در اوج غم و خشم مردم ایران از واقعه تروریستی در کرمان و شهادت ده‌ها زائر مزار حاج قاسم، علی کریمی که در زمین فوتبال هم بی‌اخلاقی‌اش شهره بود، توییتی زد و از مرگ این عزیزان ابراز رضایت و خوشحالی کرد. علی کریمی همچون کارفرمایانش آن همه از اخلاق و شرف و انسانیت دور شده که با دیدن خون به زمین ریخته شده کودکان ایرانی راضی می‌شود و ذوق می‌کند؛ فقط برای اینکه خانواده این کودکان راضی نشده‌اند همراه براندازی آن‌ها شوند و مقابل جمهوری اسلامی بایستند!
کریمی در سال‌های اخیر روزگار ناکام و ناامیدی را می‌گذراند و گرچه با کاسبی از آشوب‌های زن، زندگی، آزادی توانست حتی اجازه اقامت در امریکا را بگیرد، اما در واقع امر او یک شکست‌خورده است. خودش هم با همه کندذهنی سیاسی این را دریافته و فحاشی امروز او به زنان ایرانی، به قربانیان ترور و در واقع به مردم ایران، انتقام از این شکست است. آن‌قدری هم شخصیت ندارد که بتواند این انتقام را در یک چارچوب ظاهراً با دیسیپلین پیش ببرد و همه بی‌اخلاقی وجودش را بیرون ریخته است.
هویت ورزشی کریمی دریبل زدن و بازی‌اش بود با آمیخته‌ای از فحاشی، کتک زدن داور، بی‌اخلاقی و البته ناتوانی در بیان و صحبت. او سال ۹۹ پس از سال‌ها همیشه منتقد بودن، تصمیم گرفت کاندیدای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال شود و در نهایت هم رأی نیاورد. خوی یاغی و بی‌اخلاق علی کریمی و ناتوانی در دیالوگ، از او آدمی ساخته بود که برای ریاست و کار اجرایی نمی‌توانست مناسب باشد و اهل فوتبال هم که گویا این موضوع را دریافته بودند، به او رأی ندادند.
از اینجا بود که کریمی ناامید و مغبون، نقاب از چهره برداشت و گرچه پیشتر تصویر خود در حال پخت و توزیع نذری امام حسین علیه‌السلام را منتشر می‌کرد، علیه عزاداری و نذری محرم و پیاده‌روی اربعین موضع گرفت.
با مرگ مهسا امینی و فراهم شدن زمینه آشوب در ایران، کارفرمایان آشوب تلاش کردند کریمی را تا سطح یک لیدر مجازی برای جنبش اشرار بالا بکشند. او البته توان همین را هم گویا نداشت و بسیار گفته شد که مدیریت اکانت مجازی خود را مستقیم به خود آنان سپرده است.
روز‌های آدمکشی و شرارت اغتشاش‌گران در ایران، روز‌های پادشاهی کریمی بود. حس رهبری جنبشی را داشت که تصور می‌کرد طی چند ماه به پیروزی می‌رسد و جمهوری اسلامی دیگر وجود نخواهد داشت. اجازه اقامت در امریکا گرفت، گفت‌وگوی تلویزیونی - البته ضبطی و با شات‌های بسیار- از او پخش شد و حس می‌کرد خیلی برای خودش کسی شده است!
غافل از آنکه همه متوجه بودند این پادشاه لخت است و او موجود ناشناخته‌ای برای دیگران نبود که سطح فهم و دانش و اخلاق و شعورش را ندانند. از کوزه درون او همانی بیرون می‌زد که در او بود و نمی‌شد بر قامت کریمی، جامه فهم و درک سیاسی و اجتماعی پوشاند. چنین لباسی زیاده بزرگ‌تر از قواره لمپنی‌های او بود.
همین شد که با فروکش کردن کف‌های روی آب «زن، زندگی، آزادی» کریمی هم مغبون‌تر و شکسته‌تر شد و خوی اصلی خود را باز عیان کرد و روی به ادبیات لمپنی و چاله میدانی آورد. فحاشی جنسی به زنان محجبه، ناسزاگویی به خانواده حاج قاسم و خوشحالی از ترور سردار سپاه در سوریه به دست صهیونیست‌ها بخشی از موجودیت واقعی کریمی بود که ابراز می‌شد.
با وقوع عملیات تروریستی در کرمان، او با ابراز خوشحالی از کشته شدن کودک و زن و مرد بی‌گناه ایرانی و همراهی با تروریست‌ها نشان داد چیزی کم از آن تکفیری‌های داعش و کودک‌کش‌های اسرائیلی ندارد و وقتی مردم هم‌نظر و هم رأی او نیستند، از آن‌ها انتقام می‌گیرد.
مردم ایران مثل او کم ندیده‌اند، از رجوی و دارودسته‌اش تا کومله و ریگی وقتی دیدند مردم ایران همراه‌شان نشدند، روی این مردم تیغ کشیدند. کریمی هم دستش نمی‌رسد، وگرنه در تیغ کشیدن به گلوی این مردم دریغ نمی‌کرد. همین الان هم تروریست‌های کمپ اشرف در آلبانی و باقی سایبر‌ی‌های ترور، حامی خوشحالی او از ترور مردم ایران شده‌اند و لاغیر.
او نمونه یک سقوط است. تا دیروز فوتبالیستی بی‌اخلاق و یاغی بود، حالا حتی انسان هم نیست، موجودی است که نیم‌خورده گروهک‌های تروریستی را نشخوار می‌کند و در مجازستان می‌چرد و برای جمعی همچون خودش پارس می‌کند

