خاندان پهلوی، عرصه حکمرانی را به فرصتی برای غارت کشور و کسب ثروت بدل کرده بودند و در این مسیر خواهر و برادر از یکدیگر سبقت می‌جستند. به واقع مال‌اندوزی مهم‌ترین فسادی بود که از رضاخان به فرزندانش به ارث رسیده بود و همه آنها چه دختر و چه پسر در این امر ید طولایی داشتند. آنان تحت عناوین گوناگون، حتی در پوشش امور خیریه نیز به مال‌اندوزی مشغول بودند.
با اینکه اشرف پهلوی در فسادهای مالی و اخلاقی پیشرو است، اما نباید خواهر بزرگ‌ترش، یعنی شمس را در این بین فراموش کرد. فسادهای مالی و سوءاستفاده‌های شمس پهلوی بزرگ‌ترین خواهر تنی محمدرضا پهلوی به وضوح در اسناد و خاطرات دیده می‌شود. اگرچه وی برخلاف خواهرش، اشرف به امور سیاسی علاقه چندانی نشان نمی‌داد؛ اما در عوض بیشتر وقت خود را در جمع‌آوری مال و زدوبندهای مالی می‌گذراند.
ثروت وی چنان افسانه‌ای و باورناپذیر بود که روزنامه «سانفرانسیسکو کرانیکال»، تنها گوشه‌ای از ثروت شمس را «عجیب‌تر از داستان هزار و یک شب» خواند. شمس، بزرگ‌ترین خواهر تنی محمدرضا پهلوی با توجه به نفوذی که بر روی برادرش داشت، توانست در دوران سلطنت وی چندین مسئولیت برای خود دست و پا کند و از قبل این عناوین نیز به مال‌اندوزی و خوش‌گذرانی مشغول باشد.
«حسین فردوست» رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا پهلوی در خاطرات خود که به صورت کتابی منتشر شده است، به بخشی از فساد وی اشاره کرده و می‌نویسد: «شمس نیز مانند سایر خواهران و برادران محمدرضا، رئیس ده‌ها سازمان خیریه و غیرخیریه بود که مراکز سوءاستفاده بودند. از آنجا که او ریاست عالیه سازمان شیر و خورشید را برعهده داشت، هزینه سفرهای پرخرج او و خانواده‌اش نیز همواره از بودجه این سازمان و سازمان‌های مشابه دولتی پرداخت می‌شد. بدین ترتیب تشکیل بنیاد و مؤسساتی تحت عنوان «خیریه» یکی از راه‌های مال‌اندوزی و دریچه‌ای برای انجام فعالیت‌های اقتصادی بود.
وی علاوه بر سوءاستفاده از اموال دولتی برای منافع شخصی خود، به همراه همسر و فرزندانش صاحب و یا سهامدار عمده چندین مؤسسه اقتصادی از جمله شرکت پرشیان متال فورمز، شرکت ساختمانی فرامین، شرکت شهر صنعتی کوروش، شرکت ساختمانی و مهندسی مهرشهر، شرکت مهندسی و ساختمانی ایرا، شرکت ایراسر، شرکت سازندگان، شرکت ایرا اس.پی.کاپاگ، شرکت ساختمانی خطوط لوله ایران، شرکت عمرانی شهر صنعتی ساوه، شرکت ساختمانی فیاتک، شرکت آناهیتا، شرکت ایران موبیل هومز، شرکت بازرگانی واردات، شرکت نان شهر، شرکت کشتیرانی دماوند و کانون ورزشی مهر بودند.»