امام صادق(ع) می‌فرماید: آن کس که دعا مى‌کند نباید بگوید «بارالها! مرا محتاج به هیچ یک از مخلوقین خود منما»؛ زیرا انسانى نیست مگر آنکه محتاج به مردم است. اگر می‌خواهد دعاى صحیح کند، بگوید: «خداوندا! مرا به اشرار محتاج نکن.» کسى نگوید: «خدایا! از فتنه و امتحان به تو پناه مى‌برم»؛ زیرا آزمایش مردم قطعى است و حتماً همه افراد در زندگى باید آزمایش شوند؛ بلکه در مقام دعا باید بگوید: «خدایا! از آن امتحاناتى که موجب لغزش مى‌شود و گمراهى و کجروى انسان را به دنبال دارد، به تو پناه مى‌برم.»
سفینه‌البحار، ج ۱، ص ۴۴۷