بیش از سه دهه از پایان دفاع مقدس می‌گذرد. نوجوانان و جوانان دفاع مقدس را درک نکرده‌اند و آن را از نزدیک ندیده‌اند. در واقع، شناخت آنها یا از طریق فیلم‌ها و سریال‌ها و کتاب‌ها بوده یا اینکه از زبان پدر و مادرها و بزرگ‌ترها شنیده‌اند. به حتم تاریخ هر مملکت آینده آن را خواهد ساخت؛ به شرط آنکه از تاریخ، درس‌ها و عبرت‌های لازم گرفته شود.
بازخوانی تاریخ یک کشور برای فرزندان آن سرزمین امری ضروری است تا بدانند و بتوانند دوست را از دشمن تشخیص دهند. یکی از مهم‌ترین مقاطع در تاریخ کشور ما، دوران دفاع مقدس است؛ دفاع مقدسی که می‌توانیم با افتخار به شجاعت، دلاوری و پایمردی رزمندگان‌مان ببالیم و در حقیقت آن را یکی از روشن‌ترین نقطه‌های تاریخ کشورمان بنامیم.
کتاب، فیلم، داستان و نقل سینه به سینه خاطرات در جای خود بسیار لازم و ضروری است، اما آنچه در همه این سال‌ها بیش از هر چیزی موجب آشنایی نسل جدید با دفاع مقدس و فرهنگ آن شده، کاروان‌ها و اردوهای اعزامی به مناطق جنگی بوده است. بازدید از مناطق جنگی، مانند شلمچه و طلائیه مسیر زندگی بسیاری از جوانان و نوجوانان را تغییر داده است. تا جایی که حتی کمبودها و کاستی‌های حوزه‌های دیگر را نیز تا حدودی جبران کرده است.
از طرفی، خود اردوها نیز فرصت مناسبی هستند برای آشنایی هر چه بیشتر با کتاب‌ها و فیلم‌هایی که درباره شهدا و دفاع مقدس نوشته شده یا ساخته شده است و باید از این ظرفیت فرهنگی به خوبی استفاده کرد. به حتم هیچ کتاب و فیلمی هم به اندازه حضور در سرزمینی که ارواح پاک شهدا از آنجا به آسمان پر گشوده‌اند، نمی‌تواند موجب آشنایی با فرهنگ ایثار و شهادت شود. نکته حائز اهمیت این است که باید تا می‌توان از رزمندگانی که یادگاران دفاع مقدس هستند و می‌توانند با نسل جدید رابطه خوبی برقرار کنند، در اردوهای راهیان نور بهره گرفت. در نهایت، به جرئت می‌توان گفت، بزرگ‌ترین کارایی این اردوها که باید پس از این وقفه چند ساله به دلیل کرونا جدی گرفته شود، الگوسازی عملی و غیرشعاری و معرفی قهرمان‌های واقعی کشور به نسل جوان است.