- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
هر صبح جمعه به یاد شما روزمان سپید است؛ همچون برفی که بر نوک قله کوه می‌نشیند. روز جمعه برای ما روز باور‌های سپید است، روز نگاه‌های سپید، لبخند‌های سپید و هزار و یک اتفاق سپید که انتظارش را می‌کشیم.
در این روز‌های سرد پاییز که خبری از باران و برف نیست، دلمان به باران رحمت شما خوش است تا شکوفه دهیم و دستهایمان را به سوی شما باز کنیم.
مولاجان، به امید روزی که شما را زیارت کنیم و ابر‌های انتظار و غربت را از مقابل نگاهتان کنار بزنیم، زمان‌ها را کنار می‌زنیم؛ آقاجان آن روز که شما را ببینیم، ماه را و دریا را و گل را و باد و باران را و برف را و پروانه را و نام را و کلمه را کنار می‌زنیم تا درست ببینیمتان و درست بشناسیمتان.
یا صاحب‌الزمان (عج)، نگذار قصه ما بدون دیدار شما به پایان برسد. نگذار مانند پرنده‌ای باشیم که سرزده از پشت بام عمر، بدون هیچ دیداری پر بزنیم و برویم. نگذار این قصه ما ناتمام بماند که قصه زندگی با دیدار شما معنا می‌دهد.