جایگاه صنایع هوشمند را دریابیم

دکتر محمدحسین چشم به‌راه

صنایع هر کشور به‌مثابه ثروت‌ها و منابع آن محسوب می‌شوند. احصا، ارتقا و احیای ظرفیت‌های صنعتی کشور عزیزمان یکی از اصلی‌ترین اهداف و دغدغه‌های مسئولان و فعالان این حوزه محسوب می‌شود.

در احصای ظرفیت‌های صنعتی، بعضا ما با ظرفیت‌های مشخص، محدود و بعضا انعطاف‌پذیر و متغیر مواجه هستیم. گرچه هیچ‌کس منکر اهمیت این دو مؤلفه و ظرفیت نیست و هریک به جای خود دارای اهمیت و ارزش هستند، اما زمانی که ما از مزیت رقابت و ارتقای داشته‌های صنعتی سخن می‌گوییم قطعا ظرفیت‌های انعطاف‌پذیر و متغیر بیشتر اهمیت و اصالت پیدا می‌کنند. در اینجا با کلیدواژه‌ای تحت عنوان «صنایع هوشمند» مواجه هستیم. صنایع هوشمند، دارای ظرفیت‌های کمی و کیفی محدود نبوده و می‌توان با ابتکار عمل، استعدادیابی مناسب و مهندسی ارزش، آن‌ها را به‌گونه‌ای قابل‌توجه ارتقا داد. حتی همان‌گونه که اشاره شد، صنایع هوشمند می‌توانند به مزیت و وجه تمایز مدیریت صنعتی یک کشور با کشوری دیگر تبدیل شود. بسیاری از کشور‌ها ظرفیت‌های صنعتی نسبتا یکسان دارند، اما این نگاه هوشمندانه و خلاقانه آنهاست که مزایا و معایب آن‌ها را در رقابت با دیگر بازیگران بین‌المللی مشخص می‌سازد. براساس آنچه مورد اشاره قرار گرفت، صنایع پلیمری را باید در زمره صنایع هوشمند در کشورمان مورد ارزیابی و تحلیل قرار داد. وجود فرآیند‌های خلاقانه‌ای مانند تقطیر، پلیمریزاسیون، رنگرزی، استفاده از مواد افزودنی با ترکیب مناسب و مواردی از این قبیل به‌طور طبیعی این خلاقیت و ابتکار ذاتی را در صنایع پلیمری تقویت کرده‌است. در صنایع پلیمری ما با ترکیبی از منابع و خلاقیت‌ها مواجه هستیم، بنابراین هوشمند خواندن صنایع پلیمری بی‌دلیل نیست و برگرفته از ویژگی‌های ذاتی و اکتسابی این صنایع پویا قلمداد می‌شود. یکی از اصلی‌ترین مسئولیت‌ها و وظایف بخش عمومی (دولتی) و خصوصی در عرصه صنعتی، احصای ظرفیت‌های موجود و مطلوب در مسیر رشد مزیت‌های رقابتی ایران در بازار‌های منطقه‌ای و جهانی است. این مهم، در قبال صنایع هوشمند اهمیت و ارزش دو‌چندانی پیدا می‌کند. هم‌افزایی دلسوزان و متخصصان عرصه صنایع در این مسیر، ضرورت دارد. تبلور ظرفیت‌ها و استعداد‌ها و مزایای رقابتی درعرصه صنایع هوشمند (مانند صنایع پلیمری) بدون این هم‌پوشانی وهم‌افزایی مؤثرصورت نخواهد گرفت. دراین مسیر باید جدی‌تر و متعهدانه‌تر از گذشته گام برداشت.

