وزیر امورخارجه کشورمان عصر روز چهارشنبه در صدر هیئت عالی‌رتبه سیاسی به بیروت سفر کرد و مورد استقبال مقامات لبنانی قرار گرفت. در این سفر، «حسین امیر‌عبداللهیان» طبق برنامه‌ریزی قبلی با «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان، «نجیب میقاتی» نخست‌وزیر دولت پیشبرد امور لبنان و «عبدالله بوحبیب» وزیر خارجه این کشور، همچنین با «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان دیدار و گفت‌وگو کرد. در این دیدارها بر انتخاب رئیس‌جمهور این کشور بدون دخالت عوامل خارجی و آمادگی ایران برای تقویت مناسبات اقتصادی و تجاری با این کشور تأکید شد.
واکاوی رفتار وزیر خارجه کشورمان نشان می‌دهد، این سفر در عین حال که تلاش برای تقویت روابط سیاسی اقتصادی با لبنان بوده است، اما دیدار وی با «زیاد نخاله» از رهبران جنبش مقاومت فلسطین و حضور وی در نقطه صفر مرزی لبنان با رژیم صهیونیستی پیام‌های مهمی در بر داشت.
حضور وزیر امورخارجه کشورمان در مرز لبنان در حالی صورت گرفت که از ماه‌ها پیش رژیم صهیونیستی به همراه آمریکا در تلاش بود محور تقابل با جمهوری اسلامی ایران را جدا از مرزهای خود تعریف کند. این حضور و دیدار با رهبران جنبش اسلامی پیامی آشکار برای رژیم صهیونیستی دارد و آن، اینکه ایران تحت هیچ شرایطی از مبارزه خود با این رژیم دست بر نخواهد داشت و بر اساس راهبرد و رویکرد استراتژیک خود، همواره با تقویت محورهای مخالف رژیم صهیونیستی، روح تازه‌ای به جریان مقاومت تزریق خواهد کرد. راهبردی که به معنای تلاش برای ایجاد صلح پایدار در غرب آسیا اساسی و الزامی است. بنابراین، باید توجه داشت که اساس صلح در منطقه با وجود تفکر صهیونیسم کاملاً در تضاد است و این رژیم در تلاش است همراه با محور انگلیسی- آمریکایی و تولید مؤلفه‌های واگرایی در منطقه، اختلاف، تنش و جنگ و ناامنی را هر روز گسترش دهد و صلح را در منطقه ناممکن کند.
نکته دوم در ارزیابی حضور وزیر امور خارجه کشورمان در نقطه صفر مرزی بین لبنان با سرزمین‌های اشغالی، تأکید بر جایگاه قدرتمند نظام اسلامی در منطقه است. توجه به این موضوع در شرایطی اهمیت دارد که رژیم صهیونیستی پس از ناآرامی‌های اخیر تلاش می‌کند گزاره «سقوط ایران» را به مخاطبان خود القا کند تا ایران را از طریق برخی از معاندان و تجزیه‌طلبان و همراهی برخی از کشورهای منطقه ناامن کند. حضور رژیم صهیونیستی در کشور آذربایجان و به صورت مخفی در کردستان عراق در این راستا قابل ارزیابی است. البته این حضور نیز نتیجه‌ای در بر نداشت و شکست آن سیاست نیز قابل پیش‌بینی است. به عبارتی، حضور امیر عبداللهیان بیخ گوش صهیونیست‌ها، تلاش آنها را در ناامن کردن ایران و القای ضعف جمهوری اسلامی ایران با چالش اساسی مواجه کرد. بنابراین، در شرایطی که سرزمین‌های اشغالی روزهای ناآرامی را در داخل خود تجربه می‌کند، باید چالش این حضور را برای دولت این رژیم نیز به آن اضافه کرد؛ حضوری که پیام‌های توأم با قدرت و اقتدار را به دنیا مخابره کرد.