صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

صدای انقلاب

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صبح صادق >>  جبهه >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۳۱ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۴  ، 
شناسه خبر : ۳۴۶۰۷۱

کتاب «یاران دبیرستان» خاطرات شهدای دبیرستان سپاه تهران معروف به مکتب امام صادق(ع)، درباره ۱۰۱ شهید دبیرستان سپاه تهران است که روزگاری در لانه جاسوسی سابق آمریکا آغاز به کار کرد و فعالیتش در ۱۶ دوره ادامه داشت.
سال ۱۳۶۱ مسئولان فرهنگی و عقیدتی سپاه تصمیم می‌گیرند در محل لانه جاسوسی سابق آمریکا دبیرستانی آغاز به کار کند که وظیفه آموزش و به‌ویژه تربیت فرماندهان آینده سپاه را به عهده بگیرد. این دبیرستان در سه رشته معارف اسلامی، ریاضی فیزیک و تجربی از سال 1361 فعالیتش را آغاز کرد و در هر دوره بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ دانش‌آموز گزینش و بعد از آموزش‌های سخت نظامی، وارد کلاس‌های آموزشی می‌شدند. رؤیای بسیاری از دانش‌آموزان ورودی دوره‌های اول تا ششم، رسیدن به جبهه‌های جنگ و حضور در دفاع مقدس و جنگ با سربازان بعثی عراق بود.
بسیاری از آنها برادر شهید یا فرزند شهید بود و در اندیشه حضور در نبرد و بزرگ‌ترین آرزوی‌شان رسیدن به خط مقدم بود. آنها قبول‌شدن در دبیرستان سپاه تهران را راه میانبری برای رسیدن به لشکرهای ۲۷ محمد رسول‌الله(ص)، لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) و لشکرهای اختصاصی تهران و کرج می‌دانستند. آموزش‌های نظامی سخت و سنگین این دبیرستان که در بدو ورود و در بین سال‌های تحصیلی و تعطیلات تابستانی انجام می‌شد، گام مثبتی بود برای اینکه پایگاه‌های اعزام نیرو، مانند مقداد، مالک‌اشتر، شهید بهشتی و ابوذر به راحتی به این عزیزان اجازه حضور در جبهه‌ها را بدهند.
مسئولان و مدیران دبیرستان تا سال ۱۳۶۴ و کمی قبل از عملیات والفجر8، اجازه حضور دسته‌جمعی به دانش‌آموزان را نمی‌دادند و بچه‌ها اعزام انفرادی می‌گرفتند و شهید و مجروح بازمی‌گشتند؛ اما برای عملیات‌های بعدی، تعداد بیشتری پنهانی به خط مقدم می‌رفتند. اگرچه مسئولان دبیرستان تهدید می‌کردند که اعزام بدون اجازه خطر اخراج از دبیرستان را دارد؛ اما این تهدیدات تأثیری در اراده رفقا نداشت؛ البته دبیرستان سپاه مختص تهران نبود و در هفت شهر دیگر نیز دایر شد.
در تهران لانه جاسوسی سابق آمریکا پایگاهی برای اعزام مکرر رزمندگان پاک‌باخته ۱۵ تا ۲۰ ساله دانش‌آموز شده بود‌؛ دانش‌آموزانی که بسیاری از آنها در سنین نوجوانی به مرتبه بالای عرفانی رسیده بودند. در طول پنج سال‌ـ از سال ۱۳۶۲ تا پایان جنگ‌ـ از ۶۰۰ یا ۷۰۰ دانش‌آموز بیش از ۹۰ نفر در جبهه‌ها شهید، چهار نفر اسیر و بیش از ۲۰۰ نفر از رزمندگان این مجموعه جانباز و مجروح شدند. نکته جالب اینکه بیش از ۹۵ درصد دانش‌آموزان مکتب‌الصادق در جبهه‌های جنگ حضور داشتند؛ حضور حماسی که اوج آن در عملیات کربلای۵ با اعزام بیش از ۲۰۰ رزمنده در سه مرحله عملیات رقم خورد و بیش از ۳۰ دانش‌آموز آسمانی شدند‌. در سال 1367 و پس از عملیاتی که عراق برای بازپس‌گیری جزیره فاو انجام داد، تاریخ دوباره تکرار شد و اعزام 200 دانش‌آموز و مربی و تقدیم بیش از ۳۰ شهید رقم خورد؛ اما این پایان قصه شهدای دبیرستان سپاه تهران نبود.
این کتاب مجموعه‌ای منتخب از خاطرات حدود ۴۰۰ دانش‌آموز باقی‌مانده از آن دوران طلایی دفاع مقدس، خانواده معزز شهدا، همرزم‌های شهدا و بچه‌محل‌های شهدای دبیرستان سپاه تهران است که از سوی نویسندگان به چهار شهید جاویدالاثر دبیرستان که هنوز خبری از پیکرهای مطهرشان نداریم، تقدیم شده است؛ شهیدان والامقام احمد حاج‌ابوالفتح، سعید طالبی، حمید ولی‌زاده و عیدمحمد هاشم‌زهی.

نام:
ایمیل:
نظر: