بی‌تردید، در میان رجال عصر پهلوی «اسدالله علم» یکی از قدرتمندترین و با نفوذترین چهره‌هاست. وی فرزند شوکت‌‌الملک از خوانین منطقه سیستان و از قدیمی‌ترین خانواده‌های وابسته به انگلستان بود. علم، مانند دیگر عناصر وابسته به انگلستان مراحل صعود در سلسله‌مراتب قدرت در رژیم پهلوی را به سرعت طی کرد. وی با وجود سن کم، در دهه 20 و 30 هجری شمسی در کابینه‌های گوناگونی وارد شد و به وزارت نیز رسید. وابستگی علم به بیگانگان چنان بود که وی حتی برای تدوین قوانین حزب مردم به انگلستان رفت و از آنها یاری گرفت.
وی پس از نخست‌وزیری به ریاست دربار شاهنشاهی منصوب شد و در این سمت در همه عزل و نصب‌ها اعمال نفوذ کرد. یکی از عرصه‌های تجلی قدرت و نفوذ اسدالله علم انتخابات مجالس فرمایشی عصر پهلوی بود. در اسناد ساواک دسته‌بندی‌ها و اقدامات اسدالله علم در انتخاب افراد مورد نظرش ثبت شده است. در خاطرات فردوست نقش اسدالله علم در انتخاب نمایندگان مجلس به خوبی روشن شده است. وی درباره کمیسیون سه نفره‌ای که برای انتخاب نمایندگان مجلس شورای ملی از سوی شاه تعیین شده بود، می‌نویسد:
«در دوران قدرت علم، که در واقع مهم‌ترین سال‌های سلطنت محمدرضاست، نماینده‌های مجلس با نظر او تعیین می‌شدند. در زمان نخست‌وزیری اسدالله علم، محمدرضا دستور داد که با علم و منصور یک کمیسیون 3 نفره برای انتخاب نمایندگان مجلس تشکیل دهم. کمیسیون در منزل علم تشکیل می‌شد. هر روز منصور با یک کیف پر از اسامی به آنجا می‌آمد. علم در رأس میز می‌نشست. من در سمت راست و منصور در سمت چپ او، منصور اسامی مورد نظر را می‌خواند و علم هر که را می‌‌خواست تأیید می‌کرد و هر که را نمی‌خواست دستور حذف می‌داد. منصور با جمله «اطاعت می‌شود» با احترام حذف می‌کرد. سپس، علم افراد مورد نظر خود را می‌داد و همه بدون استثناء وارد لیست می‌شد. سپس من درباره صلاحیت سیاسی و امنیتی افراد اظهار نظر می‌کردم و لیست را با خودم می‌بردم و برای استخراج سوابق به ساواک می‌دادم. پس از پایان کار و تصویب علم ترتیب انتخاب این افراد داده می‌شد. فقط افرادی که در این کمیسیون تصویب شده بودند سر از صندوق آرا در آوردند و لاغیر. در تمام دوران قدرت علم وضع انتخابات مجلس همین بود و در زمان هویدا نیز حرف آخر را همیشه علم می‌زد.»