شاهان پهلوی، پادشاهانی بی‌هویت و دست‌نشانده بودند که حتی اربابانشان نیز در روزگار تنگدستی حاضر به حمایت از آنان نشدند. رضاخان که با تهاجم بیگانگان تسلیم را به مقاومت ترجیح داد و سرنوشت کشور و مردم را به اشغالگران در جنگ جهانی دوم سپرد و خود سرنوشتی بهتر از حبس و مرگ در جزیره موریس نیافت. محمدرضا نیز همچون پدر هنگامی که فرار را بر قرار ترجیح داد، آنچنان در خارج از کشور آواره شده بود که هیچ کدام از اربابان و دوستانش حاضر به پذیرش او نبودند....