پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی با اشاره به اقدام اخیر "نیکی هیلی"(سیاستمدار عضو حزب جمهوریخواه که پیشتر از اعضای ارشد دولت ترامپ بود و مسوولیت نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد را نیز برعهده داشت) در اعلام کاندیداتوری اش برای انتخابات ریاست جمهوری 2024 آمریکا، بر این نکته تاکید می کند که هیلی بیش از آنکه نامزد آمریکاییِ انتخابات ریاست جمهوری کشورش باشد، عملا نماینده و مهره صهیونیست ها در جریان انتخابات مذکور است و لابی های اسرائیلی با پرداخت مبالغ قابل توجه به کارزار انتخاباتی وی، در واقع پاداش سال ها حمایت های بی چون و چرای او از اسرائیل چه در سیاست داخلی آمریکا و چه در قالب سازمان ملل متحد را پرداخت می کنند.
پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد:
«به تازگی "نیکی هیلی"، که زمانی یکی از دوستان و متحدان نزدیک و معتمد دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا بود و در میان طیف ها و گروه های حامی اسرائیل نیز از احترام و اعتبار زیادی برخوردار است، از تمایل خود جهت رقابت در انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 آمریکا خبر داده است. در تاریخ 14 فوریه سال جاری میلادی، وی به طور رسمی کاندیداتوری خود را اعلام کرد و در فوریه سال آتی، وی به رقابت با روسا و همکاران سابق خود(مخصوصا ترامپ) و دیگر کاندیداهای حزب جمهوریخواه خواهد پرداخت.
محبوبیت هیلی در میان حامیان حزب جمهوریخواه ماهیتی شناور دارد و چیزی میانِ 3 الی 4 درصد است با این حال، نیکی هیلی بر این باور است که اگر وی کارت های سیاسی خود را به خوبی خرج کند، این شانس را دارد که به کاخ سفید راه یابد. اگرچه که پیروزی در جریان انتخابات درون حزبی حزب جمهوریخواه، که اساسا نَه به زنان و نَه به سیاستمدارانِ با پایگاه حداقلی علاقهای ندارد، سخت است با این حال، هیلی در کارنامه خود برخی پیروزی ها را نیز کسب کرده که تا حدی به او اعتماد به نفس می دهند.
هیلی در یک ویدئو که به مناسبت اعلام کاندیداتوری خود آن را منتشر کرده گفته است: "حتی در بدترین روزمان، ما خوشحالیم که در آمریکا زندگی می کنیم". اگرچه شاید ایراد یکچنین موضع گیری هایی برای سیاستمداران آمریکایی یک امر طبیعی باشد با این حال، موضع گیری های هیلی حاوی برخی تلقینات و مسائل پنهان(اگرنگوییم نگران کننده) است.
نیکی هیلی زندگی خود را گواهی بر این ادعای غیرتاریخی می داند که آمریکا یک کشور نژادپرست نیست. ادعایی که وی آن را به نحو گسترده ای در جریان نخستین گردهمایی تبلیغاتی اش در تاریخ 15 فوریه در کارولینای جنوبی سر داد.
برای جمهوریخواهان، سابقه و اساسا وجود نیکی هیلی لازم است و می توان از وی استفاده تبلیغاتی خوبی کرد. زیرا آن ها می فهمند که یک کاندیدای رنگین پوست در حوزه انتخابیه خود و یا حتی در حزب دموکرات لزوما عملکرد چندان خوبی ندارد. جدای از این ها تعلق نیکی هیلی به جامعه رنگین پوستان آمریکا سبب می شود تا طیف های گسترده ای از این جامعه که در آمریکا زندگی می کنند به سمت جمهوریخواهان روانه شوند.
در این فضا، اگر فردی نظیر نیکی هیلی بتواند بسیاری از شعارها و اعتقادات مفروض حزب جمهوریخواه(نظیر اینکه َآمریکا کشوری بزرگ و عاری از نژادپرستی و نابرابری است و دشمنان خطرناک خارجی زیادی دارد و اسرائیل هم مهمترین و قابل اعتمادترین متحد خارجی آن است) را نیز مورد تایید و تاکید قرار دهد، این معادله عملا حزب جمهوریخواه را وارد شرایطی می کند که کاملا مطلوب آن است.
در این راستا، نیکی هیلی در موضع گیری می گوید که "من دختری از یک خانواده مهاجر هندی تبار در آمریکا هستم. نه یک خانواده سفید پوست یا سیاه پوست. من از همان ابتدا هم متفاوت بودم". این موضع گیری هیلی تا حد زیادی موجب شده تا او بتواند پیروزی های زیادی را در عرصه سیاسی کسب کند. فراموش نکنیم که با همین شعارها بود که او در سال 2011، تجارت پوشاک که خانواده اش سال ها انجام می دادند را رها کرد و توانست در جریان انتخابات کارولینای جنوبی پیروز شود و فرماندار این ایالت گردد.
سال 2017، روند موفقیت های نیکی هیلی ادامه پیدا کرد. او سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد شد. این موقعیت و جایگاه تا حد زیادی بیش از آنکه در حوزه منافع آمریکا باشد به حوزه منافع اسرائیل ارتباط داشته است، زیرا سازمان ملل متحد جز معدود نهادهای بین المللی است که فلسطینی ها در قالب آن از میدان کنشگری برخوردارند و می توانند علیه اسرائیل دست به تحرکات دیپلماتیک و سیاسی بزنند.
