هفتمین سال از تجاوز ائتلاف سعودی‌ـ آمریکایی به یمن در حالی آغاز می‌شود که در طول شش سال گذشته مردم یمن نه تنها اشغالگران را از آغاز این جنگ پشیمان کرده‌اند، بلکه با مقاومت و توانمندسازی سیاسی، نظامی و اقتصادی کشور خود، جهان را شگفت‌زده کرده و «طوفان قاطعیت» را که نام عملیات تجاوز به یمن بود، به «بن‌بست حقارت» برای عربستان و متحدانش تبدیل کرده‌اند. توقع رژیم سعودی در روزهای شروع جنگ، تصرف چند هفته‌ای صنعا و به زانو درآوردن انصارالله با استفاده از حملات هوایی بود؛ اما نه عربستان و نه حامیان غربی‌اش حتی فکر این را هم نکرده بودند که یمن بتواند سال‌ها در برابر جنایات ائتلاف متجاوز بایستد و معادلات جنگ را چنان به نفع خود تغییر دهد که هزینه استمرار جنگ چیزی جز نابودی چاه‌های نفت و تأسیسات پالایشگاهی عربستان و تقویت روزافزون مقاومت در یمن نباشد. نگاهی به وضعیت دو کشور در ابتدای جنگ و وضعیت کنونی آنها گویای نکاتی است که حقیقت شکست ائتلاف متجاوز سعودی آمریکایی را بیشتر نمایان می‌کند. بودجه نظامی شاخصه مهمی در ارزیابی قدرت کشورهاست و عربستان از بالاترین ردیف بودجه نظامی در میان کشورهای غرب آسیا برخوردار است، همچنین عربستان پس از آمریکا و چین سومین هزینه نظامی جهان را به خود اختصاص داده است. بودجه نظامی عربستان در آغاز جنگ حدود 50 میلیارد دلار بوده که این رقم در سال 2020 به 62 میلیارد دلار رسیده است و می‌توان گفت، از سال 2016 تا 2020 حدود 273 میلیارد دلار، یعنی 9/20 درصد هزینه‌های دولت را تشکیل داده است. ریاض بزرگ‌ترین خریدار و واردکننده سلاح از غرب بوده و هیچ محدودیتی برای تهیه سلاح اعم از بالگردها، خودروهای زرهی، جنگنده‌های پیشرفته و سامانه‌های پدافندی و راداری از سایر کشورها نداشته و از 22 کشور از جمله آمریکا، انگلیس، فرانسه، اسپانیا، کانادا، آلمان، ایتالیا، سوئیس، ترکیه، بلژیک و... تجهیزات نظامی و اسلحه وارد می‌کند. از طرفی ارتش عربستان از پنج نیروی زمینی، دریایی، هوایی، پدافند هوایی و یگان استراتژیک موشکی تشکیل شده است که بالغ بر 230 هزار نفر عضو دارد. در مقابل یمن که فقیرترین کشور عربی شناخته می‌شود، قبل از حمله عربستان، شاهد بی‌ثباتی و تحولات داخلی، نظیر جنگ‌های داخلی و انقلاب بوده است و توان نظامی و اقتصادی آن قابل مقایسه با عربستان و دیگر کشورهای ائتلاف عربی نیست. از طرفی عربستان بزرگ‌ترین صادرکننده نفت و سومین تولیدکننده آن در جهان است که تولید ناخالص داخلی آن 654 میلیارد دلار در سال 2015 بوده است. این رقم در همان سال در یمن 42 میلیارد دلار بوده که با 50 درصد کاهش در سال 2019 به 22 میلیارد دلار رسیده است. اگرچه شدت محاصره یمن تا حدی است که حتی محموله‌های مواد غذایی نیز در بندرهای ورودی این کشور تفتیش و اسکن می‌شود، اما مردم یمن با تکیه بر توان داخلی خود در طول شش سال گذشته توانسته‌اند به فناوری ساخت سلاح‌های پیشرفته، از جمله موشک‌های بالستیک و پهپادهای هجومی دست پیدا کنند. از طرفی تعامل شایسته و ارتباط سازنده دولت نجات ملی یمن با قبایل این کشور موجب اعتماد مردم به انصارالله و دولت مذکور شده است. اگرچه ائتلاف سعودی آمریکایی تمام توان خود را به کار بسته تا از تسلط نیروهای مقاومت بر شهر مأرب جلوگیری کند؛ اما به خوبی واضح است که این ائتلاف در روزهای اوج قدرت خود نتوانست در مقابل عزم راسخ مردم یمن بایستد، حال که ضعیف‌تر از هر زمان دیگری است نیز نمی‌تواند حریف همت و اراده یمنی شود و چاره‌ای جز استمرار جنگ و از دست دادن مأرب یا پایان دادن به جنگ آن هم با پذیرش شروط یمن ندارد که هر دو مسیر فوق به یک مقصد منتهی می‌شود و آن، شکست فضاحت‌بار ائتلاف پول و زور و قدرت و توحّش در مقابل ایستادگی مردمی است که به وعده‌های الهی ایمان دارند.