سالی که در پایان آن شاهد برگزاری همزمان دو انتخابات خواهیم بود، سالی متفاوت خواهد بود. طبیعی است که خواسته یا ناخواسته بخشی از رخدادهای کشور معطوف به انتخابات باشد. بنابراین، بسیاری از پدیده‌ها را می‌توان از منظر انتخاباتی مورد توجه قرار داد. با این نگاه، بخشی از مراودات و دید و بازدیدهای عیدانه و همچنین سفره‌های افطار، رنگ و بوی انتخاباتی یافته است.
این دست اقدامات هر چند در ادوار گذشته انتخابات می‌توانست اقدامی زودهنگام قلمداد شود، اما با توجه به وضعیت خاص انتخابات آتی، قابل پذیرش است. در این شرایط، رهبر معظم انقلاب اسلامی که معمولاً ورود زودهنگام به انتخابات را مانعی برای پیشبرد وظایف حکمرانی می‌دانستند، اما در سخنرانی عیدانه‌شان در جمع کارگزاران نظام اسلامی فرمودند: «این انتخابات خیلی مهم است. انتخابات می‌تواند مظهر قوّت ملّی باشد. اگر انتخابات درست برگزار نشود، ضعف کشور و ضعف ملّت را نشان می‌دهد؛ ضعف دولت را، ضعف مسئولان را، ضعف آحاد مردم را و ضعف کشور را نشان می‌دهد. هر چه ما ضعیف بشویم، تهاجم و فشار دشمنان ما بیشتر خواهد شد. اگر می‌خواهید جلوی فشار دشمن گرفته بشود، باید قوی بشویم. یکی از ابزارهای مهمّ قوّتِ کشور همین انتخابات است.»
نکته تأمل‌برانگیز در آن دیدار درخواست رهبری از مسئولانی بود که وظایف‌شان به نحوی در برگزاری انتخابات در جمهوری اسلامی مؤثر است تا تلاش کنند «راهبرد مشارکت را، راهبرد امنیت انتخابات را، راهبرد سلامت انتخابات را، راهبرد رقابت انتخابات را مشخّص کنند؛ انتخابات خوبِ سالمِ با مشارکت بالایی ان‌شاء‌الله در آخر سال داشته باشیم.»
در این راستا، تلاش برای تحقق چهارگانه برشمرده که ارکان اصلی تحقق انتخابات مطلوب جمهوری اسلامی را شکل می‌دهند، یکی از وظایفی است که بر عهده همه فعالان سیاسی دلسوز انقلاب اسلامی گذاشته شده است. در این مسیر هر اقدامی که موجب تقویت مشارکت، امنیت، سلامت و رقابت انتخابات شود، اقدام مثبتی است که باید از آن استقبال کرد. در روزها و هفته‌هایی که گذشت، اخبار گوناگونی از دیدارهای برخی چهره‌های سیاسی منتشر شده است که از این زاویه باید به آن نگریست و طبیعی است که چنین برنامه‌هایی، می‌تواند اقدامات مثبتی برای همگرایی بر سر منافع ملی‌ـ که یک از مظاهر آن انتخابات است‌ـ قلمداد شود.
در عین حال که چنین نشست‌ها و برخاست‌ها را باید به فال نیک گرفت، انتظار آن می‌رود در دل این نشست‌ها اولاً، چارچوب رقابت سیاسی سالم و قانونی مورد تأکید واقع شده و تلاش شود تا بر فصل‌الخطابی قانون تأکید شده و مورد پذیرش همه طرف‌های رقابت سیاسی قرار گیرد. ثانیاً، رقابت‌های سیاسی معطوف به کارآمدسازی نظام سیاسی شکل گیرد، نه آنکه تنها بر پیروزی جناحی تأکید شود و در این مسیر برنامه‌هایی برای حل مشکلات مردم و بهبود وضع کشور ارائه شود تا مردم بتوانند مبتنی بر آن گزینه مطلوب خود را برگزینند. ثالثاً، چارچوب اخلاقی رقابت‌های انتخاباتی در میان احزاب و فعالان سیاسی مورد تأکید و ترسیم قرار گیرد تا معرکه انتخابات به میدانی برای تجلی همگرایی و انسجام ملی شود نه آنکه به صحنه تنش و درگیری بدل شود.