رهبر معظم انقلاب اسلامی از سالی که به رهبری امت ایران اسلامی برگزیده شدند، در ابتدای هر سال به یک موضوع اشاره می‌کردند تا اینکه از سال 1378 بنا را بر نامگذاری سال‌ها گذاشتند و از همان سال تاکنون در ابتدای پیام نوروزی، معظم‌له نام سال را انتخاب می‌کنند. به نظر می‌رسد، جلب توجه به یک معضل و نگاه جدی به آن سبب می‌شود ایشان، سال را به آن موضوع اختصاص دهند. چندسالی است که نامگذاری سال‌ها، با توجه به رویکردهای اقتصادی و تولیدی در کشور بوده است، چراکه کشور طی سال‌های اخیر با بحران‌های اقتصادی مواجه بوده است و هر سال بر شدت آن افزوده می‌شود. توجه به مسئله اقتصاد یکی از مهم‌ترین نکات کلیدی هر کشوری است که می‌تواند آن کشور را به سمت و سوی توسعه و پیشرفت سوق دهد. رهبر معظم انقلاب با درایت و تدبیر رهبرانه و هوشمندانه‌ای که دارند، به مسئله اقتصاد توجه ویژه دارند؛ چرا که آگاه هستند اقتصاد زیربنای حل بسیاری از مشکلات کشور است. اما مسئولان امر گویا خیلی به این مسئله توجه نمی‌کنند، چه اینکه اگر توجه کافی و لازم در این خصوص شده بود، امروز کشور نباید با مشکلات گسترده اقتصادی مواجه بود. البته دشمن از طریق تحریم‌های گوناگون و گسترده سعی در فلج کردن اقتصاد کشور داشته است؛ اما نهادهای انقلابی و مردمِ همیشه مقتدر و توانمند کشور به هر طریق که شده تاب‌آوری اقتصاد را بالا بردند و سربلند در مقابل این تحریم‌ها قرار دارند؛ اما برخی جریان‌های غرب‌گرای داخلی موضوع تحریم‌ها را بهانه‌ای برای بی‌رونق بودن اقتصاد و مشکلات اقتصادی می‌دانند؛ در حالی که اینطور نیست و توانسته‌ایم با تلاش فراوان، تهدید تحریم‌ها را به فرصت تبدیل کنیم. رهبر معظم انقلاب سال‌های 1398 و 1399 را سال‌های رونق تولید و جهش تولید نامگذاری کرده بودند و تأکید ویژه‌ای بر رونق و جهش تولید داشتند، اما وجود مشکلات مختلف از جمله توجه کافی نداشتن به مسئله تولید داخلی و توجه ویژه به مسئله واردات بی‌رویه کالاهایی که حتی در داخل امکان تولید آنها وجود داشت و بیماری کرونا سبب شد تا تولید به خوبی پیش نرود. هر چند موانع گوناگونی، از جمله مالیات‌های زیاد برای تولیدکننده‌های داخلی، کسب مجوزهای لازم تولیدی با دردسرهای فراوان و حمایت نکردن از تولیدکنندگان مزید بر علت بود. رهبر معظم انقلاب با تدبر در مشکلات کشور و با عزم و اراده‌ای که در ملت ایران سراغ دارند، شعار امسال را «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نامیدند؛ چرا که برای تولید، پشتیبانی و حمایت و رفع موانع لازم است تا تولید، جان تازه‌ای بگیرد و مشکلات متعدد را که ناشی از بی‌توجهی به تولید داخل و استفاده از ظرفیت‌های داخلی و واردات بی‌رویه کالاهاست، حل کند. امید است با راه‌حل‌های عملیاتی که کارشناسان مختلف این حوزه ارائه می‌دهند، ایران اسلامی سربلندتر و با افتخارتر از قبل روی پای خود بایستد.