وقتی رهبر معظم انقلاب از صدبرابری شدن کارهای اجرایی برای احیای یاد و خاطره روزها و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس سخن میگویند، نیاز و خوراک واقعی ذهن تمام جامعه بشری را به فهم این رشادتها و حماسهآفرینیها وابسته میدانند. به راستی، اگر کتابها و برنامههای مربوط به جنگ تحمیلی را به زبانهای زنده دنیا ترجمه میکردیم و نشان میدادیم که میشود با سلاح ایمان در برابر دشمنان تا بن دندان مسلح و لبریز از موشکها و تانکها و هواپیماهای جنگنده ایستاد، زودتر از این روزها شاهد مقاومت، ایستادگی و حمایت کشورهای مسلمان از حماسه «طوفانالاقصی» میشدیم.
«مقاومت» همان کلیدواژهای است که سبب پیروزی رزمندگان حق در برابر پادوهای باطل میشود. کلمهای که بارها و بارها در دوران حماسه و جهاد، ورد زبان مسئولان و فرماندهان بود. مقاومت رزمندگان در دوران دفاع مقدس عامل مهمی در بازدارندگی دشمن شد و همین امر در دوران پس از دفاع مقدس ادامه یافت و در عرصههای گوناگون سرلوحه کار قرار گرفت تا ملت و سرزمین ایران اسلامی را از بیگانگان بینیاز کند. مقاومتی که آن دوران همچون نهالی تازه بود، اکنون در جبهههای گوناگون علیه استکبار و استعمار جهانی درخت تنومندی شده و در جای جای جهان قد علم کرده است. مقاومت بذری است که اگر بر خاک جامعهای بنشیند، پیروزیها و رشادتهایی را رقم میزند که سرلوحه هر مبارزهای میشود.
مقاومت ایمان به آیه «وَ لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه» است؛ آن کسی که خدا را نصرت کند، خدا قطعاً او را نصرت خواهد کرد. مقاومت همان کلمهای است که شهید مهدی باکری برای گردانهای خطشکن سیدالشهداء(ع) و امام حسین(ع) در کنار رود سابله طی عملیات بدر سخنرانی کرد و توضیح داد: «سلاح ما در مقابل دشمن سلاح مقاومت است، ایستادگی در مقابل دشمن است. باید با نهایت توان از این سلاح استفاده کنیم. تمام این صحبتهایی که میکنم، آخر آن برمیگردد به اینکه خداوند به ما رحم کند، خداوند که استواری و مقاومت رزمندهها را در مقابل کفار ببیند، قطعاً یاری خواهد کرد و نصرتش را به ما خواهد داد. خداوند میفرماید، گمان نکنید شما کفار را میکُشید، خدا آنها را میکُشد، گمان نکنید آن تیرهایی که شما میاندازید به دشمن میخورد شما میزنید، خدا آنها را میزند؛ لذا صحنه را باید جوری مزین کنیم با قدمهای خودمان، قلبهای خودمان که همه تیرها با هدایت الهی به دشمن بخورد و قبضههایی که بر سینههای دشمن زده شده با دست الهی زده شود تا اینکه تیر به خطا نرود، تا اینکه کفار از بین برود لذا مقاومت! مقاومت!»
ملت ایران ثمره مقاومت را در جبههها میدیدند که پس از آن دوران در تمام عرصههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مقاومت را شرط اول کار خود قرار دادند و در مقابل تحریمهای فلجکننده غربیها ایستادگی کردند. دشمنان وقتی دیدند از پس این مقاومت برنمیآیند، پیگیر جنگهای مختلف و نیابتی با ایران بودند که در این توطئهها هم، با وجود برتری که در سازمانهای بینالمللی، پیمانهای نظامی و... داشتند، باز هم نتوانستند بر انقلاب اسلامی ایران پیروز شوند؛ نمونه این جنگهای نیابتی، فتنه تکفیریها در عراق و سوریه است؛ تکفیریهایی که به اعتراف مقامات آمریکایی، خودشان آنها را ایجاد کرده بودند و بنا بر اسناد موجود، کشورهای غربی و رژیمصهیونیستی و برخی کشورهای عربی از آنها پشتیبانی مالی و تسلیحاتی میکردند؛ اما در این عرصه نیز جبهه مقاومت توانست با مجاهدتهای مدافعان حرم از کشورهای سوریه، عراق، ایران، افغانستان و... در یک جنگ نابرابر مقابل جبهه باطل پیروز شود.
کسی که ثمره مقاومت را دیده باشد و به آن ایمان راسخ داشته باشد، در همه ادوار پیروز است. این درسی است که ما در طول هشت سال دفاع مقدس از عاشورای حسینی(ع) گرفتهایم؛ درسی که امروز الگوی تمام جبهههای حق علیه باطل است. این فرهنگ دفاع مقدس است که پایش به جنگهایی، نظیر فتنه تکفیریها در عراق و سوریه، جنگ ۳۳ روزه لبنان، جنگ ۲۲ روزه غزه، جنگ یمن و... رسیده است.
یادمان نرود اگر امروز جنبش مقاومت اسلامی (حماس) توانسته است قدرت نظامی و اطلاعاتی رژیمی را به چالش بکشد که ارتش آن در سال ۱۹۶۷ تنها در شش روز توانسته بود تا ارتشهای برخی از کشورهای عربی را شکست دهد؛ به سبب شاگردی مردی از تبار دفاع مقدس است که مقاومت را نه تنها دیده بود؛ بلکه به آن ایمان راسخ داشت و آن را درس میداد. مردی که نهال طوفانالاقصی را کاشت و امروز آن درخت میوه داد. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی 18 دی ماه 1398 درباره این مرد گفتند: «آمریکاییها در مورد فلسطین طرحشان و نقشهشان این بود که قضیه فلسطین را به فراموشی بسپرند؛ فلسطینیها را در حالت ضعف نگه دارند که جرئت نکنند دَم از مبارزه بزنند. این مرد[سردار سلیمانی]، دست فلسطینیها را پُر کرد؛ کاری کرد که یک منطقه کوچکی، یک وجب جا مثل نوار غزه در مقابل رژیم صهیونیستیِ با آن همه ادعا میایستد، کاری و بلایی سرِ آنها میآورد که آنها سرِ ۴۸ ساعت میگویند آقا بیایید آتشبس بدهید؛ اینها را حاج قاسم سلیمانی کرد. دستشان را پُر کرد. کاری کرد که بتوانند بِایستند، بتوانند مقاومت کنند. این چیزی است که برادران فلسطینی ما مکرر در مکرر پیش خود بنده گفتهاند. البته من میدانستم، اما آنها هم آمدند پیش ما شهادت دادند.»
بنابراین، وظیفه اصلی ما در این دوران مانند دوران دفاع مقدس ایستادگی و استقامت در برابر حیلهها و توطئههایی است که دشمن قطار کرده است تا ما را از مقاومت باز دارد. مقاومت کنیم که تنها شرط پیروزی خون بر شمشیر مقاومت است.