معادله دریای سرخ

یدالله کریمی پور

چهار شرکت از ۵ شرکت کشتیرانی بزرگ جهان که ۵۳ درصد تجارت کانتینری جهان را در اختیار دارند، داد وستد در دریای سرخ را تعلیق کرده اند. مرسک دانمارک و هاپاگ- لوید آلمان دو غول کشتیرانی دیگر نیز جمعه شب تصمیم به تعلیق گرفته بودند. علت روشن است؛ حوثی‌ها با هدف اعمال فشار در جنگ علیه حماس در غزه، شناورهای عبوری از تنگه باریک باب المندب را هدف قرار می دهند.  ۱۲ تا ۱۵ درصد بازرگانی دریایی جهان از دریای سرخ می گذرد.

این مسیر فاصله آسیا-اروپا را به یک هشتم کاهش می دهد. این کوتاهی به ویژه برای محصولاتی که باید زود به مقصد برسند، مانند مواد تازه غذایی حساس است.

از سوی دیگر درآمد مصر از رفت و آمد شناورها از کانال سوئز، پس از گردشگری اهرام، دومین بسته تامین بودجه دولت بدهکار و رو به ورشکستگی قاهره است. بیش از ۵ میلیارد دلار در سال. برای عبدالفتاح سیسی تاکتیک حوثی‌ها ویرانگر و برباد دهنده خواهد بود.

غیر از بندر ایلات در منتهی الیه خلیج عقبه که بدین وسیله از حیز انتفاع خواهد افتاد، بنادر اصلی و غول آسای حیفا و اشدود و نیز تل آویو، باید مدت های طولانی تری در انتطار گذر شناورها برای دور زدن قاره آفریقا و کیپ تاون بمانند. گرانتر شدن قابل ملاحظه داد و ستد برای اسرائیل حتمی و سنگین خواهد بود. به همین دلیل است از همین هفته مسیر زمینی ۲۰۰۰ کیلومتری دبی- عربستان- اردن به وسیله شرکت اسرائیلی تراکنش به عنوان جایگزین راه آبی دریای سرخ در نظر گرفته شده است. این مسیر کوتاه بوده و می تواند برای حمل و نقل کالاهای غذایی تازه و فرآورده های فساد پذیر مورد استفاده قرار گیرد. ولی معلوم نیست واکنش مردم این سه کشور، حوثی ها و فلسطینی ها در برابر این کریدور زمینی چه خواهد بود.

هیچ بعید نیست در صورت استمرار نا امنی کشتی رانی از باب المندب تا سوئز، اجماعی بین المللی علیه حوثی ها شکل گیرد. در این میان نه تنها اتحادیه اروپایی، اسرائیل و آمریکای شمالی، بلکه مصر، چین، هند و آسیای خاوری و جنوب خاوری نیز بدان خواهند پیوست.

گرچه با وجود نا امنی رو به گسترش در باب المندب واکنش تندی مشاهده نمی شود، ولی قدرت های  دریاپایه به ویژه چین، تحمل ناامنی این مسیر دریایی را نخواهند داشت. شاهد آن که آمریکا طی دو ماه اخیر، ‌ماموریت هر دو ناوگروه فورد و آیزنهاور را تمدید کرده است.‌ این دو ناوگروه هنوز در مدیترانه خاوری و خلیج فارس مستقرند. چنان چه جنگ در یمن شعله ور شود، چه بسا غزه به حاشیه رود. همان گونه که غزه، اوکراین را به حاشیه کشاند

ترور معنادار