پیروزی‌های فزاینده جمهوری اسلامی در جنگ، غرب را بر آن داشت تا برای تحمیل صلح یا آتش‌بس بدون تأمين حقوق تضییع شده ایران، از هر راهی استفاده کند. آنچه غرب را به اتخاذ سیاست مزبور واداشت، هراس از تاکتیک‌های ویژه ایران در جهت فروپاشی عراق و گسترش انقلاب اسلامی بود.
نیروهای مسلح ایران با حفظ ابتکار عمل و اجرای عملیات‌های بزرگ سعی در انهدام دشمن و تصرف زمین‌های استراتژیک داشتند تا تنبیه متجاوز در بعد نظامی و سیاسی به بهترین شکل رقم بخورد. از همین رو اجرای عملیات والفجر ۸ برای ایران حیاتی بود. مهم‌ترین اهداف سیاسی و نظامی این عملیات از این قرار بود: ۱ـ تصرف شهر فاو، ۲ـ تسلط بر اروندرود، 3ـ تهدید بندر ام‌القصر، 4ـ هم‌مرزی با کویت، 5ـ مسدود کردن راه ورود عراق به خلیج‌فارس، 6ـ تأمين خورموسی و امکان تردد کشتی‌ها به بندر امام خمینی و 7- انهدام سکوهای پرتاب موشک عراق در منطقه فاو.
منطقه فاو به علت موقعیت جغرافیایی‌اش (جنوب قسمت عراق و شمال خلیج‌فارس) حالت نمکزاری داشت که باتلاق‌های زیادی را در خودش جا داده بود و از این‌رو زمین آنجا با اندک بارانی چنان لیز و لغزنده می‌شد که ادوات نظامی را در خودش متوقف می‌کرد؛ اما این موضوع موجب شده بود تا عراق هیچ گاه گمان نبرد که ایران تصمیم به حمله از این نقطه را دارد.
با این همه، عملیات با موفقیت انجام شد. این عملیات 78 روزه تصویر کاملی از قدرت پدافندی ایران را به نمایش گذاشت؛ چون برای نخستین بار منطقه‌ای پس از تصرف تثبیت شده بود. این نشان از ناتوانی دفاعی عراق و در مقابل توانمندی نیروهای خودی برای تهاجم و پدافند ارزیابی می‌شد.
موفقیت ایران در عملیات والفجر ۸ رو به تثبیت پیش می‌رفت که شورای امنیت قطعنامه جدیدی را در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۶۴ به شماره 582 درباره جنگ به تصویب رساند. در بند 3 این قطعنامه آمده بود: «دبیر کل از ایران و عراق می‌خواهد دو کشور بی‌درنگ در زمین، دریا و هوا آتش‌بس را رعایت کرده و بلافاصله تمام نیروهای خود را تا مرز بین‌المللی شناخته شده به عقب بکشند.»
این قطعنامه در حالی به تصویب رسید که در قطعنامه‌های قبلی این شورا در برابر حملات زمینی، دریایی و هوایی عراق تنها به اظهار تأسف آن هم بدون ذکر نام عراق اکتفا شده بود. قطعنامه 582 بلادرنگ مورد موافقت عراق قرار گرفت؛ اما وزارت خارجه جمهوری ایران در پاسخ به این مصوبه در 17 اسفند 1364 طی بیانیه‌ای اعلام کرد: «عدم موضع‌گیری صریح و قاطع در این زمینه نشانگر آن است که شورا هنوز اراده سیاسی لازم را در این زمینه ندارد. بر این اساس، آن قسمت از قطعنامه که به کل موضوع جنگ و خاتمه مناقشات مربوط می‌شود، ناقص و بی‌اعتبار و غیرقابل اجراست. اولین قدم برای حرکت به سمت حل عادلانه جنگ، محکومیت صریح عراق به عنوان متجاوز است.»
حقد و کینه عربستان سعودی از این پیروزی تا جایی پیش رفت که به ترکیه پیشنهاد داد در صورتی که این کشور روابط تجاری خود را با ایران قطع کند، ضرر و زیان مالی آن را به عهده می‌گیرد.