تحلیل رویکرد رژیم غاصب صهیونیستی در ایجاد تنش و آتش در منطقه و دامن زدن به درگیری‌ها نظرات متعددی مطرح است اما در این میان واقعیت این است که اگر به حملات بعد از سال ۱۴۰۲ عمیق‌تر توجه شود، نشان از غوغاسالاری و اقناع‌سازی در زمین‌های سوخته دارد؛ از جمله:
۱ـ پنجم فروردین جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی تعدادی موشک به سمت اهدافی در حومه دمشق پرتاب کردند.
۲ـ هفده فروردین، ۳۴ فروند راکت از جنوب لبنان به سوی شهرک‌های صهیونیست‌نشین در شمال فلسطین اشغالی شلیک شد که ۲۵ فروند از آنها از طریق سامانه‌های پدافندی رهگیری شد و دست کم چهار فروند دیگر به سرزمین‌های اشغالی اصابت کرد.
۳ـ ساعاتی بعد، جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی با هدف ایجاد بازدارندگی مواضع گروه‌های مقاومت فلسطین در مناطق مختلف نوار غزه را بمباران کردند.
۴ـ چندان طولی نکشید که گروه‌های مقاومت فلسطین با شلیک ۴۴ فروند راکت به سمت شهرک‌های سدیروت، ایویم و نیر عام، در چند نوبت به این حملات پاسخ دادند.
۵ـ ارتش رژیم صهیونیستی پس از حملات هوایی به نوار غزه، در سحرگاه جمعه با شلیک شش فروند موشک منطقه القلیله در حومه جنوبی شهر صور در جنوب لبنان را بمباران کرد. تصاویر منتشر شده نشان می‌دهد، موشک‌های اسرائیل به زمین‌های کشاورزی، دو پل و نقاط دیگری در دشت القلیله اصابت کرده و خسارات قابل توجهی در پی نداشته است.
هدف قرار دادن مقر‌های تخلیه شده مقاومت در نوار غزه، نتیجه اطلاع‌رسانی‌های علنی صهیونیست‌ها مبنی بر حمله به این باریکه بود. همچنین حملات هوایی رژیم صهیونیستی به زمین‌های کشاورزی و دشت‌های جنوب لبنان نشان می‌دهد، این رژیم تنها برای قانع کردن افکار عمومی در داخل سرزمین‌های اشغالی به این حملات دست زده است؛ زیرا توان و قصد ادامه درگیری‌ها را ندارد. بنیامین نتانیاهو نیز با در نظر گرفتن این واقعیت، به وزرای کابینه خود تأکید کرد، با توجه به اختلافات داخلی، نباید تل‌آویو را به سمت درگیری با حماس و حزب‌الله کشاند.
۶ـ بیستم فروردین حمله هوایی رژیم صهیونیستی به جنوب سوریه. جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی در پاسخ به حمله راکتی به جولان اشغالی از خاک سوریه، تعدادی موشک به سمت اهدافی در جنوب این کشور شلیک کردند.
این تهاجم رژیم صهیونیستی به سوریه، پنجمین حمله این رژیم به خاک این کشور طی دو هفته اخیر است. همچنین این هشتمین حمله رژیم صهیونیستی به سوریه پس از زلزله ویرانگر چندی قبل در این کشور است.
در پایان می توان به صراحت گفت؛ رژیم صهیونیستی تصمیم و توان درگیری و تنش گسترده را ندارد و تلاش دارد با ایجاد بحران های مقطعی از شرایط بغرنجی که با آن دست و پنجه نرم می‌کند خود را رها کند.