به گزارش بصیرت، صنعت خودروسازی به عنوان یکی از صنایع پیشران کشور متاسفانه با چالشهای متعددی دست و پنجه نرم میکند، اما کارشناسان معتقدند مدیریت دولتی عامل این روند شده است. کارشناس و تحلیلگر بازار و اقتصاد خودرو در گفتگو با بصیرت مروری دارد بر مهمترین عواملی که مانع رقابتی شدن این صنعت شدهاند.
امیرحسن کاکایی کارشناس و تحلیلگر بازار و اقتصاد خودرو در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی بصیرت با اشاره به عوامل موثر در عدم رقابتی شدن صنعت خودروسازی ایران گفت: بیتردید میتوان گفت اصلیترین عاملی که طی سالهای اخیر مانع رقابتی شدن صنعت خودروسازی کشور شده وجود سیاستهای متناقضی است که در طی چهل سال گذشته دولتهای مختلف آن را دنبال کردهاند.
وی در این باره بیشتر توضیح داد و گفت: رقابتی شدن عامل موثری در بزرگ شدن صنعت خودروست، یعنی اینها لازم و ملزوم هم هستند. شرکتی رقابتی میشود که تبدیل به غول شود در صنعت خود، یک غول واقعی.
امیرحسن کاکایی کارشناس صنعت خودروسازی معتقد است: ایران خودرو تقریباً به لحاظ بزرگی بزرگترین شرکت ایران به شمار میرود درست است شرکت نفت از لحاظ درآمدی خیلی بزرگتر است، اما تولید ایران خودرو، چون صنعتی است ارزشمند است، اما چون سیاستهای متناقضی درباره این شرکت و صنعت به کار گرفته و اجرا شده مانع از آن شده که این شرکت به یک غول بزرگ صنعتی تبدیل شود و وارد فاز رقابتی شدن با رقبای خود شود.
وی در این باره بیشتر توضیح داد و گفـت: زمینههای مختلفی برای غولسازی ایران خودرو به عنوان یک برند ملی وجود داشت، اما مثلا از دهه ۷۰ بین ایران خودرو و سایپا رقابتی ایجاد کردند که درست نبود. با صراحت کامل میتوان گفت رقابتی نابخردانه.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت و کارشناس بازار خودرو یادآور شد: این رقابت هرگونه که حساب کنیم برخلاف خواستههای ملی بود و باعث از دست رفتن رقابت واقعی شد چرا که به کاهش مقیاس تولید در ایران خودرو منجر گردید و این شرکت را از رقابتپذیری دور کرد لذا ریشه رقابتی نشدن صنعت خودروسازی و آغاز مشکلات را میتوان از این جا عنوان کرد.
وی در این باره تاکید کرد: لازم به ذکر است مسائل و مشکلات دیگری نیز مانع رقابتی شدن صنعت خودروسازی ایران با رقبا حتی رقبای منطقهای شد. به عنوان مثال وقتی نگاه دولتها به شرکتهای خودروسازی مثل ایران خودرو و سایپا نگاه گاو شیرده است مشخص است که این صنایع رشد نمیکنند و وارد مدار رقابتی نمیشوند.
کاکایی یادآور شد: این همه قطعهسازی که طی سالهای اخیر درست شدهاند ناشی از همان نگاه دولت به صنعت است؛ نگاهی که کار اقتصادی را بلد نیست و بهرهوری را شرط اصلی کار اقتصادی نمیداند. متاسفانه بسیاری از قطعهسازان امروز ما اقتصادی نیستند پس میتوان گفت عدم رقابتی شدن صنعت خودروسازی ناشی از سیاستهای غلطی است که حداقل در ۳۰ سال گذشته ایجاد شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت یادآور شد: سیاستهای غلط صنعت خودروسازی از دوران پهلوی یعنی از دهه ۵۰ به ارث رسیده است؛ در دهه پنچاه اشتباهاتی در این صنعت صورت گرفت که کار را خراب کرد. در دهه ۶۰ در جنگ گذشت، اما در دهه ۷۰ که فصل رشد صنایع کشور آغاز گردید به دلیل سوء مدیریت و رویکردهای متناقض در این حوزه بازار ما از رقابتی شدن خارج شد رویکردهایی مثل انگ زدن به شرکت خودروساز مثل انحصارگرا بودن.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: سیاستهایی مثل ایجاد سایتهایی برای تولید و صادراتی که زیانده بود. در دهه ۸۰ به دلایل مسائل سیاسی صادرات خودرو به ونزوئلا، سوریه؛ آذربایجان، بلاروس و... نه تنها سودآور نبود بلکه زیانده شد بنابراین میتوان با صراحت گفت در طی بیست سال گذشته همه پروژههای صادراتی و توسعه خودروسازی زیانده بودند به دلیل نفوذ حکمرانی و سیاستهای غلط وکلای مجلس و دولتمردان و تاکید بر تداوم سیاستهای غلط و رجوع به ساختارهای غلطی که زیانده بودن آنها ثابت شده است.