وقتی همه‌گیری کوویدـ19 در سال‌های 1398 و 1399 به اوج رسید و در دنیا می‌تاخت و قرنطینه و رعایت فاصله اجتماعی حریف آن نمی‌شد، در کشور ما نیز روزانه هزاران نفر به کرونا مبتلا می‌شدند و بین 500 تا 600 نفر از هم‌وطنان‌مان جان خود را از دست می‌دادند. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 وضع مهار همه گیری و مدیریت کرونا متحول شد. دیگر خبری از اظهارنظرهای شگفت انگیزی مانند آنچه در دی‌ماه 1399شنیدیم نبود، اظهاراتی که وارد نشدن واکسن را به دلیل نپیوستن کشورمان به FATF و نپذیرفتن شروط آمریکایی‌ها و سیاست‌های استکباری غرب مرتبط می‌دانست.
اسم رمز؛ کرونا!
این اظهارنظر همزمان سبب شد موج جدیدی از اعتراضات در فضای مجازی به راه افتد و هشتگ «واکسن بخرید» ترند شود. بی‌بی‌سی تیتر می‌زد: «واکسن کرونا در ایران؛ آیا فهرست سیاه اف‌ای‌تی‌اف مانع است؟» و رسانه سعودی ایران‌اینترنشنال از «مشکل خرید واکسن کرونا» می‌نوشت و جریان وابسته به جناحی خاص در کشور هم با قطار کردن سلبریتی‌ها، بر طبل اعتراضات می‌کوبیدند.
غافل از اینکه هیچ مانعی برای واردات واکسن از کشورهای غیرمتخاصم نبود جز اینکه دولت دوازدهم تمایلی به پیگیری و اقدامات مؤثر برای واردات واکسن نداشت و با استفاده از تریبون سلبریتی‌ها در فضای مجازی، سعی می‌کرد به دنیا بفهماند اراده‌ای برای نجات مردم ایران از شرّ ویروس منحوس کرونا وجود ندارد. از طرفی تولید واکسن دولتی با کندی یا کارشکنی‌هایی همراه بود که عملاً سرعت در واکسینه کردن جامعه را به حداقل می‌رساند؛ اما این‌همه ماجرا نبود؛ دولت دوازدهم که با تصمیمات عجیب و غریب کرونایی از قبیل آزادی سفر در ایام تعطیلات، اوضاع را وخیم‌تر می‌کرد، یک مدیریت آشفته و سردرگم را در بحران کرونا به تصویر می‌کشید.
بدون بهانه‌جویی
تا اینکه با اعلام خبر پیروزی سیدابراهیم رئیسی در 29 خرداد 1400 و پس از آن تشکیل کابینه دولت در شهریور همان سال، بهانه‌جویی که محور عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم بود، جای خود را به مدیریت کارآمد و پاسخگو داد. همین امر سبب شد رئیس دولت سیزدهم در وهله نخست برای مقابله با کرونا آستین را بالا بزند و در این راستا از هیچ اقدامی کوتاهی نکند.
تماس با مقامات کشورهای مختلف و رایزنی با آنها برای تهیه واکسن یکی از نخستین راهبردهای او بود که توانست بدون هیچ بهانه‌ای پیگیر واردات واکسن و حمایت از تولید داخلی شود. لذا بر هیچ‌کس پوشیده نیست که اقدام ضربتی رئیسی در مقابله با کرونا، موجب گشایش در واردات واکسن شد تا جایی که تعداد مبتلایان در روز به‌شدت کاهش یافت و آمار فوتی‌های روزانه هم به کمتر از 10 نفر رسید؛ اما متأسفانه مسئولان دولت قبل و پیروان جریان سیاسی خاص در کشور که پیش از این واردات واکسن بدون توافق و پذیرش کامل FATF را ناممکن می‌دانستند، با تلاش گسترده سعی داشتند اقدامات دولت سیزدهم را در مقابله با بحران کرونا به نفع خود مصادره کنند. به همین دلیل، مدعی شدند واکسن‌های وارداتی در دولت سیزدهم، همان ثبت سفارش شده‌های دولت قبل است؛ در صورتی‌که عمده سفارش‌های ثبت شده دولت قبل برای واردات واکسن مربوط به واکسن‌های کووکس و آسترازنکا بوده که بخش اعظمی از آن هیچ‌گاه به کشور وارد نشد. حالا به پاییز سال 1401 پا گذاشته‌ایم و روزگاری را به سر می‌بریم که در کشور اثر چندانی از ویروس منحوس کرونا نیست و فقط روسیاهی به زغال مانده است.