چه کسی ماشه را چکاند؟

هفته گذشته، دولت ترامپ با دو چالش مهم در حوزه سیاست داخلی و خارجی روبه‌رو شد که در آینده این دولت تأثیرگذار است. در حوزه خارجی، رژیم غاصب صهیونیستی در اقدامی جنایتکارانه به محل تشکیل جلسه حماس ـ که برای بررسی طرح پیشنهادی ترامپ به منظور برقراری صلح برگزار می‌شد ـ حمله کرد که خوشبختانه این حمله با شکست روبه‌رو شد و رهبران حماس از این حمله جان سالم به در بردند. این حمله نشان داد، مصالح رژیم صهیونی برای آمریکا از هر موضوعی مهم‌تر است و حتی حاضر است یکی از هم‌پیمانان اصلی خود در منطقه خلیج‌فارس را قربانی رژیم صهیونیستی کند. هنوز چهار ماه از سفر ترامپ به قطر نگذشته است؛ سفری که در آن امیر قطر ضمن اهدای یک هواپیمای چهارصد میلیون دلاری به ترامپ، قول سرمایه‌گذاری یک تریلیون دلاری در آمریکا را داد. البته دولت ترامپ از این حمله اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید به محض اینکه از این موضوع اطلاع پیدا کرده، به دولت قطر اطلاع داده است؛ ولی دیگر دیر شده بود. ترامپ هم در سخنرانی خود اعلام کرد، از این حمله ناراحت است و از آن بی‌خبر بوده است؛ ولی شاید این اتفاق زمینه را برای صلح آماده کند. البته سخنان ترامپ به قدری خالی از واقعیت بود که هیچ کس آن را باور نکرد. شاید واضح‌ترین دلیل دروغ بودن آن این است که سامانه پدافندی قطر که به تجهیزات پیشرفته و به روز مجهز است و به دست مستشاران آمریکایی هدایت می‌شد، حتی یک گلوله هم شلیک نکرد. حمله هماهنگ شده رژیم صهیونیستی به قطر نشان می‌دهد، یک تقسیم کار بین این کشور و آمریکا صورت گرفته و آن، اینکه آمریکا زمینه برگزاری جلسات برای برقراری صلح را آماده کرده و همزمان صهیونیست‌ها حملات را انجام داده‌اند. شبیه همین اتفاقات در مذاکرات ایران و آمریکا بر سر برنامه هسته‌ای و عملیات ترور شهید سیدحسن نصرالله رخ داده است. حمله رژیم صهیونیستی به قطر بار دیگر نشان داد، کشور‌های منطقه نباید هیچ حسابی روی آمریکا باز کنند و تنها باید از طریق اتحاد با جمهوری اسلامی زمینه مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی را آماده و امنیت خلیج‌فارس را از طریق کشور‌های منطقه تأمین کنند.

 اما در حوزه داخلی آمریکا حادثه‌ای رخ داد که از این قرار بود. «چارلی کرک» از چهره‌های مشهور محافظه‌کار آمریکایی و از حامیان برجسته دونالد ترامپ بر اثر شلیک مستقیم جان خود را از دست داد. کرک یکی از برجسته‌ترین چهره‌های محافظه‌کار جوان و فردی نزدیک به ترامپ بود. او در هجده سالگی سازمان غیرانتفاعی ترنینگ پوینت آمریکا را برای حمایت از محافظه‌کاران تأسیس کرد که خیلی زود به بزرگ‌ترین جنبش جوانان محافظه‌کار در کشور تبدیل شد. کرک یکی از مهره‌های اصلی شبکه حامیان ترامپ بود که اغلب به عنوان چهره جنبش «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» یا همان «ماگا» توصیف می‌شده است. ترامپ بار‌ها کرک را به دلیل جذب رأی‌دهندگان جوان و اقلیت‌ها در کارزار انتخاباتی۲۰۲۴ تحسین کرده بود. او همچنین دائماً خود را درگیر نبرد‌های فرهنگی بر سر نژاد، جنسیت و مهاجرت می‌کرد. کرک پنج‌ونیم میلیون دنبال‌کننده در پلتفرم ایکس داشت و مجری برنامه‌ای اینترنتی بود که هر ماه پانصد هزار شنونده داشت. او به صورت مرتب به عنوان مجری و کارشناس در شبکه فاکس‌نیوز حاضر می‌شد. به گزارش نیویورک تایمز کرک هرگز به دنبال نقشی در دولت نبود و هدف او بازسازی حزب جمهوری‌خواه و به طور کلی سیاست آمریکا بود. ترامپ در سخنانی گفت: «گروه‌های چپ دموکرات عامل ترور او بودند ولی این ادعا قابل اعتنا نیست.»، زیرا چند ماه قبل نماینده دموکرات مجلس نمایندگان از ایالت مینوسوتا و مدتی بعد هم منزل فرماندار دموکرات پنسیلوانیا مورد حمله قرار گرفت. عده‌ای معتقدند ترور کرک به دست صهیونیست‌ها بوده تا حمله به قطر را تحت الشعاع قرار دهد. در عین حال کرک ظرف هفته‌های اخیر با اینکه از طرفداران پر و پا قرص حملات رژیم اشغالگر به غزه بود، شروع به انتقاد از دولت نتانیاهو بابت نسل‌کشی در غزه کرده بود. آنچه از این قتل به چشم می‌آید ایجاد یک شکاف سیاسی و اجتماعی برای اولین بار در بیش از هفتاد درصد اعضای حزب دموکرات و جمهوری‌خواه است؛ به گونه‌ای که آنها طرف مقابل را به صورت مطلق مسئول وضعیت فعلی دانسته و آنها را دشمن خود می‌دانند و مانند یک دشمن با یکدیگر رفتار می‌کنند. نکته قابل توجه دیگر در مرگ کرک این است که، چون به صورت مطلق وی از صهیونیست‌ها حمایت می‌کرد، کشته شدن او هم به دست دموکرات‌ها و همچنین جمهوری‌خواهان محکوم شد؛ به گونه‌ای که اولین فردی که ترور کرک را محکوم کرد، اوباما و سپس کاملا هریس بود که این نشان می‌دهد، در حمایت از رژیم صهیونیستی هیچ تفاوتی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان وجود ندارد.