ایالات‌متحده و برخی کشورهای اروپایی از چند هفته پیش بر این عقیده‌اند که روسیه قصد دارد به اوکراین حمله کرده یا بخش‌هایی از این کشور را به تصرف خود درآورد. این فرضیه به‌همراه گزارش اطلاعاتی سازمان سیا در خصوص اینکه تأکید می‌کرد حمله نیروهای ارتش روسیه به اوکراین در ماه ژانویه سال آینده میلادی صورت خواهد گرفت و حدود 750 هزار نیرو نیز در این عملیات شرکت می‌کنند، جوسازی شدیدی علیه کرملین ایجاد کرد. آمریکا قصد دارد از این مسئله برای تحت فشار گذاشتن پوتین استفاده کند؛ این در حالی است که مقامات مسئول دولت روسیه بارها اعلام کرده‌اند چنین مسئله‌ای صحت ندارد و آمریکا به‌دنبال ایجاد بحران در روابط روسیه و اوکراین و همچنین در روابط روسیه و کشورهای اروپایی است.
روسیه البته بنا به ملاحظات امنیتی بر تعداد نیروهای مرزی خود افزوده است و آمریکا سعی دارد از این مسئله برای ایجاد جنجال جدید بین مسکو و پایتخت‌های اروپایی استفاده کند. با توجه به تهدیداتی که آمریکا علیه روسیه داشته و همچنین تلاشش برای استفاده از کشورهای اروپایی به‌عنوان پایگاهی برای انجام عملیات‌های جاسوسی و تهدید مسکو، به‌نظر می‌رسد کرملین بیشتر از هر زمان دیگری نسبت به کشورهای حوزه اروپای شرقی در نگرانی به سر می‌برد. بلاروس و اوکراین، دو کشوری هستند که می‌توان آنها را منبع هراس روس‌ها در منطقه نام نهاد.
مرز اوکراین تنها چند کیلومتر با مسکو فاصله دارد و به‌همین ترتیب پوتین آن را تهدیدی واقعی علیه کشورش شناسایی کرده است. از منظر روس‌ها عدم توانایی یا حتی تمایل نداشتن ایالات‌متحده برای شناسایی این نگرانی‌های امنیتی، آمریکا را در مسیر سیاست تهاجمی و خطرناکی در منطقه قرار داده است. آنها معتقدند تنها نفعی که اوکراین و بلاروس برای آمریکایی‌ها دارند، این است که موقعیت روس‌ها را به خطر بیندازند و با ایجاد خطرات امنیتی، روسیه را با مرزها و همسایگان خود درگیر کنند. به‌همین‌ترتیب، به‌نظر می‌رسد ایجاد تنش مصنوعی در منطقه با انتشار خبرهای ضد و نقیض در مورد تمایل روسیه برای حمله به اوکراین در همین راستا باشد؛ زیرا درعین‌حال فرصتی برای آمریکا ایجاد خواهد کرد تا مسکو را تحت فشارهای دیپلماتیک قرار دهد و از سوی دیگر روابط کرملین با پایتخت‌های اروپایی را به‌شدت تیره و تار می‌کند. مسئله‌ای که آمریکایی‌ها به آن توجه نکرده‌اند، میزان غیرواقعی بودن تهدید روسیه برای اوکراین است.
لازمه اصلی حمله به اوکراین و تصرف این کشور یا تصرف بخش‌هایی از آن، حمله به نیروهای نظامی اوکراین، عقب راندن آنها، باقی ماندن در زمین‌های اشغال‌شده و درعین‌حال رساندن تجهیزات و نیروهای لازم برای باقی‌ماندن در آن سرزمین است. همه اینها در شرایطی است که مسکو باید با شورای امنیت سازمان ملل متحد و کشورهای اروپایی و آمریکا نیز مواجهه داشته باشد.
در وضعیت فعلی، باید دید آیا روسیه امکان حمله نظامی یا حتی باقی ماندن در اوکراین و درعین‌حال پرداخت هزینه‌های دیپلماتیک در این خصوص را دارد یا نه! به‌نظر نمی‌رسد پوتین در شرایط فعلی به‌دنبال ایجاد هزینه جدیدی برای کشورش باشد؛ اما شایعات ایجاد شده از سوی دولت بایدن بهترین فرصت برای آمریکاست که بخواهد هر طور شده این هزینه را بر مسکو تحمیل کند؛ به‌همین دلیل به‌نظر می‌رسد در سیاست‌های مواجهه آمریکا با روسیه حتی اجرای یک عملیات پرچم دروغین و حمله به اوکراین با پرچم روسیه نیز وجود داشته باشد. به این‌ترتیب، آمریکا می‌تواند از تنش ایجاد شده در منطقه به نفع خود بهره برده و روسیه را بیش از پیش مورد فشار دیپلماتیک قرار دهد.
تهدید آمریکا برای تحریم شبکه بانکی روسیه در صورتی که این کشور به اوکراین حمله کند، در همین راستا ارزیابی می‌شود؛ اما دلیل عمده دیگر را باید در سیاست فروش سلاح به اوکراین و تحت فشار گذاشتن کشورهایی نظیر بلاروس دانست. ایالات متحده تلاش دارد با ایجاد بحران مصنوعی در منطقه، به دنبال نفوذ بیشتر در کشورهای حوزه اروپای شرقی بوده و دوباره فضای جنگ سردی را به این منطقه بازگرداند تا بلکه بتواند سلاح بیشتری به این کشورها بفروشد.