جا باز کردن و خوش رقصی برای آمریکا نوعی حماقت دیپلماتیک و سیاسی است

آنجه در موضوع دیپلماسی و موفقیت آن اثر گذار است موفقیت در دیپلماسی اقتصادی و تامین امنیت ملی در راستای کاهش تهدیدات است.

این موضوع بدین جهت بسیار حائز اهمیت است چرا که وقتی اقتصاد کشور رشد کند و سفره مردم تقویت شود، قدرت خرید پول ملی افزایش بیابد و رفاه مردم بیشتر ازگذشته شود آن زمان می‌توان گفت دولت درک درستی از دیپلماسی موفق داشته است.

بدین معنا که در دیپلماسی موفق حتی اگر فکر می‌کنید آمریکا وعده هایش را در قبال ما تمام و کمال اجرا می‌کند باید با آمریکا نیز در این موضوع صحبت کرد، اما هرگونه وعده وعید در دیپلماسی یعنی نفوذ زدگی و خسران برای ملت، یعنی تحقیر و روا داشتن ظلم به ملت، چرا که در دیپلماسی همه چیز باید نقد شونده و قابل لمس باشد، یعنی بده بستانی و متقابل و به صورت آنی نقد شود.

آنچه آمریکا در سال‌های قبل در قالب برجام به ما گفت وعده‌های توخالی و پوچ بود. آمریکا و کشور‌های غربی با برجام وعده سر خرمن به ما دادند و راه فریبکاری را دنبال کردند.

این موضوع ما را متوجه کرد که برجام دستاورد و عایدی برای ما نداشت به این خاطر باید به سراغ دیپلماسی نقد شونده و عزت مدارانه در دولت چهاردهم برویم.

امروز شاهد هستیم کشور‌های نوظهور و قدرت‌های نوظهوری مثل روسیه و چین که آن‌ها هم تحت تحریم‌های شدید آمریکا قرار دارند سیاست ضد تحریمی را با هم به اشتراک گذاشته اند و برای خارج کردن نقش دلار به عنوان واسطه معاملات و استفاده از پول‌های ملی بسیار تلاش می‌کنند.

ایران باید از این مدل برای خود نیز الگوبرداری کند یعنی باید بدانیم تحریم یک مولفه پر قدرت از طرف غرب علیه کشور‌هایی است که می‌خواهند مستقل باشند و منافع ملی خود را به نفع خود تعریف کنند نه به نفع آمریکا.

ملت‌هایی که قرار نیست کارگزار آمریکا و کشور‌های غربی باشند و نمی‌خواهند مثل سال‌های گذشته فرودست باشند، بلکه بر آن هستند تا در نظام بین‌الملل نقش مستقلی داشته باشند و با نقش آفرینی مستقلی در مجامع بین المللی حضور داشته باشند.

وقتی امروز بسیاری از کشور‌هایی که تا دهه‌های گذشته زیر یوق آمریکا بودند استقلال را تجربه کردند و در این راه هم موفق شده اند ما نیز باید این مسیر را طی کنیم چرا که ایران ما الگویی برای کشور‌های مستقل و آزاد از آمریکاست لذا باید با قوت بیشتری این راه را ادامه دهیم و هر نوع حواله کرد به مذاکره برای رفع تحریم که منافع ملی ما را تامین نمی‌کند را تکرا فریب کاری به نفع آمریکا بدانیم، لذا باید جلوی این فریب را بگیریم.

هر دولتی که در این مسیر برود دوگانه مذاکره تحریم -مذاکره -جنگ -مذاکره بهبود وضعیت معیشتی را در پیش بگیرد به مردم دروغ گفته است لذا مردم بیش از این نباید فریب بخورند چرا که خروجی شعار رفع تحریم‌ها و بهبود وضعیت معیشتی به مردم وقتی به نفع ما نیست تبدیل به دلار ۱۵۰ تومانی و تنگ‌تر شدن سفره مردم می‌شود.

بی تردید باید از این وضعیت خارج شویم و به سمت وضعیتی که رفاه مردم را بیشتر می‌کند حرکت کنیم.

وضعیت اقتصادی مردم را باید با دیپلماسی مبتنی بر قدرت و همکاری با کشور‌هایی که با ما منافع و تهدید مشترک دارند در دستور کار قرار دهیم و دنبال کنیم.

اگر آمریکا حاضر است کل تحریم‌ها را لغو و دلار‌های ایران را به ما بدهد همین فردا باید راهی واشنگتن شویم و دفتر نمایندگی خود را در آنجا دایر کنیم و با آمریکا وارد گفتگوی تازه شویم در غیر این صورت تا زمانی که ما را تحت فشار قرار داده اند و منافع ملی ما را تهدید می‌کنند جا باز کردن و خوش رقصی برای آمریکا نو عی حماقت دیپلماتیک و سیاسی است که متاسفانه در ۸ سال دولت آقای روحانی تجربه شد. بی تردید نباید اجازه داد دوباره دور باطلی برای فروریزی در جبهه ملی در کشور آغاز شود.