تجمع چندین شبانه‌روزی و اعتراض تعدادی از کشاورزان شرق اصفهان در بستر خشکیده زاینده‌رود و در کنار پل تاریخی خواجو، با پیوستن جمعی از شهروندان اصفهانی به جمع معترضان در روز جمعه 28 آبان ماه، بیش از پیش نشان داد، داشتن جدیت تمام برای برطرف کردن مشکل و غم و غصه کم‌آبی مردم در مناطقی از کشور ضرورتی اجتناب‌ناپذیر بوده و مسئولان باید این مهم را، از اولویت‌های اصلی کشور بدانند. البته تجمعات اعتراضی کشاورزان در اصفهان، سابقه چندین ساله داشته و در این سال‌ها، اقدامات مسکن‌وار دولت‌های قبلی نتوانسته این مشکل را حل کند. با توجه به چالش‌های جدی آبی در کشور و ازجمله در چهار استان خوزستان، چهار محال‌و بختیاری، اصفهان و یزد، باید با نگاهی واقع‌بینانه از سوی مسئولان و مردم، شرایط سخت را پشت سر گذاشت. در این مسیر باید نکاتی را مورد توجه قرار داد و از آن جمله است:
1ـ چالش آبی در کشور به دلایل تغییر آب و هوایی و وضعیت اقلیمی، یک چالش بسیار خطرناک و هزینه‌ساز از جهات مختلف بوده، که برای حل آن به یک عزم و اراده ملی نیاز است. در این عزم و اراده ملی، وظایفی بر عهده حکومت و وظایفی بر عهده مردم، احزاب، گروه‌ها و رسانه‌هاست؛ اما در این میان نقش دولت برای استفاده از تمامی ظرفیت‌ها با نگاه قرارگاهی یک نقش تعیین‌کننده و بی‌بدیل است. دولت باید از تمامی ایده‌ها، نظرات کارشناسی و طرح‌هایی با قابلیت اجرا استفاده کند.
2ـ ظلم بزرگ به کشور و مردم آن است که تجمعات اعتراضی به دلیل چالش‌های آبی، رنگ سیاسی پیدا کند. خوشبختانه، آنچه در اصفهان رخ نمود و جای تقدیر از کشاورزان هوشمند و بصیر اصفهانی دارد، آن است که اجازه ندادند گروه‌های ضد انقلابی در کمین نشسته برای ایجاد اغتشاش و ناآرامی اجتماعی را در بستر نارضایتی‌های مردمی با شکست و ناکامی مواجه کردند و به شکل‌های مختلف از طریق مصاحبه‌ها، شعارها و پلاکاردها و دست نوشته‌ها، از یک سو بر وفاداری به انقلاب، نظام و رهبری تأکید کردند. از سوی دیگرکشاورزان در این تجمع اعتراضی، صرفاً بر روی حق‌آبه خود به عنوان یک نیاز ضروری برای کشت و کار و اداره زندگی آبرومندانه خود تأکید دارند.
3ـ وضعیت سخت پدیدآمده برای کشاورزان در شرق اصفهان و همچنین پدیدآیی نارضایتی عمومی برای خشکیدن زاینده‌رود در این شهر، ناشی از مجموعه عوامل، از قبیل کاهش نزولات آسمانی در دهه‌های اخیر، افزایش مصرف آب، احداث صنایع آب‌بر، مانند ذوب آهن و فولاد مبارکه در مسیر زاینده‌رود و دیگر سوء مدیریت‌ها در گذشته است. برای حل این مشکل بزرگ، به طور قطع باید راه‌حل‌های کوتاه‌مدت، میان مدت و بلندمدت در نظر گرفته شود. اما در میان مجموعه عوامل ذکر شده، کاهش نزولات آسمانی در سال‌های اخیر و به ویژه در مقطع فعلی نقش بیشتری دارد. زاینده‌رود چندین سرچشمه دارد، لکن سرچشمه اصلی آن کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. متأسفانه، سرچشمه اصلی زاینده‌رود، یعنی چشمه کوهرنگ که خود از مهم‌ترین منابع آبی کشور است، هم اکنون به دلیل کاهش بارندگی ذخایر آن به صفر رسیده است. برای حل چالش‌های آبی و از جمله مشکل کشاورزان شرق اصفهان، هم مسئولان و هم مردم، باید با توجه به این واقعیات تلخ به دنبال راه حل باشند.