شهید احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه در سال ۱۳۳۷ در شهرستان نجف‌آباد به دنیا آمد. تربیت او در دوران کودکی و نوجوانی به سبب خانواده متدینی که داشت، به کسب معارف اهل بیت(ع) گره خورده است. همین موضوع دلیلی شد تا در کوران مبارزات انقلاب علیه رژیم سر تا پا فاسد و وابسته پهلوی آرام ننشیند و در میدان مبارزه پا بگذارد تا جایی که او و همرزمانش برای مدتی زندانی و تحت شکنجه شدید قرار گرفتند.
پس از پیروزی انقلاب، با علاقه وافری که به انقلاب داشت به اتفاق یک گروه ۵۰۰ نفری به سرپرستی شهید محمد منتظری به منظور فراگیری آموزش‌های چریکی و مقابله با اشغالگران قدس به صف مبارزان جبهه‌های جنوب لبنان پیوست و تا پایان سال ۱۳۵۸ در آن خطه ماند. کاظمی پس از بازگشت به کشور رسماً به عضویت سپاه پاسداران درآمد.
در بهار سال ۱۳۵۹ با تشدید مجدد بحران در مناطق غرب و شمال غرب از سوی ایادی استکبار، کاظمی همراه با سردار شهید غلامرضا صالحی در قالب یک گروه ۶۰ نفری در اواخر اردیبهشت‌ماه از نجف‌آباد عازم کرمانشاه و سپس سنندج شد. او حدود هفت ماه با جدیت در عملیات‌های پاکسازی با فتنه‌انگیزان مقابله کرد و در یکی از این عملیات‌ها در روستای «افراسیاب» در منطقه دیواندره از ناحیه پا مجروح و به شهر خود منتقل شد.
هنوز زخم‌هایش التیام نیافته بود که در جبهه‌های آبادان حضور یافت و با فرماندهی ممتازی که از خودش نشان داد، در عملیات شکست حصر آبادان نقش مؤثری ایفا کرد.
از جمله فعالیت‌های برجسته حاج احمد در دوران دفاع مقدس می‌توان به تثبیت «تیپ ۸ نجف اشرف» اشاره کرد که آن را تا سطح لشکر ارتقا داد و به یکی از مانوری‌ترین یگان‌های دفاع مقدس مبدل کرد.
از همین رو او یکی از تاکتیکی‌ترین و خلاق‌ترین فرماندهان سپاه بود؛ به صورتی که برنامه‌ریزان عملیات‌های گوناگون با اتکا به هوش و توان اجرایی او، سخت‌ترین و پیچیده‌ترین بن‌بست‌ها را رفع می‌کردند. حاج احمد در طول جنگ هشت ساله بار‌ها تا مرز شهادت پیش رفت و ۴۵ درصد جانبازی ره‌آورد جانفشانی اوست.
سردار احمد کاظمی پس از پایان جنگ تحمیلی در سال ۱۳۷۲ برای حفظ دستاورد‌های انقلاب به فرماندهی «قرارگاه حمزه» در شمال‌غرب کشور منصوب شد و با توجه به شناختی که داشت، به خوبی دریافت ریشه تمامی ناامنی‌ها و مشکلات امنیتی این منطقه، وجود گروه‌های مسلحی است که از حمایت شدید صدام برخوردارند، لذا با درایتی کم‌نظیر و با کمترین درگیری، فعالیت‌های آنها را از مرحله نظامی به سطح سیاسی کشاند و آرامش را به آن نقطه هدیه داد.
حاج احمد پس از قرارگاه حمزه در سال ۱۳۷۹ به سمت فرماندهی نیروی هوایی سپاه منصوب شد و در طول پنج سال خدمت خود در این نیرو، آن را از نظر سازمان، ساختار، سازمان‌دهی و سازمان موشکی تا حد بسیاری ارتقا داد.
آخرین حکم مسئولیت کاظمی، فرماندهی نیروی زمینی سپاه بود که در سال ۱۳۸۴ از سوی رهبر معظم انقلاب به ایشان تنفیذ شد. او فوق لیسانس جغرافیای سیاسی و دانشجوی دکتری دفاع ملی بود و به پاس سوابق باارزش و فرماندهی عالی، از دست رهبر معظم انقلاب، سه مدال فتح دریافت کرده بود.