«انتقادپذیری» در خصلت تواضع و فروتنی ریشه دارد. خلق‌وخویی که دیکتاتورها درست در مقابل آن قرار دارند! برای نمونه، جمعی از دانشآموزان روستای معدن فیروزه نیشابور در روز چهارم اسفند 1360 نامه‌ای برای امام(ره) ارسال کردند. نامه‌ای که سراسر صمیمت، اخلاص کودکانه و محبت بود. در متن نامه آمده است:
بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم
حضور محترم پدر عزیز و مهربان‌مان حضرت امام خمینی/ امیدواریم که سلام گرم ما را بپذیرید و وجودتان از هرگونه بیماری و ناراحتی دور باشد. ما می‌خواستیم همان طور که در کتاب تعلیمات دینی و اخلاق کلاس پنجم بود، نامه‌ای به شما بنویسیم و مانند امام محمدتقی(ع) که فرماندار سیستان را نصیحت کرده بود، شما را نصیحت کنیم؛ اما متوجه شدیم که این کار، اشتباه بزرگی است و گناه دارد؛ چون شما خود شخصی بزرگ و با تقوا و پرهیزکارید و در برابر قدرت‌های شرق و غرب ایستادگی نمودهاید و با قدرت‌های شیطانی در حال مبارزه هستید، در حالی که ما کودکانی هستیم که شاید حتی دست چپ و راست‌مان را از یکدیگر تشخیص ندهیم، پس چگونه خود را راضی کنیم که شما را نصیحت نماییم. از این نظر فقط تصمیم گرفتیم که نامه‌ای برای شما بنویسیم و ضمن عرض سلامی گرم و با محبت، از خداوند بزرگ بخواهیم و دعا کنیم که شما را در پناه خود در کلیه کارها موفق و پیروز نگه دارد، و هر چه زودتر سربازان اسلام را بر نیروهای صدام و کافران بعثی پیروزی عطا فرماید. آمین یا رب العالمین.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. / نماینده کلاس پنجم (الف)
سیدابوالفضل مرزانی (1360/11/26) نیشابور
امام در پاسخ، نامه‌ای برای آنها نوشتند و با زبانی پدرانه آنان را به تحصیل علم توصیه کردند: بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم/ فرزندان عزیز خوبم! چه خوب بود که نصیحتی را که در نظر داشتید، می‌نوشتید. ما همه محتاج به نصیحت هستیم و نصیحت شما عزیزان، بیغرضانه و از روی صفای قلب است. اکنون به عنوان پدر پیری شما عزیزان را نصیحت میکنم که در تحصیل علم و فراگرفتن دانش و اخلاق و کردار نیکو کوشا باشید که افراد متعهد و سودمندی برای اسلام بزرگ و میهن عزیزتان باشید. خداوند یار و نگهدارتان باشد. (28 ربیع‌الثانی 1402/ 4 اسفند 1360)
روح‌اللّه الموسوی‌الخمینی