یکی از سناریوهایی که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دهم از سوی جریان اصلاح‌طلب و همسو با محافل و رسانه‌های خارجی و معاندان نظام کلید خورد، سناریوی تشکیک و ایجاد شائبه در سلامت انتخابات بود. طرح این سناریو البته پیش از این هم در اردوگاه اصلاح‌طلبان سابقه داشت. در جریان انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی، سناریویی با عنوان «ضرورت نظارت بین‌المللی بر انتخابات ایران» با هدف تشکیک در سلامت انتخابات رقم خورد. همگام با فضاسازی محافل خارجی، گروهک غیر قانونی «نهضت آزادی» با صدور بیانیه شش ماده‌ای، با تأکید بر اینکه «حق دادخواهی در محاکم قضایی صالح ملی و جواز همکاری‌های ملی و بین‌المللی نیز در زمره حقوق شناخته شده شهروندان قرار دارد. از جمله این همکاری‌ها نظارت بین‌المللی بر انتخابات محسوب می‌شود»، خواستار نظارت بین‌المللی بر انتخابات شد. متعاقب آن، مصطفی تاج‌زاده، عضو مشترک سازمان مجاهدین انقلاب و حزب مشارکت، پس از نام‌نویسی در محل وزارت کشور، به تردید در سلامت انتخابات اشاره کرد و گفت: «امیدوار هستیم که در این انتخابات همه گرایش‌ها بتوانند حضور داشته باشند و انتخابات چنان سالم برگزار شود که کسی به فکر دعوت از مراجع بین‌المللی برای نظارت بر انتخابات نباشد و این امر صد درصد به عملکرد اصول‌گرایان بستگی دارد که فارغ از نظارت بین‌المللی، آیا حاضرند انتخابات سالم برگزار کنند یا خیر؟» این اظهارات بی‌اساس و مضحک که برای هم‌قطاران وی نیز قابل تحمل نبود، با واکنش تند برخی، از جمله موسوی‌لاری، محمدرضا عارف و... روبه‌رو شد.
در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، اظهارات برخی از اشخاص و حتی نامزدها فضای سالم انتخابات را به سمت تردید و تشکیک سوق داد. یکی از پیشگامان و میدان‌داران این عرصه مرحوم اکبر هاشمی‌رفسنجانی بود که در مراسم سیامین سالگرد قانونگذاری در مجلس شورای اسلامی که در آذرماه سال 1387 برگزار شد، گفت: «مردم هیچ‌گاه ضد انقلاب نمیشوند و اگر احساس کنند، رأی‌شان جور دیگری خوانده می‌شود و تأثیرگذار نیست و نیز احساس کنند نمیتوانند نقش خود را به‌خوبی در جامعه ایفا کنند، حضورشان ضعیف می‌شود.» وی چند ماه بعد در اردیبهشت ماه سال 1388، یک ماه مانده به انتخابات در خطبه‌های نماز جمعه تهران اعلام داشت: «باید به‌طور جدی تلاش شود تا سلامت انتخابات برای مردم مشخص شود تا با خیال راحت بروند و رأی دهند. بیانات رهبری بسیار آرامش‌دهنده بود. نمی‌خواهم بگویم که غیر از این است؛ اما در تبلیغاتی که می‌شود، ضرورت دارد که علایم روشنی برای سلامت انتخابات نشان داده شود.»
مهدی کروبی، رئیس حزب اعتماد ملی و نامزد انتخابات نیز در آستانه انتخابات اعلام کرد: «این روزها نشانه‌هایی دیده می‌شود که حرکت‌های خودسرانه‌ای انجام می‌گیرد. این را تأکید می‌کنم و می‌گویم این بار بعد از نماز صبح نخواهم خوابید و از اول صبح با گزارش‌گیری از تمامی ستادها در سطح کشور، اوضاع را رصد و دنبال می‌کنیم چنانچه تا ساعت ١١ صبح خبرهایی از تقلب در آرا بدهند، آن‌وقت می‌دانیم چه اقدامات مقتضی را در برابر تقلب‌های انتخاباتی انجام دهیم و اجازه نخواهیم داد اعلام این موضوع به ساعات بعدازظهر کشیده شود، بنابر این مسئولان با دقت زیاد مراقب باشند تا آرای مردم در صحت و سلامت کامل شمارش و اعلام شود.»
