در این روزها که نزدیک هفته دفاع مقدس است، این سؤال جان دوباره می‌گیرد که هدف نیروهای بعثی از حمله به ایران چه بود؟ باید گفت بعثی‌ها همزمان هم بعد سیاسی را دنبال می‌کردند هم بعد ارضی و مرزی را؛ اهداف آنها در بعد سیاسی و ارضی به این شرح بود:
اهداف ارضی:
1ـ حاکمیت مطلق بر اروندرود/ صدام ملعون در جلسه مجلس ملی عراق گفته بود: «من در برابر شما اعلام می‌کنم که موافقت‌نامه 6 مارس 1957 از نظر ما کأن‌لم‌یکن تلقی می‌شود. بنابراین وضعیت حقوقی شط‌العرب (اروند) باید به وضع قبل از مارس 1975 برگردد. این رودخانه با تمام حقوقی که از حاکمیت مطلق عراق بر آن ناشی می‌شود جزء تمامیت عربی عراق است.»
2ـ تجزیه خوزستان/ از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب، حقایق تاریخی مربوط به خوزستان از جانب رژیم بعثی جعل شد. این اقدام با چاپ فراوان نقشه‌های جغرافیایی جعلی که در آن بخش‌هایی از سرزمین ایران، مانند خوزستان و بلوچستان از کشور تفکیک شده بود، پی‌گرفته شد. دولت عراق در تغییر اسامی تاریخی و جغرافیایی سرزمین ایران به شیوه رژیم صهیونیستی عمل می‌کرد. رژیم صهیونیستی طی سالیان طولانی، ابتدا اسامی تاریخی سرزمین‌های عربی را تغییر داد، سپس آنها را اشغال و بعد از مدتی ضمیمه خاک خود کرد.
3ـ اشغال جزایر/ مقامات بعثی همیشه و به ویژه در شش ماه قبل از آغاز جنگ از ایران می‌خواستند که جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک را مسترد بدارند و عراق را به بازپس‌گیری آنها متعهد می‌دانستند. صدام ملعون طی مصاحبه‌ای در تیرماه 1359 اظهار داشت: «اکنون توان بازپس گرفتن جزایر را داریم؛ پس چه دلیلی وجود دارد که سکوت کنیم؟!»
اهداف سیاسی
1ـ سرنگون کردن نظام جمهوری اسلامی ایران/ «طه یاسین رمضان» معاون اول نخست‌وزیر و فرمانده ارتش خلقی عراق در مصاحبه با روزنامه «الثوره» در ژانویه 1980 اظهار داشت: «ما بر این نکته تأکید می‌کنیم که جنگ به پایان نخواهد رسید مگر اینکه رژیم حاکم بر ایران به کلی منهدم شود.»
2ـ ژاندارمی خلیج‌فارس/ صدام ملعون تجاوز عراق به خاک ایران را دفاع از ملت عرب، کشورهای خلیج‌فارس و حفظ ویژگی عربی بودن خلیج (خلیج‌فارس) عنوان می‌کرد. وی در سخنرانی رادیویی خود در 28 سپتامبر 1980 اظهار می‌دارد: «این جنگ تنها برای ما نیست، بلکه بیشتر برای تمام عرب‌ها و همچنین ویژگی عربی بودن خلیج (خلیج‌فارس) است. عراق از طرف ملت عرب و شهروندان خلیج می‌رزمد.»
3ـ رهبری جهان عرب/ صدام ملعون رؤیای رهبری جهان عرب را در سرمی‌پروراند. از نظر حزب بعث، عرب‌ها یک ملت واحدی را تشکیل می‌دهند و باید مرزهای بین کشورهای عربی از میان برداشته شود و عرب‌ها مجدداً (مانند دوران بنی‌امیه و بنی‌عباس) ملت واحدی را تشکیل دهند. صدام ملعون در 28 سپتامبر 1980 خطاب به مردم عراق گفت: «ما باید شمشیرهای علی خالد و سعدبن ابی‌وقاص را برای مبارزه با این گروه ستمگر و آموختن درس‌های تاریخی جدید به آنها همانند نبرد باشکوه قادسیه از نیام درآوریم. نبرد باشکوه قادسیه تکبر و خودخواهی خسروپرویز را نابود کرد و موانع اسلام را از میان برداشت و بی‌دینی و نادانی و تجاوز را در این منطقه ریشه‌کن کرد. ارتش دلیر ما نیز در زین‌القوس و سیف سعد همین کار را انجام داد.»