برای چندین دهه، آمریکا با هر تلاشی از جانب اعراب و دیگر کشورها جهت مجازات اسرائیل به دلیل اشغالگری آن در اراضی فلسطینی و نقض مداوم حقوق بشر فلسطین ها مخالفت کرده است. موارد متعدد رای وتو و منفی آمریکا چه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و چه شورای امنیت علیه طرح و قطعنامه هایی که علیه اسرائیل ارائه شده و می شوند، همه و همه گواهی روشن بر این مساله است.
هیلی در دوره دو ساله حضور خود در سازمان ملل متحد، اقدامات زیادی را جهت قطع روند ارائه کمک های آمریکا به آژانس پناهجویان فلسطینی سازمان ملل متحد انجام داد. وی همچنین روند خروج آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد را نیز مهندسی کرد(به دلیل انتقادهای شورای مذکور از اسرائیل).
در عین حال، نیکی هیلی تلاش های زیادی را نیز در پشت پرده جهت خروج یکجانبه آمریکا از توافق "برجام" انجام داد و در عین حال به شدت حامی روند توافق قرن و توافق ابراهیم بود که در دولت ترامپ با جدیت دنبال می شد.
اکنون نیکی هیلی به معنای واقعی کلمه امید دارد تا از نتیجه حمایت های گسترده خود از اسرائیل و سیاستهای تهاجمی آمریکا در قبال منطقه خاورمیانه، سود ببرد و بتواند کارزار انتخاباتی موفقی را پشت سر بگذارد. در این میان یکی از نکاتی که نیکی هیلی به ویژه به حامیان مالی خود که عمدتا از میلیاردرهای اسرائیلی هستند گوشزد می کند این است که وی به هر قول و وعده ای که در جریان کنفرانس لابی آیپک در سال 2017 میلادی در رابطه با اسرائیل داده، عمل کرده است.
نوع خاص کنشگری ها و مواضع نیکی هیلی در جریان کنفرانس مذکور بسیاری را به وجد آورد. هیلی در سخنرانی خود به صراحت اعلام کرد که "او هر کاری را در سازمان ملل متحد انجام خواهد داد تا روند انتقادات و طرح و قطعنامه هایی که در این سازمان علیه اسرائیل مطرح و به پیش برده می شود به بن بست بخورد".
در رابطه با اسرائیل، دوران حضور نیکی هیلی در سازمان ملل در واقع دوران طلایی اسرائیل بود. در همین دوران نیز بود که روند دوستی میان نیکی هیلی و مقام های ارشد و تجار اسرائیلی به نحو قابل توجهی تقویت شد. در این دوران هیلی به نمادی از رهبری رویه ها و سیاست هایی که در نقطه مقابل طرح و برنامه ضداسرائیلی مطرح می شدند، تبدیل شد و تشویق و ستایش های زیادی را از سوی اسرائیل به سمت خود جلب کرد.
جالب اینکه نیکی هیلی بخشی از نخستین ویدئوهای تبلیغاتی خود را در نزدیکی حصارهای نوار غزه ضبط کرده بود. این فیلم "دنی دنون" سفیر سابق اسرائیل در سازمان ملل متحد را نیز در کنار هیلی نشان می داد. این دو در دوره حضور هیلی در سازمان ملل دوستی نزدیک و عمیقی را با یکدیگر ایجاد کردند. دنون یکی از هم حزبیهای بنیامین نتانیاهو(در حزب لیکود) نخست وزیر رژیم اسرائیل است.
نکته جالب این است که دنون معتقد است اگر نیکی هیلی در انتخابات اسرائیل شرکت می کرد، خیلی راحت پیروز انتخابات بود. واقعیت این است که نیکی هیلی چندان در میان رای دهندگان آمریکایی محبوب نیست اما به نحو قابل توجهی میان اسرائیل از محبوبیت برخوردار است و آن ها به وی گرایش دارند.
با این همه، راهبرد هیلی تا حد زیادی پیشبرد دستورکارهای سیاسی خود با جذب منابع مالی اسرائیلی است. بر اساس ارزیابی ها، بخش قابل توجهی از منابع مالی نزدیک به 17 میلیون دلاری که هیلی تاکنون در جریان کارزار انتخاباتی خود از سوی ثروتمندان جذب کرده، از طرف میلیاردرهای اسرائیلی و یهودی به وی داده شدهاند. در این رابطه به طور خاص می توان به افرادی نظیر "مریام ادسلون"(همسر کازینودارِ مشهور در آمریکا یعنی شلدون ادلسون)، و یا افرادی همچون "پل سینگرز"، "برنی مارکوس" و "دنیل لوئب" اشاره کرد.
عجیب است ک منابع مالی اینچنینی از سوی برخی افراد برای نیکی هیلی هزینه می شود که حتی شانس وی جهت پیروزی در انتخابات درون حزبی حزب جمهوریخواه هم چندان بالا نیست. با این همه، این پول به هدر نخواهد رفت. در واقع، تل آویو با پول پاشی های خود برای هیلی از وی و اقداماتش برای اسرائیل تشکر می کند. اسرائیلی ها می دانند که فارغ از پُست و سِمت هایی که هیلی در ادامه عهده دار آن ها خواهد شد، اینکه او وفادار به منافع اسرائیل است و حتی اگر لازم باشد، اسرائیل را در اولویت بیشتری نسبت به کشور خود یعنی آمریکا قرار می دهد، از اهمیت زیادی برخوردار است».
لینک:
https://www.middleeastmonitor.com/20230221-america-is-not-a-racist-country-how-nikki-haley-became-israels-candidate-for-the-white-house