برگ برنده هر حکومتی این است که مردم پشتوانه اصلی او باشند. در این صورت است که حکومت به آن امنیت واقعی دست پیدا میکند؛ امنیتی که به دست مردم تأمین میشود و نظام حکومتی کمترین دخالت را در ایجاد آن دارد. البته وجود و حضور نیروهای امنیتی، انتظامی و نظامی در نظامهای دموکراتیک و مردمسالار در واقع همان حضور مردم در ایجاد و حفظ امنیت پایدار است که رفتار و گفتار سردار شهید بروجردی در طول رزم با گروهکهای تجزیهطلب و دشمنان خارجی نیز همین امر را نشان میدهد.
از جمله برنامههای شهید بروجردی در راستای حضور مردم در ایجاد امنیت در شهرهای مرزی تشکیل سازمان پیشمرگان مسلمان کرد بود که نتیجه نبوغ و خلاقیت شهید در مواجهه با ضد انقلابیون و معاندان نظام اسلامی در کردستان در بحران سال 1358 و اشغال برخی از شهرهای کردستان به دست مخالفان و ضد انقلابیون چپ دموکرات و کومله بود. این برنامه به نوعی سپردن سرنوشت یک شهر به دست مردم همان شهر بود. این اقدام به قدری تحسینبرانگیز و نتیجهبخش بود که امام خمینی(ره) در 24 تیر 1359 در دیداری که با پیشمرگان داشت، فرمود: «من از این جوانهای پیشمرگ که به راستی اثبات کردند که فداکار اسلام هستند و لشکر پیغمبر اسلام هستند، تشکر میکنم. من به شما علاقه دارم؛ علاقه یک مسْلم با مسْلم و یک پدر با فرزند و شما را دعا میکنم. از وقتی که شما قیام کردهاید در مقابل اشرار و در مقابل اشخاصی که میخواستند نهضت اسلامی را سرکوب کنند، من از شما با تمام قوا هم پشتیبانی و هم دعا کردم. خداوند شما را انشاءالله برای اسلام حفظ کند و شما جوانها را در پیشگاه خدای مقدس، خدای بزرگ آبرومند کند.»
سردار عسگری هم درباره این اقدامات شهید بروجردی میگوید: «شعار اساسی بروجردی این بود که امنیت با مردم مفهوم مییابد. شهید بروجردی میگفت بومیان منطقه هستند که باید نظام و انقلاب را در منطقه حفظ کنند، باید با مردم و برای مردم کار کرد. او همانقدر که به نیروهای رزمنده اعتماد میکرد، به همان مقدار به نیروهای کرد منطقه اعتماد و اعتقاد داشت.
او یا کاری نمیکرد یا با اطمینان و اعتماد به مردم پیمان میبست و اقدام میکرد. عهد و پیمان او با مردم کرد و پیشمرگان نیز به این نیت بود و همه مجذوب او میشدند. سعی میکرد نظر مردم کرد به داخل بیشتر متوجه شود تا به بیرون مرزها و کشورهای بیگانه. شعار اساسی شهید بروجردی این بود که امنیت با مردم مفهوم مییابد.»
سردار حاج حسین آقایی چنین میگوید: «رفتار و کردار این شهید عزیز به گونهای بود که که در میان قومهای مختلف کردستان که میرفتیم، حسن خلق ایشان طرف مقابل را تسلیم میکرد. نقطه قوت ایشان، رفتار ایشان بود که از پیامبر(ص) و مکتب اهل بیت(ع) گرفته بود. رفتار و اخلاق خوش ایشان بیش از گفتار او تأثیر مثبت داشت برای مردم و عامل جذب بسیاری از خودیها و غیرخودیها بود. شبهای زیادی با ضد انقلاب در زندانها بحث میکردند و بعضی شبها در میان آنان میخوابید و اخلاق و رفتار او بر معاندان تأثیر میگذاشت.»