ای ماه تابان شبهای انتظار!ای چشمه جوشان امید در دلهای تشنه عدالت! در این روزگار آشفته و پر از پرسش، نگاهم به سوی آسمان آبیات دوخته است. آسمانی که تو وعدهاش را دادهای و ما چشم به راه طلوع خورشید عدالت در آنیم.
در این دنیای کوچک و بزرگ، که هر روز رنگ تازهای از ظلم و ستم به خود میگیرد، یاد تو تسکینی است بر دلهای زخمی. تو را در کوچههای باریک تاریخ گم نمیکنیم، چرا که عطر وجودت همیشه در مشاممان پیچیده است.
انسان در نبود عدالت، همچون پرندهای است که در قفس تنگ تنهایی اسیر شده است. یا صاحبالزمان! ما منتظریم، منتظر روزی که سایه عدالت تو بر جهان گسترده شود و همه انسانها در سایه آن به آرامش برسند. ما منتظریم تا تو بیایی و زمین را از نو بسازی. ما منتظریم تا تو بیایی و لبخند را بر لبهای همه بنشانی.
در این انتظار، یاد تو چراغ راه ماست. یاد تو به ما یادآوری میکند که روزی خواهد رسید که در آن روز ظلم و ستم جای خود را به عدالت و دادگری خواهد داد.