این اظهارات در حالی دنبال می شد که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی خیلی زود متوجه خط انحرافی ایجاد شده در انتخابات شد. معظم‌له در روز اول فروردین‌ماه سال 1388 در بیانات خود در اجتماع بزرگ زائران و مجاوران حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع)، از این سناریو پرده برداشتند و خطاب به نامزدهای انتخابات دهم فرمودند:
«مبادا نامزدها در اثنای فعالیت‌های انتخاباتی خودشان جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند. رقابت‌ها را منصفانه کنند، حرف‌ها را منصفانه کنند، از جاده انصاف خارج نشوند... . انتخابات به فضل الهی و به حول و قوه الهی انتخابات سالمی است. من میبینم بعضیها در انتخاباتی که دو سه ماه دیگر انجام خواهد گرفت، از حالا شروع کردهاند به خدشه کردن. این چه منطقی است؟ این چه فکری است؟ این چه انصافی است؟ این همه انتخابات در طول این سی سال انجام گرفته است‌ـ در حدود سی انتخابات‌ـ مسئولان وقت در هر دورهای رسماً متعهد شدهاند و صحت انتخابات را تضمین کردهاند، و انتخابات صحیح بوده است؛ چرا بیخود خدشه می‌کنند، مردم را متزلزل می‌کنند، تردید ایجاد می‌کنند؟»
سخنان رهبری هرچند برای بخشی از جامعه آگاه کننده و بصیرت‌افزا بود، اما جریان اصلاحات تنها به سناریویی می‌اندیشید که برای موفقیت در انتخابات چیده بود! لذا فضاسازی‌های اصلاح‌طلبان با شدت و حدت فراوانی دنبال می‌شد و آنها با همه توان برای تردید در افکار عمومی و بی‌اعتمادی و روی برگردانی مردم از رقیب سیاسی‌شان تلاش می‌کردند! در همین راستا «محسن‌آرمین» سخنگوی سازمان مجاهدین نیز وارد میدان شد و ابراز داشت: «از مراجع تقلید می‌خواهیم نظر خود درباره حکم شرعی دست بردن در آرای مردم را به صراحت اعلام کنند تا با اعلام نظر آنها، جلوی تخلف در انتخابات گرفته شود.»
حقیقت آن است که سازمان مجاهدین یکی از پیشگامان و طراحان سناریوی تشکیک در سلامت انتخابات بود. این سازمان در بیانیه 21/1/1388 خود که به عنوان اعلام حمایت از نامزدی میرحسین‌موسوی منتشر کرد، تصریح می‌کند: «سلامت انتخابات به شدت به مخاطره افتاده است؛ به طوری که دیگر تقریباً اعتمادی به آمارهای انتخابات از جمعیت واجد حق رأی گرفته تا آرای شرکت‌کنندگان و تا آرای کاندیداها وجود ندارد.»
محمد سلامتی، دبیرکل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم مدعی شد: «ما نگران آرا هستیم و آن را بارها در جریان انتخابات اعلام کردیم و اینکه یک حزب به شکل گسترده نمی‌تواند بر جریان برگزاری انتخابات نظارت کند، یک ضعف محسوب می‌شود؛ اما متأسفانه همه ابزارها در دست جناح رقیب است.»
حتی طیف محافظه کار اصلاح‌طلبان نیز برای تکمیل جورچین وارد میدان اظهار نظر شد و همین ادعاها را تکرار کرد. برای نمونه، سیدحسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی، تصریح کرد: «مردم باید اطمینان داشته باشند که رأی‌شان درست خوانده می‌شود تا پای صندوق رأی بیایند. باید بدانند هرچه آنان میخواهند، همان اتفاق میافتد و امانت حفظ خواهد شد.»
سیاه‌ترین کلام را عفت مرعشی، همسر هاشمی‌رفسنجانی در روز انتخابات در پای صندوق رأی و در جمع خبرنگاران زد! وی که رسما اعلام کرد به میرحسین موسوی رأی داده است، گفت: «اگر تقلب شود، از مردم می‌خواهم با حضور در خیابان‌ها واکنش نشان دهند، اما در صورتی که تقلب انجام نشود، مطمئن هستم که میرحسین‌موسوی رأی خواهد آورد.»
اینگونه هیزم برای آتش فتنه و طرح دروغ بزرگ تقلب در انتخابات فراهم شد!