تقویم تاریخی انقلاب در اردیبهشت سال ۱۳۶۰ روند رو به التهابی را می‌گذراند. اختلافات بین دولتمردان به اوج رسیده بود و سیل اعلام جرم و شکایت به سوی دادگستری و مجلس وقت در جریان بود. در دادگستری مقدمات احضار بنی‌صدر، رئیس‌جمهور وقت فراهم شده بود و از وی به عنوان «متهم» یاد می‌شد. گزارش‌ها و مدارک محکمه‌پسند عده‌ای جمع‌آوری شده بود و در بخش رسیدگی قضایی گفته می‌شد، محکومیت بنی‌صدر در موارد متعدد قطعی است. بنی‌صدر هم در ادامه تشنج‌آفرینی‌ها، نامه‌ای به مجلس شورای اسلامی نوشته بود و شهید محمدعلی رجایی، نخست‌وزیر وقت و بهزاد نبوی را به اختلاس و حیف و میل کردن اموال عمومی متهم کرده بود. وی در روزنامه انقلاب اسلامی در مورخ 1360/2/8 آورده بود: «یکی از جرایم اعلام شده علیه آقایان، تخلف از قانون راجع به حل و فصل اختلافات مالی و حقوقی دولت جمهوری اسلامی ایران با دولت آمریکا، برداشت و اختلاس از وجوه دولت ایران به نفع اتباع و مؤسسات آمریکایی‌ـ طاغوتیان فراری، شرکت‌ها و مؤسسات ورشکسته ایرانی است بدین توضیح که قانون مزبور مختصراً راجع به اختلافات مالی دولتین ایران و آمریکا بوده است؛ ولی متهمان آن را به ادعاهای اتباع دولتین تسرّی داده‌اند. دولت ایران برای تضمین پرداخت مطالبات مورد ادعای دولت آمریکایی از دولت ایران یا از اتباع ایرانی موافقت کرده است که مبلغ یک میلیارد دلار از وجوه ایران به حساب مخصوص در بانک مرکزی انگلیس واریز نمایند تا به تدریج که از طرف داوران رأی به نفع آمریکاییان صادر می‌شود، از آن حساب برداشت شود و... .»
در مقابل هم شهید رجایی، نخست‌وزیر وقت و بهزاد نبوی، سخنگوی دولت وقت طی نامه‌ای خطاب به هیئت سه نفره در این باره توضیح مبسوط داده و خواستار شدند، ضمن رسیدگی به شکایات آنها، خطاکاران را به مردم معرفی کنند.»
هیئت سه نفره حل اختلاف طبق معمول به جلسات خود درباره رسیدگی به اختلاف مسئولان ادامه داده و در جلسه‌ای که متن آن در تاریخ 1360/2/16 انتشار یافت، مرحوم آیت‌الله یزدی به عنوان سخنگوی هیئت در بخشی از گزارش خود گفت: «نامه رئیس‌جمهور در مورد امضا نکردن مصوبات مجلس در مورد وزارت‌خانه‌های بی‌سرپرست بررسی شد و از آقای بنی‌صدر خواسته شد نظر نهایی‌شان را درباره لایحه مذکور اعلام کند تا هیئت بتواند تصمیم نهایی را بگیرد. 17 نامه از مقامات مملکتی رسیده که به مطالب روزنامه انقلاب اسلامی در مورد مسئله گروگان‌ها[گروگان‌های آمریکایی در لانه جاسوسی] و نسبت‌هایی که به دولت یا وزیر مشاور داده شده، استناد شد و در این امور هیئت با اکثریت آرا، روزنامه انقلاب اسلامی[ متعلق به بنی‌صدر] را متخلف از امر امام(ره)
می‌داند.»
این کشمکش‌ها و اختلافات سران به مذاق گروه‌های ضد انقلاب خوش آمده بود و در خارج از کشور با ضد انقلاب داخل کشور هم صدا شده بودند و در ضربه زدن به انقلاب اسلامی چیزی کم نمی‌گذاشتند.