سفر جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا به غرب آسیا موافقان و مخالفان زیادی را در فضای نخبگانی غرب دارد. در وضعیتی که دموکراتها برای توجیه این سفر اقدام به ارائه کدهای خبری، تحلیلی غیر واقعی میکنند[...]
سفر جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا به غرب آسیا موافقان و مخالفان زیادی را در فضای نخبگانی غرب دارد. در وضعیتی که دموکراتها برای توجیه این سفر اقدام به ارائه کدهای خبری، تحلیلی غیر واقعی میکنند، برخی با اشاره به شعارهای انتخاباتی بایدن در 2020، زانو زدن وی در مقابل عربستان را به شدت زیر سؤال بردند؛ از این رو دیدار بایدن از عربستان و سرزمینهای اشغالی دقیقاً در راستای سیاستهای ترامپی تجزیه و تحلیل میشود.
«نشنال اینترست» در این زمینه مینویسد: «نباید فراموش کرد که بایدن خود را به مثابه فردی متعهد به دموکراسی و حاکمیتِ قانون به آمریکاییها معرفی کرد. در این چارچوب، اینکه وی میخواهد بار دیگر روابط آمریکا را با رژیمی همچون عربستان سعودی توسعه بخشد، با تصویرِ مذکور که وی سعی داشته از خود بسازد، تناقض جدی دارد. مسئلهای که در نوع خود از همین حالا خودِ بایدن و شخصیتش را به بزرگترین قربانیِ سفر قریبالوقوع او به منطقه خاورمیانه تبدیل کرده است. وی در این سفر به احتمال زیاد امتیازاتی را به متحدان منطقهای آمریکا واگذار خواهد کرد تا شرایط را در وضعیتِ کنونی آن حفظ کند و از آسیب رسیدنِ بیشتر به منافع آمریکا خودداری کند.
از این منظر، سیاست خارجی دولت بایدن در منطقه خاومیانه، بیش از آنکه جلوهای از «تغییر» داشته باشد، عملاً تداوم همان رویههای سابقِ دولتهای پیشین آمریکاست. این روند به امنیت آمریکا کمکی نمیکند و مشکلات ساختاری سیاست خارجی خاورمیانهای آن را نیز لاینحل باقی میگذارد. تنها دستاورد این رویکرد چیزی جز حراست از یک وضعیت موجودِ پُرهزینه نیست. سیاست خارجی خاورمیانهای آمریکا همواره هزینهزا بوده و منابع این کشور را نیز اتلاف کرده است. در این راستا، نکته نگرانکننده این است که اگر آمریکا به همین سیاستهای خود ادامه دهد و در عین حال رقابتهای آن با دیگر قدرتهای جهانی، نظیر چین و روسیه نیز تشدید شوند، عملاً وضعیتِ به مراتب خطرناکتری گریبانگیر آمریکا خواهد بود و میتواند هزینههای سنگینی را برای امنیت و منافع ملی این کشور به همراه داشته باشد.»
اندیشکده کوئینسی نیز درباره سفر بایدن به منطقه مینویسد:
{روزهای آینده} «جو بایدن» رئیسجمهور آمریکا به عربستان سعودی سفر خواهد کرد. همان کشوری که وی در ابتدای ریاستجمهوری خود وعده داد که با آن به مثابه یک دولتِ «یاغی» و «نابهنجار» رفتار کند. {رفتار تناقضگونه باید میتواند باعث بیثباتی در شخصیت وی قلمداد شود و به نوعی ناتوانی وی در دفاع از آزادی را زیر سؤال ببرد}. از طرفی مواضعِ دولت بایدن که مدام از حمایتش جهت برقراری ثبات در خاورمیانه سخن میگوید، روی کاغذ قابل احترام است با این حال اینکه این دولت نیز همچون دولتهای پیشین آمریکا، سیاستهای امتحان شده و بیمصرفی را در قبال بازیگران منطقهای نظری عربستان سعودی دنبال میکند، اوجِ کوتهبینی این دولت را میرساند و صرفا به بدتر شدن تنشها با ایران ختم میشود. کاخ سفید باید از تنشهای غیرضروری از طریق اتخاذ دیپلماسی با تهران خودداری کند و در عین حال، از مذاکرات دوجانبه میان تهران و ریاض نیز حمایت کند. تنها در این صورت است که روندِ ایجاد ثبات در منطقه خاورمیانه، به بار خواهد نشست.»