در تقویم تاریخی انقلاب اسلامی یکی از نکات درس‌آموز بررسی مواضع بنی‌صدر، اولین رئیس‌جمهور است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
1ـ بنی‌صدر، رئیس‌جمهور وقت نخست‌وزیر را فردی تحمیل شده تلقی می‌کرد. همین دیدگاه سبب شد تا در اوایل شهریور ماه درگیری‌های سیاسی بین بنی‌صدر و رجایی علنی شود. در هنگام معرفی کابینه با وزیر کشور، یعنی علی‌اکبر ناطق‌نوری مخالفت کرد و گفت: «من وزیر کشور را نپذیرفتم و می‌خواستم وزیری باشد که بی‌طرف باشد و عامل اجرای یک حزب یا گروه معین نباشد.»
2ـ از اوایل شهریور تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۹ چالش‌ها برای معرفی کابینه بین بنی‌صدر و رجایی ادامه یافت و در جلسه روز ۱۷ شهریور مجلس بحث درباره کابینه به تندی رسید. در این جلسه رجایی به طور مفصل درباره مسائل مبهم و اختلاف نظر با رئیس‌جمهور و بالاخره وظایفی که در برابر مجلس دارد و کیفیت رأی اعتماد که مجلس به وی و وزرا خواهد داد، سخن گفت. در این جلسه بیشتر وزیران رأی اعتماد گرفتند و رجایی برای دنباله تصمیمات تقاضای جلسه غیر علنی کرد؛ چون این جلسه تقریباً ملتهب بود و هاشمی‌رفسنجانی به سختی توانست نظم را در صحن مجلس حفظ کند. به هر صورت بخش مهمی از کابینه تصویب شده بود، اما بنی‌صدر سریعاً موضع‌گیری می‌کرد. او نامه‌ای به هاشمی‌رفسنجانی، یعنی رئیس مجلس شورای اسلامی وقت نوشت و با شش نفر از ۲۱ وزیر منتخب رجایی مخالفت کرد.
3ـ صدر اختلافات بین دولت و مجلس را در فضای رسانه‌ای مطرح کرد و در روز ۱۱ شهریور در روزنامه‌اش به نام «انقلاب اسلامی» مدعی شد، طرحی برای قبضه امور به وسیله یک نیروی مسلح وجود دارد و در روز ۱۶ شهریور به مردم وعده داد که درباره جو‌سازی به وسیله دروغ در روز ۱۷ شهریور برای مردم سخنرانی خواهد کرد.
4ـ همزمان با انعقاد جلسه ۱۷ شهریور در مجلس و مباحث نمایندگان رخدادی بسیار مهم همه مسائل را تحت‌الشعاع قرار داد. حتی هاشمی‌رفسنجانی که سعی چشمگیری در تنش‌زدایی و صبر و بردباری به خرج می‌داد نتوانست در برابر این واقعه واکنش نشان ندهد و آن سخنرانی و مواضع بنی‌صدر در روز ۱۷ شهریور بود.
5ـ بنی‌صدر در مراسمی که به مناسبت سالگرد شهدای ۱۷ شهریور در میدان شهدای تهران برگزار شد، سخنرانی بسیار تند و بی‌پرده‌ای پیرامون مسائل جاری مملکت، وضع کابینه، رقابت‌های سیاسی موجود و اهداف و امیال سیاسی خود ایراد کرد. این مسئله سبب شد تا کابینه رجایی رأی اعتماد بگیرد و مجلس بدین‌وسیله موضع خود را در برابر رئیس‌جمهور به وی تفهیم کرد و دولت نیز بلافاصله در روز ۱۹ شهریور ۱۳۵۹ اولین جلسه رسمی خود را تشکیل داد و ابتکار عمل اجرایی کشور را به دست گرفت.