در عین حال، انقلاب اسلامی در یک ارزیابی، به پیش رفته و امروز فرصت‌های بسیار مهمی پیش روی انقلاب اسلامی قرار دارد. همین فرصت‌ها و تهدیدات، ما را بر آن می‌دارد که سراغ ارکان معارف انقلاب اسلامی برویم و به این ارکان و ستون‌های اساسی و محکم تکیه بدهیم و از این طریق گام‌های خودمان را محکم کنیم. امروز، در عین حال زمانه لرزیدن گام‌ها و قدم‌ها هم هست. امروز، زمانه ریزش‌های جدید هم هست. دورانی است که ما رویش‌های بسیار مبارکی داریم که باید آنها را قدر دانست و مراقبت کرد و در کنار آن، مثل همیشه، ریزش‌ها و گویا این سنت غلبه رویش‌ها بر ریزش‌ها را ما امروز می‌بینیم. سنت خدای متعال که «سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلاً» وجود دارد. با تکیه بر سخنرانی ۱۲/۹/1379 ما باید تکلیف خودمان را بدانیم و به نقشه راه انقلاب اسلامی به شکل کلی نگاهی بیندازیم و ان‌شاءالله این کار شروعی برای بازخوانی این سخنرانی و بیانات مشابه باشد تا رفته‌رفته نسبت به اندیشه رهبر معظم انقلاب اسلامی، منظومه این اندیشه و بلکه بالاتر از منظومه اندیشه، آنچه در ابعاد یک مکتب، با همه معنایش وجود دارد، تعمق کنیم و اهل استنباط و فهم عمیق و فقیه این مکتب بشویم. چه اینکه اگر ما در این انقلاب، در اندیشه امام، عمیق‌تر بودیم و سپس در اندیشه و مکتب جانشین بحق آن بزرگوار عمیق می‌شدیم، این مشکلاتی که مشاهده می‌کنیم وجود نداشت یا به راحتی رفع می‌شد. لذا علت‌العلل همه مشکلات ما همین است؛ یعنی اگر ما بخواهیم یک تحلیل جامع از انقلاب اسلامی، آسیب‌ها و ریشه‌های این آسیب‌ها، از یک سو و پیشرفت‌های انقلاب و پایه‌های این پیشرفت‌ها از سوی دیگر داشته باشیم و در یک احصای تام، مجموعه بسیار گسترده و متنوعی از عوامل را جمع کرده و دسته‌بندی و اهم و مهم بکنیم، مثلاً در یک مجموعه و در یک نمودار درختی می‌رسیم به یک عامل و آن مکتب انقلاب اسلامی، مکتب امام راحل عظیم‌الشأن و مکتب امام حاضر انقلاب اسلامی است. ما اگر به این ستون محکم تکیه کنیم، علاج دردها و مشکلات و پایه پیشرفت‌ها و شتاب‌هاست.